Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, Wielkanoc

Grupa docelowa: Dorośli Rodzaj nauki: Homilia Tagi: 1 Kor 5, Dz 10, J 20, Kol 3, Łk 24, Pascha, Ps 118, Wiara Jana, Wiara pistein, Wielkanoc, Zmartwychwstanie

HOMILIA 1

1. Kiedy Żydzi uciekali z Egiptu w noc paschalną, nie mogli czekać, aż wyrośnie ciasto na chleb. Zabrali ciasto zagniecione pospiesznie z wody i mąki, lżejsze i zajmujące mniej miejsca. Na tę pamiątkę do dziś je się w Izraelu przez tydzień paschalny macę. A przed świętami dokładnie oczyszcza się z najmniejszych drobinek kwasu całe mieszkanie, czasem z latarką i świecą szukając drobinek zakwasu. Domowy – sprzedaje się znajomym, aby po świętach znowu go odkupić od nich.

2. Jezus też podał uczniom prosty chleb z mąki i wody – został z nami w prostej, białej Hostii, i tak będzie już na zawsze. Dlatego bardziej zrozumiały staje się dla nas apel św. Pawła, aby pozbyć się starego kwasu. Aby stać się nowym człowiekiem. Jak to można zrobić? Przykład – jeden z wielu – podaje Ewangelia. Symbolem są Jak i Piotr podążający do grobu Jezusa.

3. Jan – siła, młodość, ruch, bieg, emocje. Piotr – mądrość, powaga, doświadczenie. Jan przybiega do grobu pierwszy, ale czeka na Piotra. Jan dopiero wtedy wchodzi do pustego grobu Jezusa. Na tym ma polegać nowe życie – nie kurczaczki, zajączki, rzeżucha, ale… przede wszystkim decyzja spokojna i mądra. Jezu, Ty żyjesz! Dla mnie powstałeś z martwych. Niech twoja potężna miłość czyni mnie nowym człowiekiem. Niech Twoje zwycięstwo będzie widać w moich zwycięstwach nad złem i grzechem. Na tym polega radość wielkanocna – stać się nowym człowiekiem dzięki otwarciu na moc Jezusa Zmartwychwstałego. Radość i pogoda ducha pojawiają się same…

Gidle, Wielkanoc, 16 kwietnia 2017, Dz 10, 34a.37-43; Ps 118; Kol 3, 1-4 lub 1 Kor 5, 6b-8; J 20, 1-9 lub Łk 24, 13-35

HOMILIA 2

1. Chyba każdy ma takie chwile w życiu, o których mówimy, że są decydujące. Św. Jan opisuje jedną z takich chwil: „ujrzał i uwierzył”. Uwierzyć – gr. pistein – chodzi o wiarę pewną, opartą na doświadczeniu.

2. Ale Jan był zbyt  młody, aby można było mu uwierzyć. Poza tym nic nie mówi o wierze Piotra w tym miejscu w tekście Ewangelii. Łukasz pisze, że Piotr „zdumiony tym, co się stało, wrócił do siebie”.

3. Pusty grób, zwinięte chusty, przerażona Maria Magdalena, zdumiony Piotr i młody Jan, który uwierzył. Te postaci i te postawy są fundamentem naszej wiary w zmartwychwstanie Chrystusa.

4. Przyjdź i do nas, Panie Jezu.

Wielkanoc 2020, Gidle, 12 kwietnia 2020, Wiktorówki, 4 kwietnia 2021, Dz 10, 34a.37-43; Ps 118; Kol 3, 1-4 lub 1 Kor 5, 6b-8; J 20, 1-9 lub Łk 24, 13-35

HOMILIA 3

Pomysł 1 – chusta złożona osobno

Rozmowa z dziećmi i rodzicami: czym jest twarz człowieka? Jaka jest jej rola? Czy twarz jest ważna? Czym jest głowa? Twarz i maska w czasach Jezusa! Chusta – znak życia!

Pomysł 2 – Oczekiwania

„A myśmy się spodziewali…” Rozmowa o naszych oczekiwaniach wobec Jezusa. Jezus daje nam siebie. Czego jeszcze oczekiwałbyś od Niego? Czego jeszcze chciałbyś?

HOMILIA 4

1. Kiedy dzieje się coś nieoczekiwanego, nie ma sensu na chodzenie spokojne, trzeba biec! Gdy coś kipi w kuchni, gdy autobus podjeżdża, gdy dziecko robi coś niepokojącego. Widzę i nagle reaguję!

2. Maria Magdalena widzi otwarty grób – opisując to widzenie św. Jan używa słowa gr. blepei = rejestracja faktu, zwyczajne patrzenie, widzenie oczywiste.

3. Gdy św. Piotr wchodzi do grobu i widzi płótna – św. Jan pisze gr. theorei = coś głębszego, zadziwiającego.

4. Gdy wchodzi św. Jan – „ujrzał i uwierzył” – św. Jan pisze gr. eiden = umiejętność dostrzeżenia Bożego działania przez znaki. Tu – przez znak pustego grobu.

5. Spojrzenia pełnego wiary – życzymy na święta!

Radonie, Wielkanoc, 17 kwietnia 2022, Dz 10, 34a.37-43; Ps 118; Kol 3, 1-4 lub 1 Kor 5, 6b-8; J 20, 1-9 lub Łk 24, 13-35

HOMILIA 5

1. Dziwne zajęcie mają bohaterowie dzisiejszej Ewangelii w wielkanocny poranek. Biegają i patrzą.

2. Do biegania po świątecznym śniadaniu nie zachęcam. Ale za to do patrzenia – jak ci tutaj – jak najbardziej…

3. Takie patrzenie prowadzi do wiary. Interesująco oddaje to grecki tekst:

  • Maria Magdalena patrzy – gr. blepei – oznacza tu proste, zwyczajne patrzenie,
  • Piotr wchodzi i widzi płótna – gr. theorei – to widzenie oznacza już coś głębszego, jakąś kontemplację, głębię,
  • św. Jan widzi – gr. eiden – „widzi przez wiarę” – potrafi dostrzec działanie Boga w znakach, tutaj: znak pustego grobu.

4. Życzenia: dostrzegajmy działanie Boga w sytuacjach i znakach, jakie Bóg nam na co dzień daje.

Gidle, Wielkanoc 2018, Dz 10, 34a.37-43; Ps 118; Kol 3, 1-4 lub 1 Kor 5, 6b-8; J 20, 1-9 lub Łk 24, 13-35

HOMILIA 6

1. Rozmawiałem kiedyś z pewnym znajomym o zmartwychwstaniu Pana Jezusa. Bardzo brakowało mu opisu momentu zmartwychwstania. Poszukałem trochę i znalazłem taki opis w apokryfach. Mówi o aniołach, którzy unoszą ciało Jezusa, a dusza wraca do ciała…

2. Jeśli mamy być świadkami Zmartwychwstania, to na pewno nie sposobu, w jaki Chrystus zmartwychwstał, ale tego, że ŻYJE i działa w nas.

3. Efekty specjalne nie mogą przyćmić najważniejszego! Miłośc jest silniejsza od śmierci. Jezus nas kocha i mamy być świadkami tej właśnie jego miłości.

Wiktorówki, Wielkanoc 2015, Dz 10, 34a.37-43; Ps 118; Kol 3, 1-4 lub 1 Kor 5, 6b-8; J 20, 1-9 lub Łk 24, 13-35

HOMILIA 7

1. Pierwszym znakiem potwierdzającym zmartwychwstanie Chrystusa jest pusty grób. Maria Magdalena biegnie do Szymona Piotra z wieścią: „Zabrano Pana!” Piotr z Janem przybiegają i nie znajdują ciała Chrystusa w grobie.

2. Zdradzonego, skazanego, umęczonego, ukrzyżowanego Jezusa z przebitym bokiem nie ma w grobie! Jego grób jest pusty! We wszystkich Ewangeliach opisany jest ten fakt.

3. Zaskakujący przy tej okazji jest jeden szczegół: odkrycie faktu, że grób Chrystusa jest pusty, dokonuje się niejako „przy okazji”. Maria Magdalena idzie prosto do grobu. W Ewangelii wg św. Mateusza Maria Magdalena i druga Maria „przyszły obejrzeć grób”. W Ewangelii wg św. Marka Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba i Salome kupiły wonności, aby przyjść i namaścić ciało Jezusa. Przyszły do grobu wczesnym rankiem, kiedy wschodziło słońce. W Ewangelii wg św. Łukasza kobiety, które towarzyszyły Jezusowi z Galilei przyniosły wcześnie rano przygotowane wonności. Zobaczyły pusty grób, weszły, nie znalazły ciała i „poczuły się bezradne”.

4. Do pełności znaku potrzeba jeszcze czegoś niewidzialnego, Bożego działania. Stąd właśnie Boży wysłannicy: postacie w lśniących szatach, aniołowie Pańscy oraz wyjaśnienia i posłanie do braci i uczniów. To jest druga strona i motyw wiarygodności pustego grobu jako znak zmartwychwstania Chrystusa.

5. Życzę każdemu z nas doświadczenia zmartwychwstania Chrystusa. Odkrycia Pana żyjącego na wieki, odkrycia tak po prostu, nieoczekiwanie, niejako przy okazji czegoś zupełnie innego.

Radonie, uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, 9 kwietnia 2023, Dz 10, 34a.37-43; Ps 118; Kol 3, 1-4 lub 1 Kor 5, 6b-8; J 20, 1-9 lub Łk 24, 13-35