Wiara, nadzieja i miłość

HOMILIA 1

1. Po całym niebie, tam, gdzie jest Pan Bóg, Maryja, aniołowie i święci, i nasi bliscy, roznosi się delikatny zapach świeżo parzonej kawy.

2. Skąd taka śmiała teza? Z lektury Listu do Kolosan. Łaska Boża jest jak znakomity ekspres do kawy. Słyszałem, że takie istnieją, z jednym z klasztorów taki spotkałem i nauczyłem się obsługi. I było jak w niebie.

3. Niezależnie od tego, jak naprawdę jest w niebie, dobry Bóg zaprasza nas do przygody: wiele razy słyszeliśmy o Jego łasce – miłości za darmo; wiele razy doświadczaliśmy jej w sakramentach Kościoła. Stale będziemy się jej uczyć.

4. Dziś rozpoczyna się nowy rok szkolny. Niech to będzie rok łaski od Pana. Niech owocuje ona i rośnie… Abyśmy mogli wielbić Boga, jak „oliwka kwitnąca w domu Bożym”.

Radonie, 1 września 2021, Kol 1,1-8; Ps 52; Łk 4,38-44

HOMILIA 2

1. Poznałem kiedyś małżeństwo. Pytaliśmy o to, jakie były początki ich znajomości. Dziewczyna usłyszała głos chłopaka z sąsiedniej wsi, tak spodobał jej się ten głos, że zaczęła się z tym chłopakiem spotykać.

2. Potem przyszedł czas poznawania się. Niełatwy, ponieważ chłopak wyjechał za ocean na kilka lat. Ich związek przetrwał te próbę. Poznali się w ten sposób jeszcze bardziej, w trudny sposób.

3. Uczą się siebie w małżeństwie i rodzinie przez ponad 20 lat.

4. Słuchaj – poznaj – naucz się. To zaproszenie do przygody z łaską Bożą, które znajdziemy w Liście do Kolosan.

5. Niech celem tej przygody zawsze będą słowa z Ps 52: „Ja zaś jak oliwka kwitnąca w domu Bożym…”

Radonie, druga wersja do wyboru, 1 września 2021, Kol 1,1-8; Ps 52; Łk 4,38-44

HOMILIA 3

1. Kolosy były miastem handlowym, położonym przy szlakach, którymi poruszali się wędrowni kupcy.

2. Św. Paweł głosił Ewangelię w Kolosach, potem jego misję przejął Epafras. On informował Apostoła o sytuacji wśród chrześcijan.

3. Św. Paweł pisze list z więzienia, ok. 61-63 roku, poinformowany o kłopotach, wpływach chrześcijan żydowskiego pochodzenia w gminie złożonej prawdopodobnie w większości z chrześcijan pogańskiego pochodzenia.

4. Odwołuje się do cnót, które i nam są dobrze znane: wiary, nadziei i miłości.

5. Szczególnie w Gidlach możemy je kształtować – wyznawać wiarę w Boga, z nadzieją prosić o Jego łaski i z miłością za nie dziękować.

Gidle, 4 września 2019, Kol 1,1-8; Ps 52; Łk 4,38-44

HOMILIA 4

1. Rozpoczynamy lekturę Listu do Kolosan. List powstał w końcu lat 50-tych. Nie wiemy, czy Paweł osobiście był w Kolosach, ale wiemy, że miał tam zaufanego człowieka – Epafrasa.

2. Kolosy były zamożnym miastem, wielokulturowym i wieloreligijnym. Jego ranga z czasem zmalała, krótko po powstaniu listu region nawiedziło silne trzęsienie ziemi, które zniszczyło miasto i okolice. Na wiele wieków pamięć o mieście zaginęła. Ale nie zaginał list!

3. Celem listu jest po prostu umocnienie wiary chrześcijan. Stąd jest w nim wiele słów o wdzięczności i radości, dziękczynnej modlitwie, a także o Ewangelii – prawdzie, która jest dynamiczna („dotarła”), powszechna („na całym świecie”), przemieniająca („wydaje owoc”), rozwijająca („rośnie”).

4. Niech i u nas słowo Prawdy działa i przynosi owoce, abyśmy na wieki sławili Cię, Panie, za to, co czynisz między nami!

Radonie, 6 września 2023, Kol 1,1-8; Ps 52; Łk 4,38-44