Niepokalane Poczęcie NMP
Niepokalane Poczęcie – rzeczywistość, która trwa
Podstawy prawdy o Niepokalanym Poczęciu
Niepokalanie Poczęta wstawia się za nami
Niepokalane poczęcie NMP w liturgii
Niepokalane Poczęcie NMP jako problem teologiczny
WSTĘP
Maryja od momentu swojego poczęcia została zachowana nie tylko od wszelkiego grzechu, którego mogłaby się dopuścić, a także od grzechu pierworodnego. Stało się tak, chociaż jeszcze nie była wtedy Matką Boga. Bóg jednak, ze względu na przyszłe zbawcze wydarzenie Zwiastowania, uchronił Maryję przed grzesznością. Maryja była więc poczęta w łasce uświęcającej, wolna od wszelkich konsekwencji wynikających z grzechu pierworodnego.
Przywilej ten nie miał tylko charakteru negatywnego – braku grzechu pierworodnego; posiadał również charakter pozytywny, który wyrażał się pełnią łaski w życiu Maryi. Dlatego jesteśmy Jej wdzięczni, że wytrwała w łasce, Boża miłość i łaska niczego za Maryję nie załatwiła, Ona z nią współpracowała.
HOMILIA 1
- Czasami mówimy: syty głodnego nie zrozumie. Czy się z tym zgadzamy? NIE!
- W takiej sytuacji bezsensu byłaby dzisiejsza uroczystość. Jak Maryja może zrozumieć nas, grzeszników? Jak może nam być bliska? Jak możemy jeździć do sanktuariów, pielgrzymować, mieć Maryję za naszą szczególną wspomożycielkę, skoro taki mur grzechu nas dzieli?
- Jej wspólnota z nami jest nieporównywalna z niczym, ponieważ to co ludzi dzieli, oddala od siebie, to przede wszystkim wyrastający z grzechu egoizm, którego w Maryi nie było.
- Dlatego jest Ona Matką nie tylko kochającą, ale też rozumiejącą i współczującą.
- Prawda o NP. jest znakiem, jak wielkie rzeczy Bóg może zdziałać w człowieku, i jakie ma plany.
Poznań, Msza św. popołudniowa, Niepokalane Poczęcie NMP, 8 XII 2012, Czytania Rdz 3, 9-15; Ps 98; Ef 1, 3-6.11-12; Łk 1, 26-38
HOMILIA 2
1. Nie musimy zazdrościć NMP daru niepokalanego poczęcia, ponieważ w naszym życiu przeżywamy jego odpowiednik – chrzest św.
2. Chrzest św. – zanurzenie w misterium paschalnym Chrystusa, przyjęcie daru dziecięctwa Bożego, wszczepienie człowieka – pędu do winorośli, człowiek staje się mieszkaniem Ducha Świetego.
3. W dzisiejszym fragmencie Listu do Efezjan nie pada słowo „chrzest”, ale czego opisem są dzisiaj słowa: przybrane synostwo, wszelkie błogosławieństwo, świętość, nieskalanie, wybór, przeznaczenie z miłości…
4. Chrzest św. daje nowe życie – jest więc analogią do poczęcia, odpuszcza grzech pierworodny, włącza Kościół – jest wezwaniem do wzrastania w świętości i doskonałej miłości.
5. Nasze „fiat” to wejście we współpracę z Bogiem.
6. Maryja otrzymała łaskę – i my otrzymaliśmy łaskę! Dlatego „wołaj z radości na cześć Pana cała ziemio”!
Radonie, 8 grudnia 2021, uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, Rdz 3, 9-15; Ps 98; Ef 1, 3-6.11-12; Łk 1, 26-38