Młodość i starość
HOMILIA 1
1. Dzieciństwo musi się wybrykać, młodość – wyszumieć, a starość… tu są różne zakończenia, niekoniecznie nadające się na ambonę. Można przytoczyć jedno – starość musi się wygderać.
2. No właśnie. Przemknęliśmy przez Księgę Koheleta. Dzisiaj czytamy jej zakończenie. Czy jest to gderanie? Czy mądrość? Czy Kohelet to zgorzkniały starzec, czy pogodny senior jak śp. Franciszek Pieczka?
3. Na wszystko jest czas pod słońcem. Na dorastanie do pogodnej starości także.
4. Nawet do bycia Apostołem. Bo uczniowie mają dzisiaj czas na niezrozumienie słów Jezusa oraz zwyczajny strach.
5. Mimo dorastania do starości wiele spraw jest zakrytych przed nami. Niezależnie od wieku czy doświadczenia. Dlatego każdego ranka nasycaj nas, Panie. swoją łaską.
Radonie, 24 września 2022, Koh 11,9-12,8; Ps 90; Łk 9,43b-45
HOMILIA 2
1. Czasami można spotkać się z powiedzeniem, że Panu Bogu starość się nie udała. Różnie z tym bywa, jak i ludzie mają różne podejście do wieku.
2. Nawet jeśli z Koheletem i jego księgą rozstajemy się widząc obrazy bardzo sugestywne, to jednak nadziei one nie zabierają.
3. Jest zerwany sznur, jest stłuczona czara, kołowrót złamany ze starości… ale i duch powracający do Boga, Dawcy życia!
Gdańsk, 28 września 2024, Koh 11,9-12,8; Ps 90; Łk 9,43b-45