Przedziwny doradca

„Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu” (Łk 2,19)

Wielu ludzi przegrało miniony rok tylko dlatego, że posłuchali niedobrego doradcy. Wojciech zarobił pieniądze ciężko pracu­jąc w Danii. Kolega namówił go na giełdę. Na niej stracił wszystko. Zły doradca zni­szczył owoc jego pracy i plany związane ze ślubem. Przyszła żona, obserwując brak roztropności swego narzeczonego, doszła do wniosku, że nie warto z takim człowie­kiem decydować się na wspólne życie. Stracił nie tylko pieniądze, ale i kobietę.

Andrzej wszedł w spółkę, do której na­mówił go kolega, otwierając przed nim piękne perspektywy rozwoju. Po kilku miesiącach zorientował się, że zbankrutu­ją. Rozpoczął energiczne poszukiwanie pieniędzy. Długi rosły. Kolega tłumaczył, że nie można się wycofać, bo to wstyd. Wracał do domu tylko na kilka godzin. Nikt z bliskich nie mógł się z nim dogadać: ani rodzice, ani żona, ani dzieci. Zamienił się w kłębek nerwów. Pewnego dnia do­wiedział się, że wspólnik po zawale wylą­dował w szpitalu. Załamał się całkowicie. W ciągu tygodnia i on znalazł się w szpitalu, by leczyć system nerwowy. Lawinę nie­szczęść spowodował niedobry doradca.

Zofia miała szereg zastrzeżeń do czło­wieka ubiegającego się o jej rękę. Lekarka jednak rozwiała jej wątpliwości i zachęciła do zawarcia małżeństwa. Po kilku tygo­dniach otwarło się przed nią piekło, a kiedy udało się jej z niego uciec, lecząc rany ciała i ducha, ze łzami bólu wspomina ową „do­brą radę” lekarki, która raz na zawsze prze­kreśliła szczęście jej życia.

Jakże wiele zależy od dobrego i mądrego doradcy, który umie wezwać do działania, gdy działać trzeba, i umie powstrzymać człowieka przed fałszywym krokiem, gdy działać nie wolno. Dobry doradca potrafi pomóc w sytuacji trudnej i potrafi przeko­nać, że trzeba się wycofać, gdy dalsze działanie niesie straty.’Ponieważ nikt z nas, po grzechu pierworodnym, nie rodzi się na tej ziemi człowiekiem mądrym, lecz musi się tej cnoty uczyć przez długie lata, można zaryzykować twierdzenie, że o sukcesie w życiu decyduje umiejętność znalezienia i słuchania mądrych doradców. Są oni potrzebni prawie na każdym odcinku życia. Są potrzebni każdemu, bo nawet najlepsi doradcy korzystają z rady innych, którzy najczęściej są ich przyjaciółmi.

Refleksja na przełomie starego i nowego roku, każe nam uwzględnić spojrzenie na naszych doradców. Za jednych należy po­dziękować Bogu, bo byli z Jego woli na­szymi pomocnikami. Bóg działa przez mą­drych doradców. Oni są narzędziem w Jego rękach. Innych należy opatrzyć znakiem ostrzegawczym, jak truciznę niebezpiecz­ną dla życia, bo ich rady sprowadziły na nas nieszczęście.

Izajasz – prorok – wśród imion Zbawicie­la wymienia: „Przedziwny Doradca”, wzy­wając nas byśmy w Bogu rozpoznali swego najlepszego doradcę. Dobra rada jest za­wsze pewną formą wybawienia, a jej szczególna skuteczność polega na tym, że pada na glebę serca szukającego pomocy, a więc serca otwartego, ufnego.

Niech w Nowym Roku Bóg nas strzeże przed złymi doradcami. Niech sam będzie naszym Przedziwnym Doradcą. Przedziw­nym, bo rady Jego nie zawsze są dla nas w pełni zrozumiałe, ale dostosowanie się do nich ujawnia ich mądrość i moc. One są naszym błogosławieństwem.

Ks. Edward Staniek, ŹRÓDŁO, nr 1/95, Nowy Rok