Św. Urszula

WSTĘP

1. Powitanie grona pedagogicznego, sióstr, uczniów, wszystkich gości…
2. Dziękczynienie za św. Urszulę i jej towarzyszki męczennice – za stałość w wierze aż do odda-nia życia…
3. Dziękujmy Bogu za życie, wszystkie Boże dary, powołanie, młodość, możliwość nauki, spotkania.
4. Dziękujmy za marzenia i cele, które sobie stawia-my. Ta szkoła, ten czas jest ważny. Ten wysiłek jest ważny, ponieważ przygotowuje nas do rzeczy wielkich…

 HOMILIA

1. Pytałem się niedawno w pokoju nauczycielskim, o czym mam powiedzieć dzisiaj homilię. Usły-szałem: o miłości. Zatem tematem dzisiejszej homilii będzie miłość, a symbolem, który mi pomoże… namiot! <rekwizyt>
2. Ten symbol podpowiada nam dzisiaj św. Jan w pierwszym czytaniu. Nad tymi, którzy od Boga życie otrzymali i potem oddali swoje życie w darze Bogu, ON sam rozciągnie namiot…
3. Pamiętajmy, czym był i jest namiot w tamtej kulturze… był domem, cieniem, schronieniem, ciepłem… w Namiocie Bóg wędrował z narodem wybranym… namiot do dzisiaj bierzemy na różne wyprawy…
4. Kiedy dziewczyna mówi do chłopaka: zimno mi, to nie chodzi o ty, aby dał jej kurtkę… ale aby ją objął… to znaczy z ramion stworzył jakby namiot ją chroniący…
5. Kiedy czujemy pragnienie doświadczenia Bożej miłości i opieki, wyobrażamy sobie, że jesteśmy ukryci w dłoniach Pana Boga… tam jest dobrze i nic nam nie grozi…
6. Tak mówi o tym Biblia, tak mówi do nas Bóg: nie będą już łaknąć, ani pragnąć i nie porazi ich słońce, ani żaden upał… Baranek ich poprowadzi do źródeł wód życia: a Bóg otrze każdą łzę z ich oczu…
7. Obraz absolutnego bezpieczeństwa i miłości, wymarzonego i wytęsknionego…
8. Daleki i odległy?… NIE! Tutaj mamy jeszcze jeden namiot… TABERNAKULUM – tu mie-szka Bóg prawdziwy, to jest miejsce doświad-czenia tego bezpieczeństwa i miłości…
9. To jeszcze nie wszystko – ludzkie serce świetnie się nadaje, aby być domem, namiotem dla Boga… On mówi – dobrze mi w Twoim sercu… tam jest moje miejsce… tam czuję się kochany… tam przychodzę, aby zamieszkać…
10. Aby potwierdzić gotowość i otwartość na Boga składamy dzisiaj przyrzeczenie – ponieważ wie-my, że ludzkie siły są ułomne, dlatego właśnie tak uroczyście – wobec wszystkich, publicznie ten znak przyrzeczenia..
11. Ono znaczy: Boże, zapraszam Cię do mojego serca, mieszkaj w nim, a ja chcę być z Tobą do końca życia… chcę się rozwijać, chcę dbać o moje życie, aby było godnym mieszkaniem oraz pięknym domem dla Ciebie…
12. …

Msza św. popołudniowa 1 X 2012