Sakramenty święte

Grupa docelowa: Młodzież Rodzaj nauki: Katecheza Tagi: Sakramenty, Wprowadzenie, Wstęp do sakramentów

1. Zaufanie

WSTĘP

Jednym osobom ufamy bardziej, innym mniej. Dlaczego tak się dzieje? Czym musi się charakteryzować człowiek, któremu mogę zaufać naprawdę mocno? Komu mogę bez niepokoju podać rękę na znak takiego zaufania???

AKTYWIZACJA

Praca w grupach. Materiały: kartka formatu A4, przybory do pisania. Zadanie jest następujące: jedna osoba odrysowuje na kartce zarys swojej dłoni ze złożonymi razem palcami, tak aby powstało pole do wpisywania słów. W polu dłoni wpisujemy odpowiedź na pytanie: kiedy ludzie wzbudzają moje zaufanie? Jakimi cechami musi charakteryzować się człowiek, aby zdobyć moje zaufanie? Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum.

PUENTA

Moje zaufanie najbardziej wzbudzają ludzie, których czyny idą za słowami. U których słowa znajdują potwierdzenie w czynach. Gdzie słowa i czyny odpowiadają sobie nawzajem, jak dwie złożone dłonie.

Prowadzący prezentuje w tym momencie dwie dłonie odrysowane na papierze – lewą i prawą – na jednej jest umieszczony napis „UCZYNKI”, na drugiej  „SŁOWA”. mogą one mieć większy format dla lepszej prezentacji. Potem można je przykleić na tablicy.

2. Wyrażanie miłości

WSTĘP

Potwierdzanie słów czynami szczególnie ważne jest w miłości między ludźmi. Także w miłości między Bogiem i człowiekiem. Przyjrzyjmy się sposobom, jakich Bóg używa, aby nam okazać swoją miłość.

AKTYWIZACJA

Praca w grupach. Materiały j.w. Zadanie jest następujące: w środku rysujemy serce, które ma oznaczać Bożą miłość, wokół hasłami – promieniami wychodzącymi z serca opisujemy sposoby, jakimi Bóg okazuje człowiekowi swoją miłość. Prezentacja na forum metodą karuzeli.

PUENTA

Siedem niezwykle ważnych sposobów okazywania miłości Boga do człowieka nazywamy SAKRAMENTAMI.

Czym są sakramenty?

            KKK 1131 Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi. Prze te znaki jest nam udzielane życie Boże. Obrzędy widzialne, w których celebruje się sakramenty, oznaczają i urzeczywistniają łaski właściwe każdemu sakramentowi. Przynoszą one owoce w tych, którzy przyjmują je z odpowiednią dyspozycją.

Składają się one zawsze z dwóch elementów: słowa i znaku zewnętrznego. Słowo potwierdza znak, i znak jest wyrazem słowa. Bóg działa przez te dwa elementy.

Dlaczego nie wystarczyłoby same słowo?

Człowiek jest istotą duchowo – cielesną. Dusza ożywia ciało, a ciało wyraża to, co dzieje się w duszy. Dlatego do istoty człowieka należy fakt, że swemu wewnętrznemu przekonaniu, uczuciom i nastrojom daje wyraz poprzez słowo, obraz, gest zewnętrzny, czyn.

Bóg przemawia do całego człowieka, kocha całego człowieka. Dlatego wiara, przez którą dajemy odpowiedź Bogu nie jest tylko wewnętrzna sprawą duszy, ale wyraża się na zewnątrz: uczestnictwo w liturgii, modlitwa ciała, pieśń…

Sakrament jest takim słowem Boga, które staje się widzialne. Dwa elementy w sakramencie tworzą wewnętrzną jedność: słowo i zewnętrzny znak. Przy sakramentalnej czynności zostaje wypowiedziany znak.

Słowo wypowiedziane przy tej czynności jest jakby „duszą” sakramentu, a jego zewnętrzny znak jakby „ciałem”.[1]

KKK 1210 Sakramenty Nowego Prawa zostały ustanowione przez Chrystusa. Jest ich siedem: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta, namaszczenie chorych, sakrament święceń i małżeństwo. Sakramenty  obejmują wszystkie etapy i wszystkie ważne momenty życia chrześcijanin: sprawiają narodzenie i rozwój chrześcijańskiego życia wiary, uzdrowienie i dar posłania. Widać w tym pewne podobieństwo, jakie istnieje między etapami życia naturalnego a etapami życia duchowego.

Sakramenty:
– wtajemniczenia chrześcijańskiego: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia,
– uzdrowienia: pokuta, namaszczenie chorych,
– służące komunii i posłaniu wiernych: sakrament święceń i małżeństwo.

[1] Wg: Katolicki Katechizm dla Dorosłych wydany przez Niemiecką Konferencję Biskupów.