Wspomnisz i zawstydzisz się

HOMILIA 1

1. Sporo czasu będą mieli Izraelici w niewoli babilońskiej, aby przemyśleć swoje postępowanie wobec Boga Jahwe.

2. Postępowanie swoje oraz postępowanie poprzednich pokoleń, które doprowadziło do zerwania Przymierza z Bogiem, a w konsekwencji do niewoli.

3. Będą się wstydzić, bo wybrali marność, pustkę, obcych bożków i własną pychę.

4. Ten wstyd, przyjęty i przeżyty z pokorą, może stanowić impuls do nawrócenia. Zwłaszcza, że sam Bóg chce to Przymierze odnowić i przebaczyć grzechy.

5. Bóg mówi do Jerozolimy: „Odnowię Przymierze z Tobą i poznasz, że Ja jestem Pan”. A tą Jerozolimą jest dzisiaj dusza każdego z nas.

Radonie, 22 sierpnia 2022, Ez 16,59-63 (krótsza wersja czytania); śpiew: Iz 12,2-6; Mt 19,3-12

HOMILIA 2

1. Znamy takie słowa: „kiedyś to było…”, „teraz to już nie te czasy, co kiedyś…” Coś w tym stylu, lecz dużo bardziej poważnie mówi Bóg ustami proroka Ezechiela do Jerozolimy, do jej ludu, chcąc przypomnieć dawne czasy zawarcia Przymierza, wierności, pierwotnego wybrania, umiłowania…

2. Izraelici idą za bóstwami, w ten sposób zaciera się pamięć o pierwotnej miłości Boga do narodu, który On wybrał.

3. Dlatego Bóg chce, aby Izrael odzyskał pamięć o Przymierzu, wykorzenił zło, odpowiedział Bogu wiernością i nawróceniem. Już więcej zatem nie ma co mówić „kiedyś to było”, ale: „teraz to będzie!”.

4. „Oto Bóg jest moim zbawieniem, Jemu zaufam i bać się nie będę…”

Gdańsk, 16 sierpnia 2024, Ez 16,59-63 (krótsza wersja czytania); śpiew: Iz 12,2-6; Mt 19,3-12