Objawienie i jego etapy
1. Jak?
WSTĘP
Czasami jeden człowiek chce zdobyć informacje o drugim człowieku. W jaki sposób można to uczynić? Chłopakowi podoba się dziewczyna, szef szuka cennego pracownika, firma chce dać „ochronę” jakiemuś biznesmenowi… ludzie szukają na swój temat wiadomości… jak mogą je zdobyć?
AKTYWIZACJA
Praca w grupach. Formularz – dziurka od klucza. W jej pole wpisujemy sposoby zebrania informacji o drugiej osobie. Następnie przekazujemy kartkę sąsiedniej grupie, która dalej będzie kontynuowała zadanie. Następnie od słów umieszczonych w środku pola rysujemy strzałki na zewnątrz i szukamy odpowiedników, które będą mówiły o sposobach zbierania informacji o Bogu. Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.
PUENTA
Człowiek jest zawsze tajemnicą. Aby to zrozumieć warto najpierw wyjaśnić sobie, na czym polega tajemnica. „W potocznym rozumieniu tego słowa „tajemnica” najczęściej spotykamy się z określeniem, że coś nie jest znane i stanowi zagadkę czekającą na wyjaśnienie jej istoty. […] Istnieje natomiast jeszcze drugie znaczenie słowa „tajemnica”. Określamy nim rzeczywistość, której nie potrafimy w pełni ukazać, mimo że jej doświadczamy. Słowa ludzkie nie są zdolne do przekazania istoty tej rzeczywistości”.[1]
Zatem drugi człowiek jest dla mnie tym, którego nie znam. Oraz naprawdę rzeczywistością, której nie jesteśmy w stanie do końca poznać, ani wyrazić słowami. Jaki jest najcenniejszy sposób poznania drugiego człowieka? Mówi się, że prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie. Warto przed człowiekiem postawić zadanie, zjeść z nim beczkę miodu czy soli… przyjrzeć się, porozmawiać… Najważniejsze jednak będzie to, co sam mi powie. A z biegiem czasu mówi się rzeczy coraz ważniejsze. Warto więc czekać. I zasługiwać na zaufanie.
Dlaczego o tym wszystkim mówię? Ponieważ dokładnie te dwa znaczenia słowa „tajemnica” dotyczą również Boga i Jego tajemnic. „Prawdy przekazane przez Boga są dla nas zakryte i Bóg sam je odkrywa, sam je nam odsłania. Ale w momencie, w którym dostępuje ich poznania, jestem tak oczarowany bogactwem Bożego świata, że nie potrafię go przekazać innym. Tajemnica wiary jest więc nie tylko czymś zakrytym; jest także czymś odkrytym, udostępnionym dla człowieka przez Objawienie, a jednak czymś nieprzekazywalnym”.[2]
Objawienie to szczególny sposób poznania jakiejś osoby. Ona musi się otworzyć sama, odsłonić, niejako objawić, zdradzić swoją tajemnicę. Wtedy dopiero będę mógł ją poznać. Objawienie to szczególny sposób poznania Boga.
KKK 53: Boski zamysł Objawienia spełnia się równocześnie przez wydarzenia i słowa wewnętrznie powiązane oraz wyjaśniające się wzajemnie. Plan ten jest związany ze szczególną pedagogią Bożą. Bóg stopniowo udziela się człowiekowi, przygotowuje go etapami na przyjęcie nadprzyrodzonego Objawienia, którego przedmiotem jest On sam, a które zmierza do punktu kulminacyjnego w Osobie i posłaniu Słowa Wcielonego, Jezusa Chrystusa.
2. Skończyć?
WSTĘP
Wyobraź sobie, że spotykasz kogoś bardzo miłego. Z biegiem czasu zaczyna ci coraz bardziej zależeć na tej znajomości, na tej osobie. Oczywiście z wzajemnością. Poznajecie się nawzajem, coraz bardzie ufacie… słowem – zaczęło się życie różami usłane…
Jednak róże mają kolce. Przychodzi taki dzień, że zawodzisz się na całej linii, przychodzi coś, co sprawia, że druga osoba przekreśla całą przeszłość, lekceważy wszystko, co do tej pory was łączyło. Np. zdrada, rozpowiadanie jakiejś tajemnicy itp.
AKTYWIZACJA
Dobrze ukaże to następujący obraz: na pewnym festynie popularyzującym wiedzę naukową pokazywano ciekawym dzieciom, co się dzieje, z różą zanurzoną do pojemnika z ciekłym azotem. Po wyjęciu wystarczało delikatne uderzenie i róża rozpadała się w jednej chwili. Róża zanurzona w azocie nie ma już żadnych szans na ożywienie, a ten związek?
Praca w grupie. Szukamy odpowiedzi na pytanie, czy taki związek ma szansę ożywienia? Czy już wszystko jest przegrane? Dać sobie spokój, czy próbować na nowo? Formularz z grafiką róży. Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum. Czas na dyskusję.
PUENTA
KKK 54: Bóg przez słowo stwarzając wszystko i zachowując, daje ludziom poprzez rzeczy stworzone trwałe świadectwo o sobie; a chcąc otworzyć drogę do zbawienia nadziemskiego, objawił ponadto siebie samego pierwszym rodzicom zaraz na początku. Wezwał ich do wewnętrznej komunii z sobą, przyoblekając ich blaskiem łaski i sprawiedliwości.
KKK 55: Objawienie to nie zostało przerwane przez grzech naszych pierwszych rodziców. Rzeczywiście, Bóg po ich upadku wzbudził w nich nadzieję zbawienia przez obietnicę odkupienia; i bez przerwy troszczył się o rodzaj ludzki, by wszystkim, którzy przez wytrwanie w dobrym szukają zbawienia, dać żywot wieczny. „A gdy człowiek przez nieposłuszeństwo śmierci utracił Twoją przyjaźń, nie pozostawiłeś go pod władzą śmierci… wielokrotnie zawierałeś przymierze z ludźmi”. (Mszał Rzymski, IV modlitwa eucharystyczna).
3. Żal
WSTĘP
Prefacja mówi nam: „wielokrotnie zawierałeś przymierze z ludźmi”. I rzeczywiście tak jest, że kolejnym przymierzom Katechizm przypisuje rolę kolejnych ETAPÓW objawiania się Boga. Pierwsze przymierze wzięło się z żalu. I nad tym zatrzymamy się przez chwilę.
AKTYWIZACJA
Praca na forum. Metoda – dyskusja. Wyobraźmy sobie taką sytuację: był sobie rzeźbiarz, który bardzo długo pracował nad jakąś rzeźbą. Namęczył się przy tym sporo, a w pewnym momencie z powodu skazy materiału rzeźba pęka i cała praca chyba już na nic… Co wtedy się chce zrobić? Co pierwsze przychodzi do głowy? Podajmy przykłady innych podobnych sytuacji…
PUENTA
Czasami jest to chęć rozwalenia. Czasami żal, że się nad tym tak długo człowiek nasiedział… Podobny żal odczuł Bóg w pewnym momencie. „kiedy zaś Pan widział, jak wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe, żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się. Wreszcie Pan rzekł: „Zgładzę ludzi, których stworzyłem z powierzchni ziemi: ludzi, bydło, zwierzęta pełzające po ziemi i ptaki powietrzne, bo żal mi, że ich stworzyłem. Tylko Noego darzył Pan życzliwością” (Rdz 6,5-8).
Po potopie jednak Bóg obiecuje, że już nigdy nie zgładzi ludzi z powierzchni ziemi. Błogosławi im, poleca zaludnienie całej ziemi. Znakiem tego przymierza pokoju jest tęcza, którą Bóg kładzie na obłoki (jakby odkładał swój łuk wojownika).
W ten sposób daje się poznać jako Bóg przymierza, który nie chce już zniszczenia. To pierwszy krok objawienia Boga w świecie i wobec człowieka.
4. Abraham
WSTĘP
Następnym człowiekiem, z którym związane jest objawienie Boga, jest Abraham. Zostaje mu dana obietnica wielkiego narodu, który wyjdzie z jego rodu, potomstwo liczne, jak gwiazdy na niebie. Tymczasem ma w końcu jednego, jedynego syna, którego e pewnym momencie musi jeszcze złożyć w ofierze.
AKTYWIZACJA
Księga Rodzaju dokładnie opisuje sam nakaz wydany Abrahamowi, wystawienie go na próbę. Natomiast możemy dorzucić tam „kamyczek” dla większego zrozumienia dramatyzmu tej sytuacji. Wyobraźmy sobie, że Abraham po otrzymaniu nakazu Bożego idzie do swojej żony Sary, aby jej powiedzieć o swojej decyzji. Jak mogłaby wyglądać taka rozmowa? Jaki byłby jej klimat? Czy Sara broniłaby życia syna? Ewentualnie – Abraham zostawia list do Sary, który zawiera wyjaśnienie całej sprawy. Ten list Sara odnajdzie po powrocie do namiotu. Co tam będzie napisane?
PUENTA
Nie to jest jednak najważniejszy moment w przymierzu między Bogiem a Abrahamem – to jedynie próba, która ma pokazać wartość człowieka i jego poświęcenie. Prawdziwe przymierze było zawarte wcześniej, i ta ofiara jest znakiem konsekwencji Abrahama i wierności przymierzu z jego strony.
W sumie wtedy widać, że lud pochodzący od Abrahama będzie ludem wybranym, powiernikiem obietnicy, wezwanym, aby pewnego dnia przygotować zgromadzenie wszystkich dzieci Bożych w jedności Kościoła.
Potem byli patriarchowie i prorocy, potem lud wywiedziony z Egiptu, z którym Bóg zawiera przymierze na Synaju i przez Mojżesza daje swoje Prawo i nakazuje oczekiwania Zbawiciela oraz przyszłego Przymierza, nowego i wiecznego przeznaczonego dla wszystkich ludzi.
Zatem objawienie Boga:
- niszczącego, ale i przebaczającego i odradzającego (Noe),
- Bóg wierny i wystawiający na próbę (Abraham),
- Bóg dający Prawo (Mojżesz),
- Oczekiwanie objawienia Boga w nowym Przymierzu.
[1] Por. ks. Edward Staniek, Sześć prawd wiary, Wydawnictwo Archidiecezji Krakowskiej, Kraków 1997, s.11.
[2] Dz. cyt., s. 12.