O wierze 86-90

Symbole Ducha Świetego

1. Wstaję rano i odruchowo zerkam za okno… jaka jest pogoda, czy na niebie są chmury, świeci piękne słoneczko czy może po niebie gnają pchane przez wiatr obłoki i pada deszcz…
2. Dla nas chmura to chmura. Obłok to obłok. Świeci słońce i jest jasno, albo jego światło przesłaniają chmury i robi się chłodniej.
3. Dla ludzi Biblii obłok i światło, to dwa symbole są nierozłączne w objawieniach Ducha Świętego. Począwszy od teofanii Starego Testamentu, obłok – raz ciemny, a raz świetlisty – objawia Boga żywego i zbawiającego, osłaniając transcendencję Jego chwały. Pojawia się między innymi jeszcze, gdy Mojżesz wstępuje na górę Synaj oraz podczas wędrówki przez pustynię
4. Figury te – obłok i światło – zostają wypełnione przez Chrystusa w Duchu Świętym. Duch Święty zstępuje na Maryję Dziewicę i osłania Ją „swoim cieniem”, by poczęła i urodziła Jezusa (Łk I, 35). To On zjawia się na Górze Przemienienia: „zjawił się obłok i osłonił ich” – Jezusa, Mojżesza, Eliasza, Piotra, Jakuba i Jana, a z obłoku odezwał się głos: <<To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!>>” (Łk 9, 34-35). W końcu ten sam „obłok zabrał” Jezusa sprzed oczu uczniów w dniu Wniebowstąpienia (Dz 1, 9) i objawi Syna Człowieczego w chwale w dniu Jego Przyjścia.
5. Innym symbolem Ducha Świętego jest PIECZĘĆ.
6. KKK 698 Pieczęć jest symbolem bliskim symbolowi namaszczenia. „Pieczęcią swą naznaczył Bóg” (J 6 27) Chrystusa i w Nim Ojciec naznacza swą „pieczęcią” także nas (2 Kor 1, 22; Ef 1,13; 4, 30). Obraz pieczęci (sphragis) wskazuje na niezatarte znamię namaszczenia Ducha Świętego w sakramentach chrztu, bierzmowania i kapłaństwa.
7. Kolejny symbol działania Ducha Świętego to KKK 699 Ręka. Wkładając ręce, Jezus leczy chorych i błogosławi dzieci. Apostołowie będą czynić to samo w Jego imię, a ponadto właśnie przez włożenie rąk Apostołów jest udzielany Duch Święty.
8. I jeszcze jeden symbol działania Ducha – chyba najbardziej popularny i znany… jest to oczywiście… KKK 701 Gołębica. Na końcu potopu (którego symbolika odnosi się do chrztu) wypuszczona przez Noego gołębica powraca, niosąc w dziobie świeżą gałązkę z drzewa oliwnego na znak, że ziemia znowu nadaje się do zamieszkania. Gdy Chrystus wychodzi z wody po swoim chrzcie, zstępuje na Niego Duch Święty w postaci gołębicy i spoczywa na Nim. Duch Święty zstępuje do oczyszczonego serca ochrzczonych i w nim przebywa. Symbol gołębicy na oznaczenie Ducha Świętego jest tradycyjny w ikonografii chrześcijańskiej.
9. Obłok i światło, pieczęć, ręka i gołębica… biblijne obrazy działania Ducha Świetego… życie codzienne dodaje do nich kolejne znaki… czasami będzie to słowo, czasami Duch pośle człowieka, czasami natchnienie czy wydarzenie…
10. Człowiek wstaje rano, zerka za okno i właściwie nie wie, co go dzisiaj może spotkać…

Na basen

1. Przełom maja i czerwca przyniósł w tym roku sążniste upały. Pamiętam, że w szkole dzieci poruszały się i myślały z prędkością ospałej muchy. Natomiast dziwnym trafem nabierały energii tym większej, im bliżej były kąpieliska na Arkonce lub Głębokim. Ale nie dziwie się wcale… w taką pogodę pochlapać się w wodzie, to sama przyjemność…
2. Warto wszakże uważać, wiadomo, że z wodą nie ma żartów…
3. Starsi ludzie mają jednak żelazną zasadę – do wody wchodzi się dopiero po Janie Chrzcicielu, czyli po 24 czerwca – uroczystości narodzin Jana Chrzciciela.
4. Kim był Jan Chrzciciel?
5. KKK 717 Jan „już w łonie matki napełniony będzie Duchem Świętym” (Łk 1, 15. 41) przez samego Chrystusa, którego Dziewica Maryja poczęła z Ducha Świętego. „Nawiedzenie” Elżbiety przez Maryję stało się przyjściem Boga, który „nawiedził lud swój” (Łk 1, 68).
6. KKK 718 Mieszka w nim ogień Ducha Świętego i nakazuje mu „iść” (jako „poprzednikowi”) przed Panem, który przychodzi.
7. KKK 719 Jan jest „więcej niż prorokiem” (Łk 7, 26). Duch Święty wypełnia w nim swoje „mówienie przez proroków”. Jan jest ostatni w szeregu proroków zapoczątkowanym przez Eliasza. (…) „Przychodzi on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości” (J 1, 7). Na oczach Jana Duch Święty wypełnia to, co było przedmiotem „poszukiwania i badania proroków”, i to, co „pragną (zobaczyć) aniołowie” (1 P 1, 10-12): „<<Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym>>. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym… <<Oto Baranek Boży>>” (J 1, 33-36).
8. KKK 720 Wreszcie przez Jana Chrzciciela Duch Święty zapoczątkowuje to, co spełni z Chrystusem i w Chrystusie: przywróci człowiekowi „podobieństwo” Boże.
9. Chrzest Jana był chrztem pokuty; chrzest z wody i Ducha będzie nowym narodzeniem.
10. Z wodą nie ma żartów. Z wodą w jeziorze czy rzece nie ma żartów. Z wodą chrztu świętego – także…

Mieszkanie

1. Poważne pisma ekonomiczne głośno zachęcają – jeśli zmagasz się z decyzją „kupić mieszkanie czy nie?”, to się dłużej nie zastanawiaj. Teraz jest dobry czas na kupienie mieszkania. Teraz najlepiej podjąć decyzję.
2. Nie tylko człowiek staje czasami przed dylematem mieszkania? Pewnego dnia i Bóg znalazł się w podobnej sytuacji. Kiedy? Kiedy wybrał Maryjęna Matkę Pana Jezusa.
3. KKK 721 Maryja, Najświętsza Matka Boga, zawsze Dziewica, jest arcydziełem posłania Syna i Ducha Świętego w pełni czasu. Po raz pierwszy w zamyśle zbawienia, dzięki przygotowaniu przez Ducha Świętego, Ojciec znajduje Mieszkanie, w którym Jego Syn i Jego Duch mogą mieszkać wśród ludzi. (…) W Maryi zostają zapoczątkowane „wielkie sprawy Boże”, które Duch będzie wypełniał w Chrystusie i w Kościele:
4. KKK 722 Duch Święty przygotował Maryję przez swoją łaskę. Było czymś odpowiednim, aby Matka Tego, w którym „mieszka cała Pełnia: Bóstwo na sposób ciała” (Kol 2, 9), była „pełna łaski”. Tylko dzięki łasce została Ona poczęta bez grzechu pierworodnego jako najpokorniejsza ze stworzeń, najbardziej zdolna do przyjęcia niewymownego Daru Wszechmogącego.
5. KKK 723 W Maryi Duch Święty wypełnia zamysł życzliwości Ojca. Za sprawą Ducha Świętego Maryja poczęła i zrodziła Syna Bożego. Jej dziewictwo staje się wyjątkową płodnością przez moc Ducha Świętego i przez wiarę.
6. KKK 724 W Maryi Duch Święty objawia Syna Ojca. Ona jest krzewem gorejącym ostatecznej teofanii; napełniona Duchem Świętym.
7. KKK 725 Przez Maryję wreszcie Duch Święty zaczyna prowadzić do komunii z Chrystusem ludzi, „w których Bóg upodobał sobie„. Pokorni są zawsze uprzywilejowani w przyjmowaniu Go: pasterze, mędrcy, Symeon i Anna, nowożeńcy z Kany i pierwsi uczniowie.
8. KKK 726 Na końcu tego posłania Ducha, Maryja staje się „Niewiastą”, nową Ewą (…) Jako taka jest Ona obecna z Dwunastoma trwającymi „jednomyślnie na modlitwie”.
9. Podziwiamy Maryję za to, że pozwoliła się Bogu prowadzić, że stała się Mieszkaniem Boga wśród ludzi, że była tak wrażliwa i poddana na natchnienia Ducha Świętego. Zupełnie za nic otrzymała ten dar od Boga. Niczym sama sobie na niego nie zasłużyła. Jak łaska, to łaska. Za darmo, za nic. Z miłości.
10. W wielu naszych domach i mieszkaniach, w miejscach pracy i nauki są obrazki czy figurki Maryi. Jaki problem, aby właśnie od Niej uczyć się otwartości na Boże działanie?

Błogosławieństwo

1. Nie lubiłem nigdy niedzielnych ogłoszeń w mojej rodzinnej parafii. Na ambonę wchodził proboszcz, potem długo gadał i gadał… mierzyłem czas, ile potrafi nawijać… ile czasu przeznaczał na moralizowanie i pouczanie ludzi…
2. Gdy w końcu przychodziło błogosławieństwo, cieszyłem się, że za chwilę można już iść do domu. Tak właśnie je odbierałem i rozumiałem – wszystko skończone, wracajcie do domu.
3. Teraz sam czytam ogłoszenia. Staram się to robić sprawnie i treściwie. Błogosławię wiernych, a potem jeszcze dzieci zbiegają się z całego kościoła, aby otrzymać indywidualne błogosławieństwo: krzyżyk na czole.
4. Zdumiewające jest to, ile gest błogosławieństwa zawiera w sobie duchowej treści.
5. KKK 1078 Błogosławienie jest czynnością Boską, która daje życie i której źródłem jest Ojciec. Jego błogosławieństwo jest równocześnie słowem i darem.
6. KKK 1079 Od początku aż do wypełnienia się czasów całe dzieło Boże jest błogosławieństwem. Od liturgicznego poematu o pierwszym stworzeniu aż do pieśni Jeruzalem niebieskiego autorzy natchnieni głoszą zamysł zbawienia jako wielkie błogosławieństwo Boże.
7. KKK 1080 Na początku Bóg błogosławi istoty żywe, a w sposób szczególny mężczyznę i kobietę. Przymierze z Noem i wszystkimi istotami żywymi odnawia to błogosławieństwo płodności mimo grzechu człowieka, z powodu którego ziemia została „przeklęta”. Ale począwszy od Abrahama Boże błogosławieństwo przenika historię ludzi, która zmierzała ku śmierci, by skierować ją do życia, do jego źródła; przez wiarę „ojca wierzących”, który przyjmuje błogosławieństwo, zostaje zapoczątkowana historia zbawienia.
8. KKK 1081 Błogosławieństwa Boże ukazują się w zdumiewających i zbawczych wydarzeniach, takich jak narodzenie Izaaka, wyprowadzenie z Egiptu (Pascha i Wyjście), dar Ziemi Obiecanej, wybór Dawida, Obecność Boga w Świątyni, oczyszczające wygnanie i powrót „małej Reszty”: Prawo, Prorocy i Psalmy, z których utkana jest liturgia narodu wybranego, przypominają o tych Bożych błogosławieństwach, a zarazem odpowiadają na nie uwielbieniem i dziękczynieniem.
9. KKK 1082 W liturgii Kościoła błogosławieństwo Boże zostaje w pełni objawione i udzielone: Ojciec jest uznawany i adorowany jako Źródło i Cel wszelkich błogosławieństw stworzenia i zbawienia… w swoim Słowie, które dla nas przyjęło ciało, umarło i zmartwychwstało, napełnia nas swoimi błogosławieństwami i przez nie rozlewa w naszych sercach Dar, który zawiera wszystkie dary: Ducha Świętego.
10. Błogosławieństwo… jedno słowo, a tyle treści… i całe szczęście… zupełnie inaczej niż z ogłoszeniami parafialnymi… z nimi jest często zupełnie odwrotnie: tyle słów, a treści… jak na lekarstwo…

5 minut

1. Mówi się, żekażdy człowiek ma swoje 5minut… czyli taki czas, kiedy może zabłysnąć, wykorzystać talenty, szanse, pokazać, co potrafi… jeżeli tę szansę wykorzysta, jeżeli wykorzysta te swoje 5 minut, to potem dalej jego życie może już toczyć się dużo latwiej…
2. Może się wydawać, że i Jezus miał swoje 5 minut w dziejach świata. Przyszedł na ten świat, nauczał, czynił cuda, gromadził uczniów, w końcu zdradzony i wydany przez jednego z uczniów umarł na krzyżu. Pokonał jednak śmierć i grzech, zmartwychwstał i odeszedł do Ojca.
3. Wydaje się, że Jezus wykorzystał swoją szansę. Teraz już od dwoch tysięcy lat chrześcijanie głoszą Jego miłość, miłość Boga do człowieka wyrażoną właśnie w Jezusie.
4. Głoszenie Bożej miłości nie polega oczywiście tylko i wyłącznie na gadaniu o niej. Słowa beż uczynków niewiele znaczą. A słowo + czyn (widzialny znak) to właśnie najprostsze określenie świętego sakramentu.
5. KKK 1084 Chrystus, „siedząc po prawicy Ojca” i rozlewając Ducha Świętego na swoje Ciało, którym jest Kościół, działa obecnie przez sakramenty ustanowione przez Niego w celu przekazywania łaski. Sakramenty są widzialnymi znakami (słowa i czynności), zrozumiałymi dla człowieka. Urzeczywistniają one skutecznie łaskę, którą oznaczają, za pośrednictwem działania Chrystusa i przez moc Ducha Świętego.
6. Dzięki sakramentom świętym „5 minut Jezusa” w dziejach świata nie przeminęło z wiatrem, ale trwa nadal.
7. KKK 1085 Chrystus oznacza i urzeczywistnia w liturgii Kościoła przede wszyspkim swoje Misterium Paschalne [czyli wydarzenia męki, śmierci i swojego zmartwychwstania]. W czasie ziemskiego życia Jezus zapowiadał Misterium Paschalne w swoim nauczaniu i uprzedzał je przez swoje czyny. Gdy nadchodzi Jego Godzina, przeżywa jedyne wydarzenie w historii, które nie przemija: Jezus umiera, zostaje pogrzebany, zmartwychwstaje i zasiada po prawicy Ojca „raz na zawsze” (Rz 6, 10; Hbr 7, 27; 9, 12). Jest to wydarzenie rzeczywiste, które miało miejsce w naszej historii, ale jest ono wyjątkowe, ponieważ wszystkie inne wydarzenia historyczne występują tylko raz i przemijają, znikają w przeszłości. Misterium Paschalne Chrystusa – przeciwnie – nie może pozostawać jedynie w przeszłości, ponieważ przez swoją Śmierć zniweczył On śmierć, a ponadto to, kim Chrystus jest, to, co uczynił i co wycierpiał dla wszystkich ludzi, uczestniczy w wieczności Bożej, przekracza wszelkie czasy i jest w nich stale obecne. Wydarzenie Krzyża i Zmartwychwstania trwa i pociąga wszystko ku Życiu.
8. Każdy ma swoje 5 minut. Cały numer polega jednak na tym, że Jezus wykorzystał swoje „5 minut”, aby je podarować dla mnie… aby mnie obdarować… czy teraz ja z kolei będę chciał wykorzystać tę szansę?