Katecheza rodzinna. 6 niedziela wielkanocna, rok A

Grupa docelowa: Rodziny Rodzaj nauki: Katecheza Tagi: 6 niedziela wielkanocna, Katecheza rodzinna, rok A

1. czytanie (Dz 8,5-8.14-17)

Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. Wielka radość zapanowała w tym mieście. Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali Apostołowie na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.

TEMATY DO ROZMOWY Z NASTOLATKIEM

  1. Kim był Filip? Poszukajcie informacji na jego temat?
  2. Dlaczego Filip czynił takie wielkie znaki i cuda? A gdyby ich nie było, czy jego misja straciłaby sens?
  3. Gdzie leży Samaria? Jak się do niej dostać z Jerozolimy?
  4. Jakie relacje panowały między Żydami a Samarytanami? Co mówi o nich Ewangelia?
  5. Co znaczy „przyjąć słowo Boże”? czy tylko słuchać uważnie? A może doświadczyć jakiegoś cudu?
  6. Jaką rolę w naszym życiu odgrywa Duch Święty? Po czym możemy poznać Jego działanie?
  7. Co możemy powiedzieć o geście nakładania rąk?
  8. Okres wielkanocny to czas oczekiwania na uroczystość Zesłania Ducha Świętego. W jaki sposób ciekawie i z wiarą przeżyć ten czas?

ZADANIE DO WYKONANIA DLA RODZICÓW I DZIECI

Zabawa „Zaczarowane pudło”. Do dużego kartonu wkładamy w tajemnicy przed wszystkimi po trzy przedmioty, które kojarzą nam się z radością. Następnie po kolei wkładamy do pudła rękę, mieszamy przedmioty, dłonią wybieramy jeden. Staramy się zgadnąć, co to jest, ale nie wyciągamy go z pudła! Zgadujemy też, w jaki sposób ten przedmiot wyraża radość, no i kto mógł go włożyć do pudła?

Psalm (Ps 66,1-7.16.20)

REFREN: Niech cała ziemia chwali swego Pana

Z radością sławcie Boga wszystkie ziemie, opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć mu chwalebną oddajcie. Powiedzcie Bogu: „Jak zadziwiające są Twe dzieła!

Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, niech imię Twoje opiewa”.
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga: zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi!

Morze na suchy ląd zamienił, pieszo przeszli przez rzekę.
Nim się przeto radujmy, Jego potęga włada na wieki.

Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, którzy boicie się Boga, opowiem, co uczynił mej duszy.
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby, i nie oddalił ode mnie swej łaski.

TEMATY DO ROZMOWY Z NASTOLATKIEM

  1. Świat jest zadziwiającym dziełem Boga czy efektem ewolucji?
  2. W jaki sposób ziemia może śpiewać Panu Bogu?
  3. Bóg jest dzisiaj wśród ludzi? W jaki sposób można doświadczyć Jego prawdziwej i konkretnej obecności i działania?
  4. Jak działa na nasze życie to, że wielbimy Boga?

ZADANIE DO WYKONANIA DLA RODZICÓW I DZIECI

Zabawa „Rytmiczne echo”. Siadamy na podłodze po turecku w rzędzie jedna osoba za drugą dość blisko. Osoba siedząca na końcu palcami wystukuje jakiś prosty rytm na plecach osoby siedzącej przed nią. Druga osoba podaje ten rytm do przodu. Osoba siedząca na początku nie ma przed sobą żadnych pleców, więc rytm głośno wyklaskuje dłońmi, a następnie wędruje na koniec i zaczyna zabawę wystukując rytm drugiej osobie.

2. czytanie (1 P 3,15-18)

Pana Chrystusa miejcie w sercach za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest. A z łagodnością i bojaźnią [Bożą] zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają. Lepiej bowiem – jeżeli taka wola Boża – cierpieć dobrze czyniąc, aniżeli czyniąc źle. Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem.

TEMATY DO ROZMOWY Z NASTOLATKIEM

  1. Jaka nadzieja jest w naszych sercach? Co możemy o niej powiedzieć?
  2. Jak jej bronić? Jak ją w naszych czasach uzasadniać?
  3. Skąd wziąć łagodność, gdy ktoś do mojej wiary odnosi się kpiąco?
  4. Dlaczego lepiej jest cierpieć czyniąc dobrze? Może jednak lepiej jest w ogóle nie cierpieć?
  5. Dlaczego Bóg się zgadza na ludzkie cierpienie?

ZADANIE DO WYKONANIA DLA RODZICÓW I DZIECI

Zabawa „Wyruszam w podróż”. Siedzimy razem w rodzinnym gronie. Tata zaczyna zabawę i mówi: Wyruszam w podróż, ale najpierw muszę umyć okna. Mówiąc to naśladuje gestem mycie okien. Osoba siedząca obok powtarza to, co powiedział i robił tata i coś dodaje od siebie – Wyruszam w podróż, ale najpierw muszę umyć okna (pokazuje gestem mycie okien) i zawiązać buty (pokazuje gestem zawiązywanie butów). Następna osoba powtarza wszystko i dodaje coś od siebie.

Ewangelia (J 14,15-21)

Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie. Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was. Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was. Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie.

TEMATY DO ROZMOWY Z NASTOLATKIEM

  1. Co ma wspólnego miłowanie Boga z przykazaniami?
  2. Czy miłowanie Boga musi się z nimi kojarzyć? Nie może być po prostu samym miłowaniem, bez norm, zasad, ograniczeń?
  3. Na czym to polega – być w Jezusie?
  4. Dlaczego świat nie widzi Ducha Pocieszyciela?

ZADANIE DO WYKONANIA DLA RODZICÓW I DZIECI

Zabawa „Widelec i inne bajki”. Wspólnie wybieramy przedmiot, który będzie bohaterem naszej bajki. Tata zaczyna opowieść, np. „W garażu mieszka stare pudełko, które kiedyś było ślicznym kolorowym pudełkiem”. Dziecko podejmuje historię i ją kontynuuje, potem następna osoba…