Oczyszczenie i poświęcenie świątyni

HOMILIA 1

1. Jesteśmy w Izraelu, 165 r. pne. Od roku trwa powstanie przeciw Asyrii pod wodzą Judy Machabeusza. Zaczęło się od kilku buntowników, potem przybyło chłopów. A po kilku zwycięstwach Juda Machabeusz może utworzyć z chętnych większą armię – już za sprawą pomocy możnych Izraelitów.

2. Zdobywają Jerozolimę, widzą sprofanowaną świątynię. Czytamy dzisiaj o oczyszczeniu  świątyni oraz świętowaniu z wielką radością.

3. Pójdą dalej za ciosem – będą usuwali z ziemi ojców wszelkie pogańskie kulty, ludzi, a święte miejsca pogan zniszczą.

4. Ziemia ta jest ziemią Pana. Nie ma na niej miejsca dla pogańskich bożków. To konsekwencja wybrania ziemi przez Boga i Jego własności.

5. My walczyć nie musimy, ale o konsekwencję dbajmy.

Gidle, 22 listopada 2019, 1 Mch 4, 36-37.52-59; śpiew 1 Krn 29, 10-12; Łk 19, 45-48

HOMILIA 2

1. Dzisiejsze czytanie ma znowu wyrwane serce! Brak w nim fragmentu o bólu, jakiego doznali powstańcy na widok zrujnowanej, zbeszczeszczanej, sprofanowanej świątyni. Przejmujące!

2. Akcent położony jest na uroczystość ej ponownego poświęcenia, poświęcenia nowego ołtarza. Dla Izraelitów świątynia była odwzorowaniem tronu Boga w niebie. My też możemy powiedzieć, że w niebie będzie tak, jak w tej świątyni?…

3. Zresztą… to nie jest najważniejsze, skoro „Twoja jest wielkość, moc i sława, majestat i chwała…”

Radonie, 19 listopada 2021, Mch 4,36-37.52-59; śpiew 1 Krn 29,10-12; Łk 19,45-48

HOMILIA 3

1. Są takie poranki, gdy wstaje się wcześniej i wiadomo, że dzień będzie długi i uroczysty.

2. Np. panie z grup pielgrzymkowych, które nocowały w Gidlach, a wieczorem wchodziły z grupami na Jasną Górę, od samego rana szykowały się – zwłaszcza fryzury – na wejście.

3. Dlaczego ten dzień, o którym czytamy w czytaniu, był aż tak uroczysty w Jerozolimie? Po dokładnie 3 latach został odnowiony kult w świątyni jerozolimskiej. „Skończyła się hańba!” A uroczystość przeciągnęła się na całe 8 dni.

4. Kronikarze notują, że tak wielkiej radości nie było od czasów Dawida i Salomona (prawie 900 lat!).

5. Liturgia dzisiejsza też chce oddać, wyrazić tę radość, dlatego zamiast psalmu śpiewamy dzisiaj modlitwę króla Dawida, który wyznacza swego syna Salomona na króla nad Izraelem. Dziękuje Bogu za materiały i bogactwo, które zgromadził na budowę świątyni.

6. Przytomnie zaznacza: „My jesteśmy… pielgrzymami , jak nasi ojcowie. Dni nasze na ziemi są jak cień…”

Radonie, 24 listopada 2023, Mch 4,36-37.52-59; śpiew 1 Krn 29,10-12; Łk 19,45-48