Początek Księgi Hioba

HOMILIA 1

1. Wiary uczymy się w rodzinie, czasami w jakiejś grupie, czasami sami do niej dochodzimy po różnych życiowych zakrętach…
2. Piękne jest to, że co jakiś czas życie nas zmusza do jej oczyszczenia… to oznacza kolejny krok ku jej dojrzałości…
3. Jak to się dzieje? Czasami Pan Bóg jakby się ukrywa, czasami dopuszcza jakieś wielkie szczęście lub nieszczęście, przychodzą wątpliwości, znużenie, wpływy innych, kultury.
4. Nie ma co wpadać w panikę w takich sytuacjach. Po prostu potraktować je jako kolejną szansę ku dojrzałości.
5. Hiob może nam w tym dzisiaj pomóc…

HOMILIA 2

1. Dwa rodzaje dziękowania znajdujemy dzisiaj w czytaniach.
2. Hiob wielbi Boga po tym wszystkim, co przeszedł.
3. Uczniowie wracają pełni sukcesów po misji.
4. U nas też tak jest – raz słońce, raz deszcz… z rana zimno, w południe ciepło… raz radość, raz doświadczenie…
5. Bóg prowadzi nas przez życie, a celem jest i radość tutaj, dostrzeganie Jego darów. Ale także radość z tego, że czeka na nas w niebie…
6. A dziękujemy Bogu za to w czasie Eucharystii – czyli dziękczynienia.
7. Jezu, dziękujemy Ci za to, że jesteś z nami…

Poznań, Msza św. popołudniowa, 1 X 2012, Hi 1, 6-22; Ps 17; Łk 9, 46-50

HOMILIA 3

1. W tym tygodniu będziemy czytać w liturgii Kościoła fragmenty Księgi Hioba. Hiob nigdy nie istniał, cała księga jest wymyślona. Najstarsze części – Prolog i Epilog, pisane prozą – powstały ponad 3 tys. lat pne.

2. Jakiś wielki poeta wziął i rozciął historię na pół i w środek wstawił opowieść o niezawinionym cierpieniu, a także o postawach, które można wobec niego przyjąć.

3. Jest to także księga o mądrości, czyli dobrym kierowaniu swoim życiem, aby osiągnąć cel – szczęście.

4. Stąd postawa Hioba: „Dał Pan i zabrał Pan”. Stąd to dziecko postawione przed uczniami oraz słowa o przyjęciu dziecka.

5. Wejrzyj, Panie, na nasze serca i na nasze mądrości. Nakłoń swe ucho i okaż przedziwne miłosierdzie swoje.

Radonie, 26 września 2022, Hi 1, 6-22; Ps 17; Łk 9, 46-50