Sługa nadziei

Scenariusz jest przeznaczony na zajęcia z młodzieżą gimnazjalną lub ponadgimnazjalną. Czas trwania: 60-90 min. Pomoce dydaktyczne: papierowa taśma klejąca (lakiernicza), przybory do pisania i kolorowania – kredki, pisaki, farby, pędzle, pojemniki na wodę, duże arkusze szarego papieru, nożyczki, stare gazety, klej biurowy, modele guzików z papieru, kolorowy karton, teksty źródłowe o celibacie.

1. „Guzikowiec”

WSTĘP

Przywitaj wszystkich uczestników spotkania. Zapytaj o samopoczucie, sprawdź, czy masz wszystkie potrzebne pomoce i czy jest wystarczająco dużo miejsca na pracę w grupach, aby uczestnicy sobie nawzajem nie przeszkadzali. Postaraj się też o kserokopie jakiegoś ciekawego tekstu o kapłaństwie (z pracy, książki), aby na zakończenie rozdać uczestnikom jako lekturę na przyszłość. Wciąż mało jest takiej lektury, z której płynie spokojna refleksja. Ludzie jednak częściej rozmawiają o księżąch niż o kapłaństwie. Dzisiejsze spotkanie może chociaż trochę te sytuację uleczyć

Wprowadzając dospotkania powiedz: Księdza najczęściej poznajemy po stroju – sutannie, koloratce, habicie…

Malo kto jednak wie, że sutanna księdza diecezjalnego posiada 33 guziki. Dlaczego akurat tyle? Podobno na pamiatkę lat, które Jezus przeżył na ziemi. Ma to pewne znaczenie dla pierwszej części naszego spotkania, w której w roli głównej wystąpią właśnie… guziki!

AKTYWIZACJA

Podziel uczestników na kilkuosobowe grupy. Pomoce do pierwszego ćwiczenia to duże szablony guzików (nie muszą być podobne do tych przy sutannie, to nie jest istotne w tym momencie). Warto mieć 33 sztuki, nawet gdy nie wszystkie zostaną wykorzystane. Przedstaw zadanie do wykonania: Zadaniem do wykonania będzie wpisanie w pole guzików odpowiedzi na następujące pytanie: Jaka jest misja księdza w Kościele oraz współczesnym społeczeństwie? Jedna odpowiedź na jednym guziku. Każda grupa może wziąć po kilka sztuk guzików, w przypadku większej ilości uczestników przydziel je w stosownej ilości na grupę.

Prezentacja na forum. Odczytujemy treści odpowiedzi i umieszczamy guziki na widocznym miejscu np. na podłodze.

PUENTA

Podsumowując pierwszą część spotkania przekaż treść poniższego fragmentu adhortacji:

EE, 34: Kapłani na mocy swej posługi są powołani, by w szczególny sposób celebrować Ewangelię nadziei, głosić ją i jej służyć. Na mocy sakramentu Święceń, który jednoczy biskupów i kapłanów z Chrystusem, Głową i Pasterzem, winni oni upodobnić całe swoje życie i swoje działanie do Jezusa; przez głoszenie Słowa, sprawowanie sakramentów i przewodniczenie wspólnocie chrześcijańskiej uobecniają oni misterium Chrystusa; przez sprawowanie swej posługi „mają oni przedłużać obecność Chrystusa, jedynego i najwyższego Pasterza, a przez naśladowanie Jego stylu życia ukazywać Go w sposób przejrzysty powierzonej im owczarni”.

Żyjąc „w” świecie, ale nie będąc „ze” świata (por. J 17,15-16), w obecnej sytuacji kulturowej i duchowej kontynentu europejskiego są wezwani, by być znakiem sprzeciwu i nadziei dla społeczeństwa chorego na horyzontalizm i potrzebującego otwarcia na Transcendencję.

2. Struktura

WSTĘP

W swojej adhoracji Jan Paweł II podkreśla mocno rolę celibatu w zyciu kapłana:

EE, 35: W tej perspektywie nabiera znaczenia również celibat kapłański, znak nadziei pokładanej całkowicie w Panu. Nie jest on po prostu tylko kościelną dyscypliną nałożoną przez władzę kościelną; przeciwnie, jest przede wszystkim…

Wprowadzając w kolejną część spotkania zapytaj: No właśnie – czym właściwie jest celibat? Czy tylko bezżennością? Czy może jest jeszcze czymś więcej? Poszukajmy jego prawdziwej struktury.

AKTYWIZACJA

Praca w poprzednio utworzonych grupach. Zadanie do wykonania jest następujące: Zastanawiamy się w grupie, czym jest celibat, jakie można ukazać jego aspekty, rolę i owoce? Wybieramy jeden wątek z wymienionych przez grupę i ukazujemy go w formie napisu czy rysunku na podkładce pod myszkę komputerową.

Prezentacja na forum owoców pracy w grupie – wystawa ścienna prac. W związku z tym warto je przykleić na większym arkuszu papieru lub wyeksponować w inny sposób.

PUENTA

Puentując rozważania na temat znaczenia celibatu przekaż poniższe treści:

EE, 35: W tej perspektywie nabiera znaczenia również celibat kapłański, znak nadziei pokładanej całkowicie w Panu.

Nie jest on po prostu tylko kościelną dyscypliną nałożoną przez władzę kościelną; przeciwnie, jest przede wszystkim..

• łaską,
• nieocenionym darem Boga dla Kościoła,
• profetyczną wartością dla obecnego świata,
• darem z siebie samego składanym w Chrystusie Jego Kościołowi,
• źródłem intensywnego życia duchowego i pasterskiej owocności,
• świadectwem eschatologicznego Królestwa,
• znakiem miłości Boga do tego świata, j
• ale też niepodzielnej miłości kapłana do Boga i do Jego ludu.

Przeżywany w odpowiedzi na dar Boga i jako przezwyciężenie pokus społeczeństwa hedonistycznego, celibat nie tylko sprzyja ludzkiemu realizowaniu się tych, którzy są do niego powołani, ale jawi się również jako źródło duchowego wzrostu innych.

3. Bogactwo celibatu

WSTĘP

Zapraszając uczestników do uczestnictwa w kolejnej części spotkania przedstaw poniższy postulat Jana Pawła II:

EE, 35: Zaangażowanie w służbie Ewangelii nadziei wymaga też, aby w Kościele przedstawiać celibat w jego pełnym bogactwie biblijnym, teologicznym i duchowym.

AKTYWIZACJA

Praca w grupach. Praca z tekstami ukazującymi celibat właśnie „w jego pełnym bogactwie biblijnym, teologicznym i duchowym”. Rozdaj wcześniej przygotowane teksty mówiące o celibacie. Daj odpowiednią ilośc czasu na zapoznanie się z nimi, przedyskutowanie problemów w nich zawartych oraz na prezentację poglądów na forum ogólnym i dyskusję.

PUENTA

Podsumowując kolejną część spotkania przekaż poniższe treści:

EE, 35: Uważany w całym Kościele za stosowny dla kapłanów, obowiązujący w Kościele łacińskim, wysoko ceniony przez Kościoły wschodnie, celibat w kontekście dzisiejszej kultury jawi się jako wymowny znak, którego trzeba strzec jako cennego dobra dla Kościoła.

Zmiana aktualnej dyscypliny w tym względzie nie wpłynęłaby na przezwyciężenie kryzysu powołań do kapłaństwa, jakiego jesteśmy świadkami w wielu częściach Europy.

4. Impuls wsparcia

WSTĘP

Wprowadzając do ostatniej części spotkania powiedz: Kapłan też przeżywa chwile wzlotów i upadków. Nieobce jest mu poczucie radości i sukcesu, ale także i gorycz porażki i bezowocności swojej misji. Mówi o tym także jan Paweł II w swojej adhortacji:

EE, 36: Nie możemy pominąć faktu, że dzisiaj pełnienie świętej posługi natrafia na liczne trudności, zarówno ze względu na rozpowszechnioną kulturę, jak i na zmniejszenie liczby samych prezbiterów, co pociąga za sobą nadmierne obarczenie obowiązkami duszpasterskimi i związane z tym przemęczenie. W konsekwencji jeszcze bardziej zasługują na szacunek, wdzięczność i serdeczność kapłani, którzy z podziwu godnym oddaniem i wiernością pełnią powierzoną im posługę.

AKTYWIZACJA

Praca w nowych grupach. Metoda pracy – list do kapłana. Zadanie jest następujące: Napiszmy list do kapłana, w którym dziękujemy mu za jego posługę, zaangażowanie…. List, który będzie znakiem wdzięczności oraz być może doda mu skrzydeł w jego posłudze Kościołowi i człowiekowi. Zastanawiamy się najpierw, komu można list wysłać, w jakiej formie go napisać, dzielimy odpowiedzialność za zdobycie adresu, wysłanie, opłatę za znaczek. Oczywiście list należy potem wysłać! Może być podpisany, może być anonimowy.

Modlitwa za kapłanów.

PUENTA

W podsumowaniu ostatniej części spotkania przekaż poniższe treści:

EE, 36: Posługując się słowami Ojców synodalnych, ja również z ufnością i wdzięcznością pragnę skierować do nich moją zachętę: „nie traćcie ducha i nie poddawajcie się zmęczeniu! W pełnej jedności z nami, biskupami, w radosnym braterstwie z innymi kapłanami, w duchu serdecznej współodpowiedzialności z osobami konsekrowanymi i wszystkimi wiernymi świeckimi, prowadźcie dalej swoje cenne i niezastąpione dzieło”.

Oprócz prezbiterów pragnę też wspomnieć diakonów, którzy uczestniczą, choć w innym stopniu, w tym samym sakramencie Święceń. Posłani do służby kościelnej komunii, pełnią pod kierunkiem biskupa i wraz z jego prezbiterium „diakonię” liturgii, słowa i miłości. W ten właściwy sobie sposób pełnią służbę Ewangelii nadziei.