Przypomnienie

HOMILIA 1

1. U kresu wędrowania przez pustynię, na granicy ziemi obiecanej, Mojżesz żegna się z ludem. Przypomina Boże dzieła. Także Boże prawa i nakazy, których przestrzeganie pozwoliło im przetrwać 40-letnią wędrówkę.

2. Oni pójdą dalej. Mojżesz skończy tutaj wędrówkę. Zostawiam im dwa proste polecenia: przetrzegaj Bożych praw, słuchaj Jego głosu.

Wiktorówki, 27 lutego 2021, Pwt 26,16-19; Ps 119; Mt 5,43-48

HOMILIA 2

1. Lud stanowiący szczególną własność oznacza najcenniejszy skarb, coś wyjątkowego.

2. O tej wyjątkowości można przekonać się tylko żyjąc wg Bożego Prawa, wypełniając nakazy Boga „z całego serca i całej duszy”.

3. Przypomina to pasję, z jaką profesor Miodek opowiada o języku polskim lub dawno temu prof. Wiktor Zin opowiadał o architekturze Krakowa.

4. W Chrystusie my jesteśmy nowym narodem wybranym Pana, obdarowani darami i szukający Go całym sercem. Chcemy Cię wysławiać, Panie, abyś nas nigdy nie opuścił.

Radonie, 12 marca 2022, Pwt 26,16-19; Ps 119; Mt 5,43-48

HOMILIA 3

1. Słowa z Księgi Kapłańskiej, które czytaliśmy w poniedziałek, dzisiaj cytuje Pan Jezus: „Będziesz miłował bliźniego jak siebie samego”. I dodaje od siebie to, co „powiedziano”. Co powiedziano? Ano powiedziano – od ludzi – żeby nienawidzić obcych, traktować ich jako zagrożenie. To zrozumiałe wśród narodu napadanego i zniewolonego przez inne ludy.

2. I właśnie w czasie rzymskiej okupacji Jezus mówi: „Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują”.

3. Na pierwszy rzut oka to Jezusowe przykazanie nie jest normalne, ani rozumne. Jak dramatycznie będzie dzisiaj brzmiało to czytanie w kościołach na Ukrainie, gdzie trwa wojna… Ono chroni mnie, abym się nie stał jak wróg!

4. Miłość nieprzyjaciół możliwa jest tylko w oparciu o wiarę i pewność, że Chrystus Pan, Bóg i Człowiek, Zmartwychwstały żyje w Kościele, w nas…

Radonie, 24 lutego 2024, Pwt 26,16-19; Ps 119; Mt 5,43-48