Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Bolesnej

Cierpienie Maryi w Nowym Testamencie

„A Twoją duszę miecz przeniknie” (Łk 2,35): wspólnota losu Maryi i Jezusa

HOMILIA 1

  1. Kto z nas nie cieszyłby się z grzecznych i posłusznych dzieci? Zje wszystko, nie marudzi, lekcje odrabia, nie hałasuje, do kościoła chodzi, słucha rodziców i dziadków, a świadectwo przyniesie cudne…
  2. Są takie dzieci, dzięki Bogu. Życzę takich każdemu z nas. I niech mają przy tym piękny przykład ze strony starszych!
  3. Mówię o tym byciu posłusznym, bo to ważny moment w relacji między ludźmi i Panem Bogiem. „Jezus nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał”. To już coś więcej niż odrabianie lekcji. Takie posłuszeństwo to jest bardziej „wsłuchiwanie się” w Boga Ojca, to jest bardziej „wmyślanie się” – niewypowiedziana jedność między Boskimi Osobami.
  4. „Przez to, co wycierpiał…”
    • cierpienie to taki ból, który Bogu ofiarowałem, który nie niszczy, ale z Bogiem przeżywany staje się ofiarą ku Jego czci,
    • cierpienie Jezusa to nie tylko wydarzenia Wielkiego Tygodnia, ale tez takie, gdy: nauczał, a był podsłuchiwany i poszukiwano Jego błędów… uzdrawiał, a był śledzony… przebaczał, a był oskarżany… rozmnażał pokarm, karmił głodnych, a chcieli Go obwołać ziemskim władcą… zdradzony przez ucznia…
    • w tym wszystkim Jezus był wsłuchany w Ojca – zjednoczony z Nim, posłuszny szedł głosić zbawienie!

5. „Wszystko wykonał…”

  • działo głoszenia Ewangelii,
  • dzieło czynienia dobra, naprawiania skutków zła,
  • budził wdzięczność i pragnienie Boga wśród ludzi,
  • złożył w ofierze, dawał uczniom siebie i zawsze pozostał w Kościele – to właśnie „wszystko” – TRWA w Kościele i prowadzi do zbawienia.

6. No dobrze, ale dlaczego – powie ktoś – do tej pory nic nie było o Maryi, NMP Bolesnej? Całe kazanie o Panu Jezusie w święto NMP Bolesnej? Czyżby?

7. Pomyślmy:

  • kto był najbardziej wsłuchany w głos Boży, gdy zgodził się na Boży plan wydania na świat Zbawiciela? Maryja!
  • Jej boleści rozważamy, a każda z nich związana była z Jezusem: proroctwo Symeona, ucieczka do Egiptu, zgubienie Jezusa, spotkanie na drodze krzyżowej, ukrzyżowanie i śmierć Jezusa, zdjęcie z krzyża, złożenie do grobu,
  • Jezus wszystko wykonał… Maryja mówi w Kanie Galilejskiej „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie…” Uwierzyła i zawierzyła Jezusowi los tego wydarzenia i ludzi – tak będzie już do końca świata…
  • Jezus powiedział na krzyżu „Wykonało się”, ale chwilę wcześniej oddał Maryję za Matkę i nas oddał w Jej opiekę…

8. Krzyż jest znakiem sprzeciwu – tak pozostanie na zawsze. Pod nim trwa Maryja – uczy nas wytrwałości, wsłuchajmy się w głos Boży, wytrwajmy w Kościele pod Jej opieką, powtarzajmy z wiarą słowa Psalmu: „W Twoim reku są moje losy…”

Radomsko, franciszkanie, 15 września 2018

HOMILIA 2

1. Rzadko w homilii odwołuję się do słów psalmu, Ale kiedy wczoraj zobaczyłem słowa… „Pokładam ufność w Tobie… Ty jestes moim Bogiem… W Twoim ręku są moje losy…” to podziękowałem Bogu za te cudną modlitwę. „W Twoim ręku są moje losy…”

Zakopane Karmel, NMP Bolesnej, 15 września 2020, Hbr 5,7-9; Ps 31; Łk 2,33-35

HOMILIA 3

1. Ta godzina, o której wspomina św. Jan, tylko pozornie była godziną śmierci.

2. Ta godzina jest godziną pełni życia:

  • Syn wywyższony nad ziemię jest ziarnem, które wyda plon obfity,
  • „Niewiasta” staje się Matką,
  • w osobie Jana jesteśmy ukochani i miłujemy – stanowimy jedno… „do końca ich umiłował…”
  • uczeń staje się synem,
  • wszystko się wykonało!

3. Hbr: „stał się sprawcą wiecznego zbawienia dla wszystkich, którzy Go słuchają…”

4. W tej godzinie możemy chwalić Boga razem z psalmistą: „Jakże jest wielka dobroć Twoja, Panie…”

Radonie, wspomnienie NMP Bolesnej, 15 września 2021, Hbr 5,7-9; Ps 31; Łk 2,33-35

HOMILIA 4

1. Co się Panu Bogu nie udało? Starość! Rzeczywiście, często jest ona związana z bólem fizycznym lub duchowym, często słychać takie przekonanie wśród seniorów.

2. Starość Symeona jest pełna błogosławieństwa, którym wielbi on Boga i udziela go młodej Rodzinie.

3. Starość Symeona jest drogą do spełnienia Bożej obietnicy – zobaczy Zbawiciela. Ale kogo zobaczył? Małe dziecko przyniesione do świątyni.

4. Błogosławiąc Boga Symeon widzi dużo więcej niż tylko dziecko.

5. Znakiem będzie całe życie Jezusa oraz szczególna rola Maryi w tym życiu – będzie Ona towarzyszyła Synowi Zbawicielowi świata na wieki. Także dzisiaj i każdego dnia, będąc na wieki obecną we wspólnocie Kościoła.

6. Razem z Tobą, Maryjo, że św. Józefem i Symeonem wołamy do Boga: „Ty jesteś moim Bogiem, w Twoim ręku są moje losy”.

Radonie, 15 września 2022, wspomnienie NMP Bolesnej, Hbr 5,7-9; Ps 31; Łk 2,33-35

HOMILIA 5

1. W ST skuteczność ofiary składanej przez kapłana zależała od: postawy moralnej składającego ofiarę kapłana, jego czystości rytualnej, natężenia modlitwy wstawienniczej w czyjejś intencji oraz od złożonej ofiary.

2. Ludzie byli grzeszni, ofiary były niedoskonałe, dlatego musiały być raz za razem składane.

3. Arcykapłan Chrystus bez grzechu ani winy złożył ze swojego życia jedyną ofiarę doskonałą: „zanosił gorące prośby i błagania i został wysłuchany”.

4. Ojciec nie Jego wybawił od śmierci wiecznej, lecz nas, właśnie przez Jego śmierć i zmartwychwstanie. Ponieważ On nie za swoje grzechy oddał życie na krzyżu, lecz za nasze! Umarł i zmartwychwstał jako sprawca zbawienia wiecznego.

5. Odtąd każde kapłaństwo – powszechne lub urzędowe – ma jeden cel: ukazywać blask chwały Chrystusa, Jego ofiarną miłość do Ojca w Duchu Świętym. A także oczywiście miłość do ludzi.

6. Najlepszą zaś Przewodniczką w odkrywaniu tej miłości do nas przez mękę i krzyż ku zmartwychwstaniu będzie Maryja.

Radonie, 15 września 2023; Hbr 5,7-9; Ps 31; Łk 2,33-35