Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, rok C

HOMILIA 1

Zakończenie Nadzwyczajnego Roku Miłosierdzia

1. Wczoraj odbyło się uroczyste odczytanie Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Dziś – powtórzenie tego Aktu w parafiach i świątyniach.

2. Samo „odprawienie” Aktu., czy jego odmówienie niczego nie załatwia. To jest niezbędne: poddać Jego panowaniu nasze codzienne życie.

3. Warto pomyśleć, o co chodzi, gdy codziennie mówię „przyjdź królestwo Twoje”; warto codziennie wyznać w sercu i ustami „Jezu, Ty jesteś moim Panem i Królem”.

4. Dzieło przemiany świata i życia od tego właśnie się zaczyna…

Gidle, 20 listopada 2016, 2 Sm 5,1-3; Ps 122,1-2.4-5; Kol 1,12-20; Łk 23,35-43

HOMILIA 2

1. Jezusie Chrystusie, Królu Wszechświata! Przyjrzałem się twoim poddanym! Dziwny masz lud, dziwni ludzie Ciebie szukali, za Tobą szli…

2. Oto oni:

• mędrcy ze Wschodu, którzy idą za gwiazdą, padają na kolana przed noworodkiem,
• Herod i jego siepacze mordercy,
• opętani, sparaliżowani, trędowaci,
• niewidomi, faryzeusze, saduceusze,
• grzeszne kobiety i bogaty młodzieniec,
• szli za Tobą Apostołowie – jeden Cię pouczał, inny zdradził, wszyscy kłócili się o to, kto z nich jest najważniejszy, a w końcu uciekli przed pojmaniem w Ogrodzie Oliwnym,
• a choćby i tych dwóch na krzyżu, szczęściarze…
• 2. Lud Twojego królestwa to ludzie kompletnie niepodobni do Ciebie, Królu. W tym jest też i nasza szansa…

Radonie, 34 niedziela zwykła, rok C, uroczystość Jezusa Chrystusa, króla Wszechświata, 20 listopada 2022, 2 Sm 5,1-3; Ps 122,1-2.4-5; Kol 1,12-20; Łk 23,35-43

HOMILIA 3

1. Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata, została ustanowiona w liturgii Kościoła przez papieża Piusa XI dokładnie 100 lat temu, czyli 11 grudnia 2025 r.

2. Obchodzimy je na zakończenie roku liturgicznego, aby podkreślić, że w Jezusie Chrystusie znajduje się początek i chwalebny koniec wszystkiego, co w świecie i w człowieku dzieje się i co może się wydarzyć.

3. Każde święto i uroczystość rodzi się w określonym kontekście, ale kiedy ten kontekst zmienia się, niekoniecznie trzeba takie wydarzenie odsyłać do lamusa. Nowe konteksty otwierają nas na nowe pokłady rozumienia tej tajemnicy.

4. W okresie międzywojennym Kościół czuł się atakowany, wypierany z przestrzeni publicznej, z nowoczesnego śiata, z którym nie umiał prowadzić dialogu. Idea Chrystusa Króla miała wtedy nieco inny sens niż dzisiaj: wielu widziało w niej program uporządkowania rzeczywistości doczesnej.

5. Dzisiaj podkreślamy, że Chrystus jest Królem, ponieważ jest Sługą. Jezus chce także dzisiaj uporządkować relacje w świecie współczesnym. Czyni to jednak jako ten, kto służy. Dlatego właśnie słyszymy w II czytaniu o Jego misji w świecie: chce przynieść pokój i jedność w sobie. To jest Jego celem, a nie sprawowanie władzy w znaczeniu politycznym lub wg ludzkich oczekiwań. Do nich Jego nauczanie zupełnie nie pasuje. Dlatego oddał życie w imię miłości do każdego z nas.

6. Dla ludzi swoich czasów był niewygodny, ponieważ ludzie chcieli, aby dopasował się do ich planów. Stojący pod krzyżem chcieli, aby spełnił ich oczekiwania. Wystarczyło, aby zszedł z krzyża. Ale – ich słowa były przesiąknięte szyderstwem.

7. Tabliczka z „winą” Jezusa, wisząca nad Jego głową, miała na celu wyszydzenie, a nie uznanie chwały. Kolejny element niepasujący do wyobrażeń ludzkich. Nie chciał być wodzem, który poprowadzi lud do powstania przeciw Rzymianom.

8. Jedynie Dobry Łotr wygrywa w tej sytuacji, zwraca się do Jezusa tak, jak chorzy w trakcie Jego wędrówki po Palestynie, ze śmiałością i ufnością. Dostanie dużo więcej niż to, o co prosił. Dostanie życie. Tam, gdzie jest Chrystus, tam jest życie!

Gdańsk, 34 niedziela zwykła, rok C, uroczystość Jezusa Chrystusa, króla Wszechświata, 23 listopada 2025, 2 Sm 5,1-3; Ps 122,1-2.4-5; Kol 1,12-20; Łk 23,35-43