Poszukiwanie i świętowanie
1. Celebrowanie
WSTĘP
Są takie świątynie, do których ludzie przychodzą z radością na liturgię. Nawet z daleka potrafią dotrzeć, aby właśnie tam świętować i celebrować spotkanie z żywym Bogiem. Myślę, że podobnie jest np. z osobami, które przychodzą na Mszę św. akademicką, czyli naszą „Dziewietnastkę”.
AKTYWIZACJA
Praca indywidualna. Metoda – zajęcia plastyczne. Zadanie jest następujące: za pomocą ilustracji odpowiedzieć na pytanie: co takiego jest w stanie przyciągnąć człowieka na spotkanie z Bogiem w liturgii Mszy św.? Prezentacja prac na forum, poszukujemy odpowiedzi ukrytej w ilustracji, następnie autor opowiada, co sam chciał wyrazić przez soje dzieło.
PUENTA
EE 66. Ewangelię nadziei, orędzie prawdy, która wyzwala (por. J 8,32), należy celebrować. Przed apokaliptycznym Barankiem rozpoczyna się uroczysta liturgia chwały i czci: „Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, na wieki wieków” (Ap 5,13). Widzenie to, w którym objawia się Bóg i sens historii, ma miejsce „w dniu Pańskim” (Ap 1,10), dniu, w którym niedzielne zgromadzenie liturgiczne przeżywa na nowo zmartwychwstanie.
Kościół przyjmując to objawienie jest wspólnotą, która się modli. Modląc się, słucha swego Pana i tego, co mówi do niej Duch (por. Ap 2,1-3,22); wielbi, chwali, składa dziękczynienie i prosi o przyjście Pana: „Przyjdź, Panie Jezu!” (por. Ap 22,16-20), potwierdzając w ten sposób, że tylko od Niego oczekuje zbawienia.
Również ty, Kościele Boży żyjący w Europie, powinieneś być wspólnotą, która się modli, głosząc swego Pana sakramentami, liturgią i całym życiem. W modlitwie odkryjesz na nowo ożywiającą obecność Pana.
W ten sposób, ściśle wiążąc z Nim wszystkie swoje działania, będziesz mógł doprowadzić Europejczyków na nowe spotkanie z Nim samym, prawdziwą nadzieją, jedyną, która może w pełni zaspokoić pragnienie Boga ukryte w różnych nowych formach religijnych poszukiwań, pojawiających się we współczesnej Europie.
2. Duchowe poszukiwania
WSTĘP
EE 67. Choć na szerokich obszarach kontynentu europejskiego panuje klimat dechrystianizacji, istnieją znaki pozwalające dostrzec oblicze Kościoła, który – wierząc – głosi i wyznaje swego Pana oraz Mu służy.
Nie brak bowiem przykładów autentycznych chrześcijan, którzy oddają się kontemplacyjnemu milczeniu, wiernie uczestniczą w duchowych inicjatywach, kierują się Ewangelią w swym codziennym życiu i dają jej świadectwo na różnych polach działania.
Widoczne są ponadto przejawy „świętości ludu”, które ukazują, że również w dzisiejszej Europie można żyć Ewangelią indywidualnie i poprzez autentyczne doświadczenie wspólnotowe.
EE 68. Obok licznych przykładów autentycznej wiary w Europie istnieje również religijność mglista i niejednokrotnie błędna.
AKTYWIZACJA
Praca indywidualna. Metoda – papierek lakmusowy. Zadanie jest następujące: poszukujemy odpowiedzi na pytania: jakie są wyznaczniki wspomnianej „mglistej i błędnej religijności”? Po czym można ją poznać? Prezentacja na forum. Paski przyklejamy następnie na jednej kartce, aby się nie pogubiły lub aby nie przeszkadzały.
PUENTA
EE 68. Obok licznych przykładów autentycznej wiary w Europie istnieje również religijność mglista i niejednokrotnie błędna. Jej przejawy są często ogólnikowe i powierzchowne, a czasem wręcz ze sobą sprzeczne między sobą u tych samych osób.
Obserwuje się takie zjawiska, jak ucieczka w spirytualizm, synkretyzm religijny i ezoteryzm, dążenie za wszelką cenę do przeżycia wydarzeń nadzwyczajnych, które prowadzą do podejmowania wyborów prowadzących na bezdroża, takich jak przystępowanie do niebezpiecznych sekt czy szukanie doświadczeń pseudoreligijnych.
Rozpowszechnione pragnienie pokarmu duchowego trzeba przyjmować ze zrozumieniem i oczyszczać. Człowiekowi, który zaczyna zdawać sobie sprawę – nawet w sposób niejasny – że nie może żyć samym chlebem, Kościół winien umieć w sposób przekonujący dawać świadectwo o prawdzie słów Jezusa wypowiedzianych do kusiciela: „Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4,4).
3. Świętowanie zbawienia
WSTĘP
EE 69. We współczesnym społeczeństwie, często zamkniętym na transcendencję, przytłoczonym przez postawy konsumpcyjne, łatwo ulegającym nowym formom bałwochwalstwa, a jednocześnie spragnionym czegoś, co nie przemija, zadanie, które stoi przed Kościołem w Europie jest trudne, a zarazem porywające.
Polega ono na odkrywaniu na nowo poczucia „tajemnicy”; na odnowieniu liturgii, aby była bardziej wymownym znakiem obecności Chrystusa Pana; na tworzeniu nowych możliwości wyciszenia, modlitwy i kontemplacji; na powrocie do sakramentów, zwłaszcza do Eucharystii i Pokuty, jako źródeł wolności i nowej nadziei.
AKTYWIZACJA
Praca na forum. Metoda – dyskusja. Zadanie jest następujące:poszukujemy odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób przybliżyć ową „tajemnicę” ludziom, którzy stoją jeszcze z daleka od Kościoła? Jak nie zniechęcić ich do dalszego poszukiwania?
PUENTA
Dlatego do ciebie, Kościele, który żyjesz w Europie, kieruję naglący apel: bądź Kościołem, który się modli, chwali Boga, uznaje Jego absolutny prymat, wywyższa Go z pełną radości wiarą.
Odkryj na nowo poczucie „tajemnicy”: przeżywaj ją z pokorną wdzięcznością; dawaj jej świadectwo z nieodpartą i udzielającą się innym radością. Świętuj Chrystusowe zbawienie: przyjmij je jako dar, który czyni cię Jego sakramentem; niech twoje życie stanie się prawdziwą „rozumną służbą Bożą”, miłą Bogu (por. Rz 12,1).