Kiedy możemy spodziewać się ewentualnego końca świata?

1. Ważne i nieważne

WSTĘP

Czas leci nieuchronnie. I równie nieuchronnie zbliża się coś, co określamy mianem „końca świata”. Chrześcijanie w swoich modlitwach starają się jeszcze… przyspieszyć ten koniec świata! Akcent jest położony generalnie na przyjście Pana Jezusa, a koniec tego wszystkiego, co istnieje, jest rozpatrywany właśnie w kontekście ostatecznego zwycięstwa Boga nad grzechem i śmiercią. W perspektywie tego wydarzenia pewne rzeczy nabierają rangi, a inne schodzą na dalszy plan…

AKTYWIZACJA

Praca w grupach. Formularz – transmisja. Zadanie jest następujące: poszukujemy odpowiedzi na pytania: co w ludzkim życiu nabiera szczególnego znaczenia i wyjątkowej rangi w perspektywie zbliżającego się końca świata? Co w tej perspektywie przestaje właściwie być ważne, przestaje się liczyć? Wypisujemy listę spraw, a następnie wybieramy z nich 2 – 3 najważniejsze. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.

Wykorzystałem rysunek Andrzeja Mleczki, źródło: POLITYKA nr 31 (2309), 4 sierpnia 2001

PYTANIA DO DYSKUSJI

1. W jaki sposób poczucie końca świata wpływa na znaczenie różnych rzeczy?
2. Czy wybrane przez nas ważne rzeczy przetrwają koniec świata?
3. Co z nich pozostanie, gdy wszystko się skończy?
4. Czy przydadzą się w przyszłym świecie?
5. Czy KONIEC kojarzy nam się z POCZĄTKIEM „nowego świata”?
6. Jak chcielibyśmy wykorzystać ostatnie chwile przed KOŃCEM? Co zrobić? Czego jednak nie robić?
7. Czy koniec świata kojarzy nam się z katastrofą czy może z rozkwitem?
8. Jakie uczucia pojawiają się w nas, gdy słyszymy pojęcie „koniec świata”?
9. Czy mamy poczucie na co dzień, że zbliża się „koniec świata”?
10. Czy pragniemy go po chrześcijańsku?

PUENTA

1. KKK 1042 Na końcu świata Królestwo Boże osiągnie swoją pełnię. Po sądzie powszechnym sprawiedliwi, uwielbieni w ciele i duszy, będą królować na zawsze z Chrystusem, a sam wszechświat będzie odnowiony:

Wtedy Kościół „osiągnie pełnię… w chwale niebieskiej, gdy nadejdzie czas odnowienia wszystkiego i kiedy wraz z rodzajem ludzkim również świat cały, głęboko związany z człowiekiem i przez niego zdążający do swego celu, w sposób doskonały odnowi się w Chrystusie”.

2. KKK 1043 Pismo święte nazywa to tajemnicze odnowienie, które przekształci ludzkość i świat, „nowym niebem i nową ziemią” (2 P 3, 13). Będzie to ostateczna realizacja zamysłu Bożego, „aby wszystko na nowo zjednoczyćw Chrystusie jako Głowie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi” (Ef 1, 10).
3. KKK 1044 W tym nowym świecie, w niebieskim Jeruzalem, Bóg będzie miał swoje mieszkanie pośród ludzi. „I otrze z ich oczu wszelką łzę, a śmierci już odtąd nie będzie. Ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już odtąd nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły” (Ap 21, 4).
4. KKK 1045 Dla człowieka to wypełnienie będzie ostatecznym urzeczywistnieniem jedności rodzaju ludzkiego zamierzonej przez Boga od stworzenia, a której Kościół pielgrzymujący był „niejako sakramentem”. Ci, którzy będą zjednoczeni z Chrystusem, utworzą wspólnotę odkupionych, „Miasto Święte” Boga (Ap 21, 2), „Oblubienicę Baranka” (Ap 21, 9). Nie będzie ona już zraniona przez grzech, nieczystość, miłość własną, które niszczą lub ranią ziemską wspólnotę ludzi. Wizja uszczęśliwiająca, w której Bóg ukaże się w sposób niezgłębiony przed wybranymi, będzie nie kończącym się źródłem radości, pokoju i wzajemnej komunii.

2. Jezus i koniec świata

WSTĘP

Jezusowi też kiedyś zadano pytanie o koniec świata…

Mk 13, 1-32: (1) Gdy wychodził ze świątyni, rzekł Mu jeden z uczniów: Nauczycielu, patrz, co za kamienie i jakie budowle! (2) Jezus mu odpowiedział: Widzisz te potężne budowle? Nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony. (3) A gdy siedział na Górze Oliwnej, naprzeciw świątyni, pytali Go na osobności Piotr, Jakub, Jan i Andrzej: (4) Powiedz nam, kiedy to nastąpi? I jaki będzie znak, gdy to wszystko zacznie się spełniać? (5) Wówczas Jezus zaczął im mówić: Strzeżcie się, żeby was kto nie zwiódł. (6) Wielu przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem. I wielu w błąd wprowadzą. (7) Kiedy więc usłyszycie o wojnach i pogłoskach wojennych, nie trwóżcie się! To się musi stać, ale to jeszcze nie koniec. (8) Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu; będą miejscami trzęsienia ziemi, będą klęski głodu. To jest początek boleści. (9) A wy miejcie się na baczności. Wydawać was będą sądom i w synagogach będą was chłostać. Nawet przed namiestnikami i królami stawać będziecie z mego powodu, na świadectwo dla nich. (10) Lecz najpierw musi być głoszona Ewangelia wszystkim narodom. (11) A gdy was poprowadzą, żeby was wydać, nie martwcie się przedtem, co macie mówić; ale mówcie to, co wam w owej chwili będzie dane. Bo nie wy będziecie mówić, ale Duch Święty. (12) Brat wyda brata na śmierć i ojciec swoje dziecko; powstaną dzieci przeciw rodzicom i o śmierć ich przyprawią. (13) I będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mojego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. (14) A gdy ujrzycie ohydę spustoszenia, zalegającą tam, gdzie być nie powinna – kto czyta, niech rozumie – wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry. (15) Kto będzie na dachu, niech nie schodzi i nie wchodzi do domu, żeby coś zabrać. (16) A kto będzie na polu, niech nie wraca, żeby wziąć swój płaszcz. (17) Biada zaś brzemiennym i karmiącym w owe dni. (18) A módlcie się, żeby to nie przypadło w zimie. (19) Albowiem dni owe będą czasem ucisku, jakiego nie było od początku stworzenia Bożego aż dotąd i nigdy nie będzie. (20) I gdyby Pan nie skrócił owych dni, nikt by nie ocalał. Ale skróci te dni z powodu wybranych, których sobie obrał. (21) I wtedy jeśliby wam kto powiedział: Oto tu jest Mesjasz, oto tam: nie wierzcie. (22) Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą znaki i cuda, żeby wprowadzić w błąd, jeśli to możliwe, wybranych. (23) Wy przeto uważajcie! Wszystko wam przepowiedziałem. (24) W owe dni, po tym ucisku, słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. (25) Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte. (26) Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. (27) Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba. (28) A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo! Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. (29) Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach. (30) Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. (31) Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. (32) Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec. (33) Uważajcie, czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. (34) Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał. (35) Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. (36) By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. (37) Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!

AKTYWIZACJA

Praca na forum. Dyskusja. Zadanie jest następujące: poszukujemy odpowiedzi na pytanie: jak przygotować świat, w którym żyjemy na co dzień na przyjście Pana Jezusa? Czas na dyskusję.

PYTANIA DO DYSKUSJI

1. Kto o zdrowych zmysłach myśli na co dzień o końcu świata?
2. Jakie wydarzenia kierują nasze myśli ku temu Wydarzeniu, które kiedyś nadejdzie?
3. Czy ktokolwiek lub cokolwiek na tym świecie (oprócz człowieka) zdaje sobie sprawę z tego, co nas czeka?
4. Czy świat w jakiś sposób „czeka” na swój koniec?
5. Co możemy zrobić, aby pięknie przygotować koniec świata? Czy można w ogóle coś zrobić w tym kierunku?
6. Po co może mieszać w to cały świat? Czy raczej nie jest to indywidualna sprawa każdego człowieka?

PUENTA

1. KKK 1046 W odniesieniu do kosmosu Objawienie potwierdza głęboką wspólnotę losu świata materialnego i człowieka:

Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych… w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia… Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując… odkupienia naszego ciała (Rz 8, 19-23).

5. KKK 1047 Wszechświat widzialny jest więc również przeznaczony do przemienienia, „by… przywrócony do pierwotnego stanu, służył już bez żadnej przeszkody sprawiedliwym”, uczestnicząc w ich chwale w Jezusie Chrystusie Zmartwychwstałym.
6. KKK 1048 „Nie znamy czasu, kiedy ma zakończyć się ziemia i ludzkość, ani nie wiemy, w jaki sposób wszechświat ma zostać zmieniony. Przemija wprawdzie postać tego świata zniekształcona grzechem, ale pouczeni jesteśmy, że Bóg gotuje nowe mieszkanie i nową ziemię, gdzie mieszka sprawiedliwość, a szczęśliwość zaspokoi i przewyższy wszelkie pragnienia pokoju, jakie żywią serca ludzkie”.
7. KKK 1049 „Oczekiwanie jednak nowej ziemi nie powinno osłabiać, lecz ma raczej pobudzać zapobiegliwość, aby uprawiać tę ziemię, na której wzrasta ciało nowej rodziny ludzkiej, mogące dać pewne wyobrażenie nowego świata. Przeto, choć należy starannie odróżniać postęp ziemski od wzrostu Królestwa Chrystusowego, to przecież dla Królestwa Bożego nie jest obojętne, jak dalece postęp ten może przyczynić się do lepszego urządzenia społeczności ludzkiej”.
8. KKK 1050 „Jeśli krzewić będziemy na ziemi w Duchu Pana i według Jego zlecenia… wszystkie dobra natury oraz owoce naszej zapobiegliwości, to odnajdziemy je potem na nowo, ale oczyszczone ze wszystkiego brudu, rozświetlone i przemienione, gdy Chrystus odda Ojcu wieczne i powszechne Królestwo”. Bóg w życiu wiecznym będzie wtedy „wszystkim we wszystkich” (1 Kor 15, 28):

Ojciec jest prawdziwym i rzeczywistym życiem. On udziela wszystkim, jakby ze źródła, przez Syna w Duchu Świętym niebieskich darów. W swojej dobroci także nam, ludziom, dał niezawodne obietnice życia wiecznego.