Katecheza rodzinna. 3 niedziela zwykła, rok C

1. czytanie (Ne 8,1-4a.5-6.8-10)

Gdy Izraelici mieszkali już w swoich miastach, wtedy zgromadził się cały lud, jak jeden mąż, na placu przed Bramą Wodną. I domagali się od pisarza Ezdrasza, by przyniósł księgę Prawa Mojżeszowego, które Pan nadał Izraelowi. Pierwszego dnia miesiąca siódmego przyniósł kapłan Ezdrasz Prawo przed zgromadzenie, w którym uczestniczyli przede wszystkim mężczyźni, lecz także kobiety oraz wszyscy inni, którzy byli zdolni słuchać. I czytał z tej księgi, zwrócony do placu znajdującego się przed Bramą Wodną, od rana aż do południa przed mężczyznami, kobietami i tymi, którzy rozumieli; a uszy całego ludu były zwrócone ku księdze Prawa. Pisarz Ezdrasz stanął na drewnianym podwyższeniu, które zrobiono w tym celu. Ezdrasz otworzył księgę na oczach całego ludu – znajdował się bowiem wyżej niż cały lud; a gdy ją otworzył, cały lud się podniósł. I Ezdrasz błogosławił Pana, wielkiego Boga, a cały lud z podniesieniem rąk swoich odpowiedział: Amen! Amen! Potem oddali pokłon i padli przed Panem na kolana, twarzą ku ziemi. Czytano więc z tej księgi, księgi Prawa Bożego, dobitnie, z dodaniem objaśnienia, tak że lud rozumiał czytanie. Wtedy Nehemiasz, to jest namiestnik, oraz kapłan-pisarz Ezdrasz, jak i lewici, którzy pouczali lud, rzekli do całego ludu: Ten dzień jest poświęcony Panu, Bogu waszemu. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie! Cały lud bowiem płakał, gdy usłyszał te słowa Prawa. I rzekł im Nehemiasz: Idźcie, spożywajcie potrawy świąteczne i pijcie napoje słodkie – poślijcie też porcje temu, który nic gotowego nie ma: albowiem poświęcony jest ten dzień Panu naszemu. A nie bądźcie przygnębieni, gdyż radość w Panu jest waszą ostoją.

TEMATY DO ROZMOWY Z NASTOLATKIEM

1. Kim właściwie byli Ezdrasz i Nehemiasz? W jakim momencie dziejów Izraela zbierają lud na placu i czytają księgę Prawa Mojżeszowego? Poszukajcie informacji na ten temat – to ważne dla zrozumienia tekstu..
2. Dlaczego ludzie płakali słuchając czytanych słów? Czy dzisiaj czytając słowa Biblii także można się mocno wzruszyć?
3. Co oznacza słowo AMEN? Dlaczego lud wypowiadał je słysząc słowa czytane z księgi Prawa?
4. Kiedy ja mogę powiedzieć AMEN słysząc w kościele słowa czytane z Biblii? Jakie znaczenie będzie miało wtedy moje słowo? Jaką wymowę?
5. Radość w Panu – czy to jest to samo, co dobry humor i pogodny nastrój? Po czym można je odróżnić? Po czym możemy poznać tę radość?

ZADANIE DO WYKONANIA DLA RODZICÓW I DZIECI

Skoro mamy się radować ze słuchania słów Pisma św., to warto przygotować jakiś pyszny deser. Zadanie dla rodzinki – wymyślenie i przygotowanie deseru po niedzielnym obiedzie.

Psalm (Ps 19,8-10.15)

REFREN: Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce, Jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, sądy prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.
Niech znajdą uznanie przed Tobą słowa ust moich i myśli mego serca, Panie, moja Opoko i mój Zbawicielu.

TEMATY DO ROZMOWY Z NASTOLATKIEM

1. Kiedy nakazy Pana Boga rzeczywiście radują serce, a kiedy wydają się być niewygodne albo niemożliwe do zrealizowania?
2. Jakiej mądrości może nas nauczyć przestrzeganie Bożych przykazań? Czy z taką mądrością można sobie jakoś poradzić w życiu?
3. Co to jest opoka? Dlaczego można w ten sposób nazywać Pana Boga? Kiedy najbardziej pasuje do Boga to określenie?
4. Kiedy znajdują uznanie w Bożych oczach nasze słowa, myśli i uczynki?
5. Co jakiś człowiek doznaje olśnienia związanego z wiarą, odkrywa coś nowego, rozumie trochę więcej. Porozmawiajcie o takich swoich odkryciach i olśnieniach.

ZADANIE DO WYKONANIA DLA RODZICÓW I DZIECI

Rozmawiamy na temat słów używanych przez nas na co dzień i zastanawiamy się, które z nich najbardziej podobają się Panu Bogu?

2. czytanie (1 Kor 12,12-30)

Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, [aby stanowić] jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem. Ciało bowiem to nie jeden członek, lecz liczne [członki]. Jeśliby noga powiedziała: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała – czy wskutek tego rzeczywiście nie należy do ciała? Lub jeśliby ucho powiedziało: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała – czyż nie należałoby do ciała? Gdyby całe ciało było wzrokiem, gdzież byłby słuch? Lub gdyby całe było słuchem, gdzież byłoby powonienie? Lecz Bóg, tak jak chciał, stworzył [różne] członki umieszczając każdy z nich w ciele. Gdyby całość była jednym członkiem, gdzież byłoby ciało? Tymczasem zaś wprawdzie liczne są członki, ale jedno ciało. Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie jesteś mi potrzebna, albo głowa nogom: Nie potrzebuję was. Raczej nawet niezbędne są dla ciała te członki, które uchodzą za słabsze; a te, które uważamy za mało godne szacunku, tym większym obdarzamy poszanowaniem. Tak przeto szczególnie się troszczymy o przyzwoitość wstydliwych członków ciała, a te, które nie należą do wstydliwych, tego nie potrzebują. Lecz Bóg tak ukształtował nasze ciało, że zyskały więcej szacunku członki z natury mało godne czci, by nie było rozdwojenia w ciele, lecz żeby poszczególne członki troszczyły się o siebie nawzajem. Tak więc, gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki; podobnie gdy jednemu członkowi okazywane jest poszanowanie, współweselą się wszystkie członki. Wy przeto jesteście Ciałem Chrystusa i poszczególnymi członkami. I tak ustanowił Bóg w Kościele najprzód apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają dar czynienia cudów, wspierania pomocą, rządzenia oraz przemawiania rozmaitymi językami. Czyż wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokują? Czy wszyscy są nauczycielami? Czy wszyscy mają dar czynienia cudów? Czy wszyscy posiadają łaskę uzdrawiania? Czy wszyscy przemawiają językami? Czy wszyscy potrafią je tłumaczyć?

TEMATY DO ROZMOWY Z NASTOLATKIEM

1. Co właściwie łączy ludzi, którzy spotykają się w kościele na niedzielnej mszy świętej? W jaki sposób można – bez przesady – określić relację w tym zbiorze ludzi modlących się do Pana Boga?
2. Czy taka różnorodność ludzi w kościele ułatwia czy utrudnia myślenie o Kościele jako jednym ludzie Bożym?
3. Jakie momenty liturgii niedzielnej mszy świętej szczególnie pokazują nam jedność między wszystkimi ludźmi w kościele?
4. Kto w Kościele narażony jest szczególnie na upokorzenia lub brak poszanowania?
5. Jakich ludzi najchętniej pozbylibyśmy się z Kościoła?
6. Katolicki znaczy powszechny. Czy rzeczywiście dla każdego jest tutaj miejsce? Dla źle czyniących publiczne rzeczy także?

ZADANIE DO WYKONANIA DLA RODZICÓW I DZIECI

Poszukujemy odpowiedzi na pytania: jak działa oko? Co się dzieje, gdy kichamy? Dlaczego czujemy, że coś jest gorące lub zimne? W jaki sposób czujemy smak potraw? Jak działa ucho?

Ewangelia (Łk 1,1-4.4,14-21)

Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono. Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich. Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana. Zwinąwszy księgę oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione. Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli.

TEMATY DO ROZMOWY Z NASTOLATKIEM

1. Początek tej Ewangelii brzmi jak… list do jakiegoś Teofila… Dlaczego właśnie tak jest? Poszukajcie wiadomości na ten temat.
2. Czy od czasów św. Łukasza pewność „nauk” związanych z Ewangelią wzrosła czy zmalała? Jak dzisiaj traktuje się tekst Ewangelii?
3. Poszukajcie innych fragmentów na temat pobytu Jezusa w Nazarecie. O ile pamiętam był tam trzy razy. Co się wtedy działo? Czy mieszkańcy byli bardziej życzliwi?
4. Co to znaczy być w mocy Ducha?
5. Co to znaczy, że ktoś jest namaszczony przez Ducha? Dlaczego namaszczony? Jak Duch namaszcza człowieka?
6. Jaką dobrą nowinę Jezus przyniósł ubogim?
7. Jakie „więzienia” trzymają człowieka w życiu codziennym i zabierają mu wolność? Jak Jezus nas od nich uwalnia?
8. Co jest potrzebne, aby nasze oczy przejrzały?
9. Czy od wszystkich „uciśnień” i ciężarów można się uwolnić? Czy Jezus uwalniał ludzi od wszystkich utrapień?
10. Co to jest łaska?
11. Dlaczego Jezus mówi, że te słowa się spełniły? Po czym możemy to poznać?

ZADANIE DO WYKONANIA DLA RODZICÓW I DZIECI

Losowanie dnia łaski – wykonujemy karteczki z numerami wszystkich dni w miesiącu i losujemy np. jeden dzień w tygodniu, który będziemy przeżywać jako „dzień łaski”. Zastanawiamy się, jak go przeżyć, aby Boża miłość szczególnie była obecna między nami. Ilość takich dni i ich przeżycie zależy tylko i wyłącznie od naszych postanowień.