Spotkanie ze Zmartwychwstałym

WSTĘP

Radość wielkanocna jest jak płomień Paschału, który nie płonie sam dla siebie, ale swoim światłem chce rozświetlić mrok wokół siebie… mogliśmy to doskonale zobaczyć w noc paschalną, kiedy wnosiliśmy go do pogrążonej w mroku świątyni… Światło rozjaśniło ten mrok, podobnie i radość wielkanocna niech ogarnie różne „mroki” naszej codzienności, napełni ją nadzieją i światłem…

Panie, Ty jesteś światłością naszych sumień…
Chryste, Ty dajesz nam dary, abyśmy dzielili się z innymi…
Panie, Ty dajesz nam największy dar przebaczenia…

HOMILIA

1. Często prosimy Pana Boga w różnych intencjach… odprawiamy mszę św., prywatnie zwracamy się ku Panu Bogu i bardzo dokładnie mówimy Mu o tym, czego właśnie potrzebujemy…
2. Co jakiś czas jednak warto zrobić swoisty remanent – wziąć kartkę papieru i spisać Boże dary, nazwać po imieniu to, co otrzymaliśmy, posiadamy, kim jesteśmy.
3. Po co? Aby Mu podziękować za to wszystko, czasem aby wydostać się z dołka, zapatrzenia się w swoje grzechy, ale także, aby lepiej z tych darów korzystać, służyć nimi innym osobom…
4. Dla Piotra takim remanentem były spotkania z Jezusem zmartwychwstałym… od Niego dostał to, czym dzielił się potem z innymi – wiarę i moc…
5. My robimy to też dość często… może nie uzdrowimy kogoś, ale na pewno możemy dodać nadziei, otuchy, dać trochę czasu i zainteresowania… niewiele czasem wystarczy aby nas ogarnęło „zdumienie i zachwyt”…

Homilia wygłoszona: dominikanie, Poznań, środa wielkanocna 2012