Smak wiary
1. Dlaczego wiara?
WSTĘP
W szczególnie uroczystych chwilach pojawia się między ludźmi szczególnie wybrany alkohol. Otwarcie wystawy świętuje się lampką szampana, podobnie czyni się w Sylwestra na pożegnanie starego i powitanie nowego roku. Toast weselny, imieninowy, uroczysty obiad, randka… to wszystko są doskonałe okazje, aby w wyjątkowej chwili poczęstować się wyjątkowym napojem.
AKTYWIZACJA
KROK 1
Praca w grupach. Metoda: podstawka pod kufel piwa.[1] Na odwrocie wpisujemy odpowiedź na pytanie: dzięki czemu w tak wyjątkowej chwili odrobina alkoholu smakuje wyjątkowo? Co musi się stać, aby wydobyć „pełnię” smaku z odrobiny alkoholu w kształtnym pucharze? Jakie warunki muszą być spełnione, aby można było powiedzieć potem: to była chwila szczególna… Trzeba tu wypisać wszystkie możliwe uwarunkowania. Można też zapytać inaczej – gdybyś chciał nadać szczególny charakter takiemu poczęstunkowi, to dzięki czemu osiągnąłbyś swój cel? Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum przez odczytanie.
KROK 2
Trzeba rozdać kartki formatu A4 oraz kleje biurowe. Musisz mieć po ręką przykładową kartkę z naklejoną na środku podstawką. Podstawki przyklejamy na środku kartki – wypisane hasła oczywiście mamy przed sobą, a następnie przechodzimy do drugiego zadania. Z wiarą jest podobnie jak z alkoholem – żeby smakowała doskonale, i żeby wydobyć z niej cały urok, potrzeba pewnych warunków. Zadanie jest następujące: przez porównanie szukamy najlepszych warunków do tego, aby wiara rzeczywiście najlepiej „smakowała”. Czyli – od haseł umieszczonych na podstawce rysujemy strzałki do pola kartki i na kartce wypisujemy porównania dotyczące wiary. Czas na wykonanie zadania. Prezentacja metodą karuzeli.
PUENTA
Na wielu produktach żywnościowych podana jest temperatura najlepsza do spożycia, czasami termin przydatności do spożycia… podobnie jest z wiarą – najlepiej smakuje, gdy znajduje się w odpowiednich warunkach, gdy człowiek troszczy się o nią, gdy wiara jest doświadczana przez codzienne sprawy, gdy coraz bardziej rozumiem jej mocne i słabe strony…
W końcu można powiedzieć, że wiara będzie miała wtedy największą wartość, gdy odkryję jej istotę, gdy będę wiedział, o co w niej chodzi.
KKK 94: Dzięki pomocy Ducha Świętego w życiu Kościoła może wzrastać rozumienie zarówno rzeczywistości, jak też słów depozytu wiary:
- przez kontemplację oraz dociekanie wiernych, którzy rozważają je w swoim sercu, szczególnie przez dociekania teologiczne, które zmierzają do coraz głębszego poznania prawdy objawionej,
- przez głębokie rozumienie „spraw duchowych”, których doświadczają wierzący; Divina eloquia cum legente crescunt – „Słowa Boże wzrastają wraz z tym, kto je czyta”,
- przez nauczanie tych, którzy wraz z sukcesją biskupią otrzymali niezawodny charyzmat prawdy.
Ujmując rzecz jednym zdaniem – powiedzeniem: gdy będę wiedział, co w trawie piszczy…
2. Co zatem piszczy?
WSTĘP
Poszukajmy teraz odpowiedzi na pytanie – czym jest wiara? Jak ją rozumiem? Jakie mam o niej pojęcie? Skoro już padło tu powiedzenie „co w trawie piszczy”, to proponuję pociągnąć dalej ten wątek, aby zaprosić was do dalszej zabawy.
AKTYWIZACJA
Słowo „trawa” jest dziś dość mocno wieloznaczne… oznacza trawę rosnącą na łące, ale może też oznaczać marihuanę. Symbol jej listka jest już dość mocno znany w naszym społeczeństwie. Skorzystajmy zatem z niego. Potrzebny będzie zarys listka marihuany [UWAGA! ZARYS TRZEBA POWIĘKSZYĆ DO WYMIARÓW DUŻEGO PLAKATU!]. przyklejamy go na ścianie lub na tablicy. Praca w grupach – na małych karteczkach hasłami wypisujemy to, co uważamy za elementy wiary – z czego składa się moja wiara? Czym ona jest? Jak ją opisać?
Potrzebne będą połówki karteczek z bloczku oraz klej i długopisy. Prezentacja przez odczytanie na forum haseł z plakatu – co jest w centrum i jakie są elementy wiary. Można ją rozpocząć od słów: zobaczmy teraz, co w trawie piszczy… J
PUENTA
KKK 26: Wiara jest odpowiedzią człowieka daną Bogu, który mu się objawia i udziela, przynosząc równocześnie obfite światło człowiekowi poszukującemu ostatecznego sensu swego życia. Najpierw więc jest objawienie i udzielanie się Boga człowiekowi, ono wychodzi naprzeciw poszukiwaniu człowieka, wreszcie następuje odpowiedź człowieka na Boże objawienie i udzielenie – czyli WIARA.
KKK 142: Bóg niewidzialny w nadmiarze swej miłości zwraca się do ludzi jak do przyjaciół i obcuje z nimi, by ich zaprosić do wspólnoty z sobą i przyjąć ich do niej. Adekwatną odpowiedzią na to jest wiara.
3. Oswojenie
WSTĘP
„Bóg… zwraca się do ludzi jak do przyjaciół…” O przyjaźni, o jej zawiązywaniu opowiada „Mały Książę”. Wybrałem na dzisiaj jeden z fragmentów tej książki.
AKTYWIZACJA
Mały Książę chciał pobawić się z lisem, ale ten nie mógł, ponieważ nie był oswojony…
„- Ach, przepraszam – powiedział Mały Książę. Lecz po namyśle dorzucił: – Co znaczy „oswojony”? (…)
– Jest to pojęcie zupełnie zapomniane – powiedział lis. – „Oswoić” znaczy „stworzyć więzy”.
– Stworzyć więzy?
– Oczywiście – powiedział lis. – Teraz jesteś dla mnie tylko małym chłopcem, podobnym do stu tysięcy małych chłopców. Nie potrzebuję ciebie. I ty także mnie nie potrzebujesz. Jestem dla ciebie tylko lisem, podobnym do stu tysięcy innych lisów. Lecz jeżeli mnie oswoisz, będziemy się nawzajem potrzebować. Będziesz dla mnie jedyny na świecie. I ja będę dla ciebie jedyny na świecie. (…) Jeślibyś mnie oswoił, moje życia nabrałoby blasku. Z daleka będę rozpoznawał twoje kroki – tak różne od innych. Na dźwięk cudzych kroków chowam się pod ziemię. Twoje kroki wywabią mnie z jamy jak dźwięki muzyki.
Wyobraźmy sobie, że Mały Książę jest już bardzo starym Księciem, a Lis jest już bardzo starym Lisem… pod koniec swojego życia najczęściej dobrze pamięta się wydarzenia sprzed wielu lat. Zatem jednemu i drugiemu przypomniała się ta scena. Jak będą wspominali tamto wydarzenie i tamtą rozmowę ze swojej własnej perspektywy? Praca w grupach. Metoda pracy: pisanie wspomnień. Grupy wchodzą w rolę Małego Księcia lub Lisa i wspominają tamto wydarzenie. Jak będzie ono wyglądało z perspektywy czasu? Możliwa jest oczywiście dalsza konfabulacja, dopowiadanie innych wydarzeń, zmyślanie historii, w których doszło do spożytkowania nauki. Albo po prostu głębsza refleksja… Czas na wykonanie zadania. Prezentacja na forum przez odczytanie.
PUENTA
Dlaczego przyniosłem na dzisiaj właśnie fragment z „Małego księcia”? Ponieważ pewne podobieństwo znalazłem w naszym Katechizmie.
KKK 53: Święty Ireneusz z Lyonu wielokrotnie mówi o tej Bożej pedagogii, posługując się obrazem wzajemnego przyzwyczajania się do siebie Boga i człowieka: „Słowo Boże zamieszkało w człowieku i stało się Synem Człowieczym, by przyzwyczaić człowieka do objęcia Boga, a Boga do zamieszkania w człowieku”.
Można tam jeszcze znaleźć trzy cele, jakie Bóg chce osiągnąć udzielając człowiekowi swojego życia.
KKK 52: Bóg, który zamieszkuje „światłość niedostępną” (1 Tm 6,16), pragnie udzielać swojego Boskiego życia ludziom stworzonym w sposób wolny przez Niego, by w swoim jedynym Synu uczynić ich przybranymi synami. Objawiając siebie samego, Bóg pragnie uzdolnić ludzi do dawania Mu odpowiedzi, do poznawania Go i miłowania ponad to wszystko, do czego byliby zdolni sami z siebie.
4. Gdzie?
WSTĘP
W Ewangelii wg św. Łukasza jest taka opowieść: [Jezus] pewnego dnia wsiadł ze swoimi uczniami do łodzi i rzekł do nich: „Przeprawmy się na drugą stronę jeziora!” I odbili od brzegu. A gdy płynęli, zasnął. Wtedy spadł gwałtowny wicher na jezioro, tak że fale ich zalewały i byli w niebezpieczeństwie. Przystąpili więc do Niego i obudzili Go, wołając: „Mistrzu, Mistrzu, giniemy!” Lecz On wstał, rozkazał wichrowi i wzburzonej fali: uspokoiły się i nastała cisza. A do nich rzekł: „Gdzie jest wasza wiara?” Oni zaś przestraszeni i pełni podziwu mówili nawzajem do siebie: „Kim właściwie On jest, że nawet wichrom i wodzie rozkazuje?” (Łk 8,22-25)
AKTYWIZACJA
To ćwiczenie będziemy wykonywać tylko i wyłącznie dla siebie. Nikt nie będzie zaglądał w karteczki, ani musiał ich na głos czytać. Stawiam przed nami pytanie: gdzie jest MOJA WIARA? Jaka ona jest? Na czym stoi?
PUENTA
Modlitwa o umocnienie wiary.
[1] Warto poprosić o takie podstawki w pubie, ale uwaga – muszą być zadrukowane tylko z jednej strony, a takie coraz rzadziej się zdarzają. Prosty sposób na zrobienie pomocy do tego ćwiczenia, to odrysowanie na papierze zarysu oryginalnej podstawki i rozdanie uczestnikom. Kształt podstawki powinien być wtedy odrysowany na środku kartki, aby wokół można było prowadzić wpisu – dalsza część scenariusza.