Wniebowstąpienie Pańskie

ROK A: Dz 1,1-11; Ps 47; Ef 1,17-23; Mt 28,16-20

ROK B: Dz 1,1-11; Ps 47; Ef 4,1-13; Mk 16,15-20

ROK C: Dz 1,1-11; Ps 47; Hbr 9, 24-28; 10, 19-23; Łk 24,46-53

HOMILIA 1

1. Wniebowstąpienie Pana Jezusa pokazuje nam trzy ciekawe paradoksy.

2. Pierwszy z nich to odejście, które nie jest opuszczeniem:

• triumf Syna przygotowany przez Ojca,
• Jezus nie będzie się już uczniom ukazywał, ale przyjdzie jeszcze do Szawła,
• odszedł do nieba, ale w Kościele jest obecny: Najświętszy Sakrament, słowo Boże, modlitwa, liturgia, wspólnota.

3. Drugi: triumf, który nie jest spoczęciem na laurach:

• Zasiada po prawicy Ojca = chwała Boża, do której wraca Syn Boży, jako prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek z ludzkim ciałem,
• prawica Boża = zapoczątkowanie królestwa Bożego na ziemi, spełnienie obietnic ST, zapowiedzi proroków,
• jesteśmy w Bożych rękach, cokolwiek się dzieje; On panuje w niebie, a przecież współdziała z uczniami, towarzyszy w misji Apostołom, umacnia znakami głoszenie.

4. Trzeci: pełnia, której stale czegoś brakuje:

• otrzymaliśmy dary Ducha Świętego, a przecież często z nich nie korzystamy,
• godność powołania chrześcijańskiego – nie widać jej w codzienności,
• zaproszenie do nieba i jedności z Ojcem – przywiązanie do tego, co ziemskie,
• znaki, cuda, moc – ale i niewiara.

5. Jezus jest tam, On jest i tu. Chwała bóstwa i działanie w świecie. Modlimy się za zmarłych i zastanawiamy się nad swoim życiem, aby z nimi spotkać się w niebie. Jezu, prowadź nas do siebie!

Gidle, Wniebowstąpienie Pańskie, 17 maja 2015, 13 maja 2018

HOMILIA 2

1. Żydzi wierzyli: istnieje na świecie 70 narodów, 70 języków, każdy z nich jest zagrożeniem, bo to tylko ONI są narodem wybranym!
2. Posłanie: odwrócenie tego sposobu myślenia, szok – Bóg pragnie zbawienia wszystkich!
3. Dlatego Bóg konsekwentnie realizuje plan zbawienia: musimy patrzyć na ciągłość Bożego planu. Także nasze życie jest historią zbawienia – Bóg nas konsekwentnie prowadzi. Chce mieć nas u siebie!

Duszniki, Msza dla pielgrzymów z Krakowa, 28 maja 2017

HOMILIA 3

WSTĘP

Wniebowstąpienie jest tryumfem, jaki przygotowuje swojemu Synowi Bóg Ojciec. Jest ono też po-ręczeniem powtórnego przyjścia Chrystusa. Jezus powróci dla ostatecznego tryumfu dobra: by oddać swemu Ojcu wszystko, by zgromadzić wszystkich i wszystko w Kościele. Wniebowstąpienie jest nie tylko uroczystym wywyższeniem Pana Jezusa, ale i zadatkiem wywyższenia, wyniesienia do chwały natury ludzkiej. Nasza wiara i nadzieja zostają dzisiaj umocnione, bo jesteśmy zaproszeni rozważać przemianę wspanialszą od dzieła stworzenia, przemianę, której Chrystus w nas dokonuje wówczas, gdy jesteśmy z Nim zjednoczeni dzięki łasce oraz świętym sakramentom.

HOMILIA 4

2. Słowo Wniebowstąpienie sugeruje trochę jakby odejście, opuszczenie innych – Jezus odchodzi do Ojca, co zresztą wielokrotnie zapowiadał, a Jego uczniowie pozostają tutaj, na ziemi.
3. Nic bardziej mylnego. Fakt Wniebowstąpienia oznacza tylko kres publicznego ukazywania się Pana Jezusa ludziom po Jego zmartwychwstaniu. Nadal jest z nami, obiecał przecież sam: „Oto Ja jestem z wami aż do skończenia świata”.
4. Więc Jezus jest z nami we wspólnocie Kościoła, który razem tworzymy, w Słowie Bożym, które czytamy i słuchamy, w Eucharystii i innych sakramentach, w każdym dobrym czynie, który dzieje się z Jego łaską.
5. Dzisiejsza uroczystość jest ściśle powiązana z tym, co będziemy świętować za tydzień – czyli z Zesłaniem Ducha Świętego. Jezus odchodzi, aby razem z Ojcem dać nam Ducha Świętego, który dzieło Jezusa będzie prowadził, kontynuował w Kościele.
6. Dzięki temu prowadzeniu możemy dążyć do celu, którym jest życie w jedności z Panem Bogiem już teraz i tutaj na ziemi, a w całej pełni w przyszłości.
7. Prowadź nas, Panie, ku sobie…

Poznań, Wniebowstąpienie Pana Jezusa, Msza św. o 7 rano, 12 maja 2013

HOMILIA 5

1. Jest sporo filmów o różnych byłych agentach, policjantach, komandosach, naukowcach. Żyją sobie gdzieś na emeryturze na wsi, a gdy świat ich potrzebuje – wracają do roboty i wtedy możemy zobaczyć ich klasę.

2. Żadnego z filmowych bohaterów nie da się porównać z Panem Jezusem. Ale i On mógłby po prostu zostać z nami, mieszkałby sobie gdzieś na wsi, nauczał, uzdrawiał, głosił Ewangelię. Tyle dobra byłoby z tego…

3. Jednak wstąpił do nieba, wrócił do Ojca.. W Kościele mówi się, ze nadal jest z nami. Na czym polega Jego tajemnica odejścia i obecności?

• kiedy narodził się w Betlejem i chodził po ziemi – był Bogiem bliskim – kochał, nauczał, uzdrawiał…
• doświadczył też samotności na krzyżu i bólu i śmierci,
• z tego właśnie krzyża wraca do Ojca,
• w naszych oczach zawisł na krzyżu jako skazaniec i nieszczęśnik, w Bożej optyce Jezus jest Kapłanem składającym z siebie ofiarę na ołtarzu krzyża – doskonałą i jedyną,
• dzięki tej ofierze Jezus otwiera nam wejście do nieba,
• owoce tej męki, śmierci i zmartwychwstania zostawia w Eucharystii – zostanie z nami tylko inaczej niż wcześniej,
• zostanie z nami! to dlatego uczniowie wracający do miasta po wniebowstąpieniu – w relacji Łukasza – wracają z wielką radością, wiedzą, że nie zostali sami, że mają misję do spełnienia (Mk) i w tej misji nie będą sami,
• dziwne – powinni się przecież smucić i płakać – to są emocje towarzyszące dramatycznym rozstaniom… jednak wiedzą, że Jezus będzie im towarzyszył we wspólnocie Kościoła,
• już zmartwychwstanie Pana Jezusa było przekroczeniem naszych ludzkich granic pojmowania czasu i przestrzeni, a także przekroczeniem pojęcia obecności!
• Wniebowstąpienie to ukazanie jeszcze większej wolności Jezusa wobec wszelkich ograniczeń – świadczy o tym OBŁOK- osłaniający Jezusa: Jezus nie wyrusza w drogę do gwiazd, ale wchodzi w tajemnicę Boga! a skoro jest Panem i Bogiem to Jego obecność będzie od tej pory nie przestrzenna lecz Boska,
• św. Łukasz w swoim opisie mówi o rękach Pana Jezusa wyciągniętych nad światem i błogosławiących ziemię – sa one nadal jakby dachem chroniącym nas, a jednocześnie gestem otwarcia, który rozrywa świat, aby otworzyć na siebie niebo i ziemię.

4. Za tę opiekę i błogosławieństwo – dzięki Ci, Jezu… Agentom specjalnym dziękujemy za ich talenty – Tobie niech będzie chwała i cześć za niebo, które nam otworzyłeś…

Borek Stary, 16 maja 2021, Wniebowstąpienie Pańskie, rok B, Dz 1, 1-11; Ps 47; Ef 4, 1-13; rok B: Mk 16, 15-20

KOMENTARZ pdf

HOMILIA 6

1. Można by zapytać dzisiaj: z czego oni właściwie się cieszą? Nie lepiej byłoby, gdyby Jezus został, wciąż przychodził do uczniów, ukazywał się – aż do dzisiaj? Na pewno byłaby możliwość uniknięcia wojny, niejednego nieszczęścia, życia w pokoju na świecie…

2. Z czego się cieszą uczniowie, którzy „z wielką radością wrócili do Jeruzalem?” Powodów tej radości było kilka:

• do samego końca Bóg doprowadził dzieło zbawienia człowieka i świata – Jezus przyszedł na świat, głosił Ewangelię, umarł i zmartwychwstał, posłał Ducha Świętego na świat, założył wspólnotę Kościoła; w chwale wraca do Ojca – widzialna scena tego odejścia jest obrazem tego spotkania w Trójcy Świętej,
• Jezus wraca do Ojca jako Syn Boży – prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek; jedne z nas – ludzi, z ciałem przebóstwionym, przemienionym przez zwycięstwo nad śmiercią – jest w istocie Boga – w Trójcy Świętej; to jest źródło i przyczyna naszego szacunku dla ludzkiego ciała oraz godności ludzkiego życia,
• Jezus „podniósłszy ręce, błogosławił ich” – ostatnia rzecz, ostatni gest przed odejściem ze świata to błogosławieństwo – to znak udzielenia życia i podtrzymywania go stale – będzie trwał na zawsze; Bóg błogosławi ludzi i świat, aby żyli i życie przekazywali; to błogosławieństwo nigdy nie ustanie!,
• źródłem radości jest też zrealizowana obietnica zesłania Ducha Świętego; „moc z wysoka” czyni realną obecność Jezusa i Jego dzieła we wspólnocie Kościoła; On gromadzi uczniów na modlitwie; On jest Ogniem, który zapali cały świat – przez pokolenia i czasy,
• uczniowie mogą być świadkami dzieła zbawienia Jezusa Chrystusa; „my jesteśmy świadkami tego” wobec wszystkich narodów.

3. Zatem dominującą cechą dzisiejszej uroczystości jest radość. Owszem, słowo „wniebowstąpienie” sugeruje pożegnanie, rozstanie, opuszczenie. Ono jest tylko „zrobieniem miejsca” dla działania Ducha Świętego. Dzięki temu nastała na ziemi obecność Jezusa taka, jaka już nigdy się nie skończy!

Radonie, uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, 29 maja 2022, rok C.

HOMILIA 7

1. A gdybyśmy tak salę teologiczną w przyszłej kapelanii nazwali GALILEA? Mógłbym wtedy powiedzieć: „Spotkajmy się w Galilei, aby porozmawiać o tajemnicy Wniebowstąpienia Pańskiego!”.

2. Galilea:

• ojczyzna Jezusa, zwanego przez tłumy Galilejczykiem, co nie brzmiało zbyt pochlebnie…
• miejsce rozpoczęcia działalności misyjnej,
• cel posłania uczniów po zmartwychwstaniu,
• miejsce spotkania i oddania hołdu przez uczniów,
• miejsce spotkania i powątpiewania, co jednak Jezusowi nie przeszkadza…

3. Galilea, a na jej terenie jakaś góra o nieznanej nazwie, na której Chrystus przekazuje uczniom „manifest misyjny”. Co jest jego treścią?

4. Po pierwsze trzeba zwrócić na słowa Jezusa o władzy Chrystusa: „Dana mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi”:

• władza Chrystusa ma charakter władzy królewskiej, już wcześniej objawiła się w dziełach Jezusa (choćby w spektakularnych cudach),
• jest władzą na wieki, na zawsze,
• obejmuje niebo i ziemię, Bóg jest Panem całego świata, ma moc i wolność działania,
• taką władzę od Ojca niebieskiego otrzymał Chrystus Pan ze względu na posłuszeństwo wobec woli Ojca.

5. Po drugie: posłanie uczniów:

• Jezus mówi: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu… uczcie je…”
• nasze zadanie to głosić Ewangelię życiem i czynić ludzi uczniami Chrystusa,
• Jezus nie siedział na plebanii czy w kapelanii i nie czekał na penitentów, On szukał zagubionych,
• czynić uczniami to znaczy łączyć z Chrystusem! włączać do Jego wspólnoty, tworzyć więź między ludźmi i Jezusem,
• więź, która połączy też ludzi między sobą w ludzką wspólnotę,
• czynić uczniami przez nauczanie i chrzest – wejście do Kościoła i wejście w osobisty związek z Trójcą Świętą:
  • z Ojcem: wiem, że jestem dzieckiem Bożym; dążę do świętości; chcę, aby słowa „bądź wola Twoja” były prawdziwe i szczere;
  • z Synem: bratem jest Chrystus i ludzie ochrzczeni w Jego Imię; przezwyciężam wszelkie różnice i problemy dzielące braci i siostry; służę Panu w braciach i siostrach;
  • z Duchem Świętym: miłością na zawsze; działającym skutecznie w nas, gdyś „nie będziemy mówili od siebie”.

6. Po trzecie: obietnica obecności: „Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata”:

• w ST Bóg obiecał tę obecność narodowi Izraela i wypełniał tę obietnicę przez opiekę, pomoc, wsparcie w walce, siłę i odwagę, SZEKINA – obecność Bożego Imienia w świątyni jerozolimskiej,
• w NT obecność przez Ducha Świętego, który będzie kontynuował dzieło Jezusa Zbawiciela, moc Ducha w sakramentach Kościoła, widzenie przez wiarę i otwarcie serca!

7. A wszystko to w tym celu, aby się wypełniły słowa z pierwszego rozdziału Ewangelii wg św. Mateusza: „Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy „Bóg jest z nami”!

Radonie, uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, 21 maja 2023, rokA.