Godność kobiety
1. Modele kobiecości
WSTĘP
Przywitaj uczniów i przedstaw temat spotkania. Powiedz: W naszym społeczeństwie możemy odnaleźć różne wzory i modele współczesnej kobiety. Poszukajmy zatem tych modeli.
AKTYWIZACJA
Zachęć uczniów, aby głośno podawali różne modele współczesnej kobiety, a jeden z nich niech wypisze je na tablicy. Następnie podziel uczniów na tyle grup, ile masz wypisanych modeli. Daj czas, aby uczniowie usiedli w grupach, ewentualnie przenieśli swoje krzesła.
Następnie powiedz: Za chwilę każda grupa otrzyma tabelkę do wypełnienia. Zawiera ona następujące kolumny: „Model kobiecości, Co mi się podoba w tym modelu kobiecości? Co mnie drażni w tym modelu kobiecości?”
Przydziel każdej grupie jeden z modeli kobiecości i zachęć do wypełnienia tabelki. Daj na to ćwiczenie kilka minut. Gdy uczniowie będą pracować w grupach podchodź do grup i obserwuj tok pracy, ucisz ewentualnie niepotrzebne rozmowy, wyjaśnij w razie niezrozumienia, pochwal na rzetelne podejście do zadania.
Poproś uczniów, aby wyłącznie na twój znak podawali sobie z grupy do grupy kartki z tabelami, najlepiej w jedna stronę dla zachowania porządku. Daj czas na zapoznanie się z treścią tabeli.
Podziękuj wszystkim za wykonanie tego ćwiczenia.
PUENTA
Powiedz uczniom: Wypisaliście bardzo dużo interesujących cech odnośnie różnych modeli kobiecości. Warto jednak zwrócić uwagę na to, że można je posiadać niezależnie od tego, jaki model kobiecości dana osoba „realizuje”. Np. kura domowa może być piękna jak modelka, albo kobieta robiąca karierę w biznesie może świetnie gotować i sprzątać w domu. A na dodatek być piękna i rozmodlona.
Zatem godność kobiety i jej wartość nie wynika z modelu kobiecości, który jest obecny z jej życiu.
2. Źródło godności
WSTĘP
Z kolei zapytaj: Gdzie zatem jest źródło godności kobiety? Odnajdziemy je, ale najpierw trzeba się wmieszać w pewien konflikt.
AKTYWIZACJA
Do wykonania następnego ćwiczenia potrzebujesz rysunek Adama i Ewy w sytuacji kłótni między nimi. Konieczny jest również dymek z polem do wpisu ze strony Ewy. Ze strony Adama dymek nie jest konieczny, ponieważ jego postawę wyjaśnisz uczniom za chwilę w narracji.
Powiedz uczniom: Wyobraźmy sobie, że wchodzimy w role Adama i Ewy. Po wielu latach od grzechu pierworodnego i wygnania z raju ciężko pracujemy na roli, aby przeżyć. Zmęczony niewdzięczną pracą Adam zrobił się mrukliwy i wybuchowy, Ewa ma dosyć przejść, jakie dotknęły ich rodzinę, urodziła Kaina, Abla, potem jeszcze Seta. Przeżyła śmierć Abla, odejście z domu Kaina. Nie było jej łatwo… Do tego jeszcze Adam i jego napady złości i krzyku… Co on sobie myśli? Że jest taki ważny?…
Pokaż uczniom rysunek – komiks i wyjaśnij: Pewnego dnia w domu Adama i Ewy wybuchła kolejna kłótnia. Poszło o jakiś szczegół, ale miarka się przebrała i Adam znowu zaczął wrzeszczeć. Aby podkreślić swoje racje odwołał się nawet do słów samego Boga, który przed wygnaniem z raju powiedział do kobiety: „…Ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą” (Rdz 3,17). Ostatnie słowa zaakcentował szczególnie dobitnie.
Zapytaj teraz uczniów: Jak może postąpić w tej sytuacji Ewa? Może znajdzie jakieś argumenty, aby obronić swoją godność? Do jakich argumentów sięgnie?
Powiedz uczniom, że odpowiedź Ewy mają w pisać w dymek, mogą również skorzystać z tekstu biblijnego o stworzeniu świata i człowieka.
Daj kilka minut na wykonanie tego ćwiczenia. Poproś następnie przedstawicieli grup i odczytanie na forum klasy. Nagrodą za wykonanie ćwiczenia przez każdą z grup mogą być oklaski całej klasy.
PUENTA
Następnie powiedz uczniom: Biblia mówi, że Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo. To jest dla każdego człowieka źródłem i gwarancją godności osobistej. Zarówno dla mężczyzny, jak i dla kobiety.
Tu jest też dobry moment, aby chwilę czasu poświęcić na wspólną modlitwę za małżeństwa, które kłócą się ze sobą, nie potrafią się dogadać, za domu, gdzie często gości krzyk i kłótnia.
3. Jezus i kobiety
WSTĘP
Z kolei powiedz: Z Biblii również wiemy, z jakim szacunkiem do kobiet odnosił się Jezus. Przyjrzyjmy się kilku takim sytuacjom.
AKTYWIZACJA
Warto, aby uczniowie w czasie zajęć mieli z sobą Biblię. W przeciwnym razie przygotuj odpowiednie teksty z fragmentami Ewangelii opowiadającymi o spotkaniach Jezusa z kobietami. Mogą to być min.: uzdrowienie teściowej Szymona, która „leżała w gorączce” (Mk 1,30), kobieta cierpiąca na upływ krwi (Mk 5,25-34), córeczka Jaira, którą Jezus przywraca do życia (Mk 5,35-43), czy kobieta kananejska (Mt 15,21-28).[1] Uczniowie nadal pracują w grupach. Jeśli jest możliwość wymieszania uczniów bez czynienia poważniejszego hałasu, to warto skorzystać z tej możliwości.
Następnie powiedz uczniom: Otrzymujecie w grupach tekst mówiący o spotkaniu Jezusa z kobietą. Wejdźcie w rolę tej kobiety i pomyślcie, jak wiele, wiele lat później może ona wspominać owo spotkanie z Jezusem. Wyobraźmy sobie, że pisze o tym po latach w liście do swojej równie wiekowej koleżanki.
Rozdaj uczniom małe kartki papieru, aby napisali na nich listy. Przygotuj również duży arkusz papieru, na którym będzie można przykleić na końcu listy. Miej pod ręką również klej biurowy.
Prezentacja treści listu odbywa się przez odczytanie przez jednego z uczniów. Nagrodą za ćwiczenie mogą być oklaski.
Potem przedstawiciele grup przyklejają listy na arkuszu papieru. Arkusz można przykleić taśmą klejącą do tablicy lub powiesić na stojaku.
PUENTA
Przeczytaj teraz i skomentuj własnymi słowami, jak o tych sytuacjach pisze Jan Paweł II w Liście Mulieris dignitatem:
„Wszystkie te epizody składają się na całość bardzo przejrzystą. Chrystus jest Tym, który wie, „co się w człowieku kryje” (J 2,25), w mężczyźnie i kobiecie. Zna godność człowieka, jego cenę w oczach Boga. On sam, Chrystus, jest ostatecznym potwierdzeniem tej ceny. Wszystko, co mówi i co czyni, znajduje swoje definitywne wypełnienie w paschalnej tajemnicy Odkupienia. Odniesienie Jezusa do owych kobiet, które spotyka na drodze swego mesjańskiego posługiwania, jest odzwierciedleniem odwiecznego zamysłu Boga, który stwarzając każdą z nich, wybiera ją i miłuje w Chrystusie (por. Ef 1,1-5). Każda z nich jest przeto tym „jedynym na ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego”. Każda dziedziczy od „początku” godność osoby właśnie jako kobieta. Jezus z Nazaretu tę godność potwierdza, przypomina, odnawia, czyni treścią Ewangelii i Odkupienia, dla którego został posłany na świat”.
ZADANIE DOMOWE
Na zakończenie zajęć możesz zadać uczniom napisanie pracy domowej na temat: CHŁOPCY: „Jaką dziewczynę chciałbym mieć? Jaką chciałbym mieć w przyszłości matkę moich dzieci? DZIEWCZĘTA: „Jakiego chłopaka chciałabym mieć? Jakiego chciałabym mieć w przyszłości ojca moich dzieci?”[2]
[1] Postacie te przypomina min. Jan Paweł II w Liście Mulieris digninatem poświęconym właśnie godności kobiety.
[2] Prace napisane przez dziewczęta mogą być w przyszłości podstawą do katechezy o godności mężczyzny.