Święto Wszystkich Świętych Zakonu Kaznodziejskiego

Wolność i powołanie

Wolność jako cel wychowania

WSTĘP

Dziękujemy dzisiaj Bogu za świętych naszego zakonu, siostry i braci, świeckich żyjących duchem św. Dominika. To razem z nim idziemy za Jezusem i ku Jezusowi. A siłą do tego jest Boże miłosierdzie… o nie teraz Pana prośmy…

 HOMILIA 1

1. Jeśli ktoś lubi zwierzęta, tresuje je, układa, to może w taką pogodę zapomnieć czapki, zostawić telefon, czy zgubić klucze, ale jednego nie zapomni – zabrać do kieszeni smakołyki dla zwierzaków. Nagradzanie ich za wykonane ćwiczenia to miły rytuał. Zrobią wiele, aby je dostać.
2. Można czasami odnieść wrażenie, że podobnie jest z ludźmi i naszą więzią z Bogiem. Za COŚ zrobimy wiele, aby COŚ dostać, otrzymać.
3. Czasami wiara na tym polega, że wykonuję tutaj różne „ćwiczenia”, aby TAM dostać nagrodę.
4. Wtedy niebo, sam Bóg, który chce mieć mnie u siebie i przy sobie staje się nie DAREM, ale obiecaną nagrodą za dobrze wykonane ćwiczenie pod tytułem „życie”.
5. Nawet w tej Ewangelii uczniowie powielają schemat myślenia o zbawieniu w kategorii – nie mam – coś zrobię – co dostanę?
6. Dostaną dużo więcej. Nawet się nie spodziewają. Bóg – można powiedzieć – ma pełne kieszenie smakołyków, ale przede wszystkim daje siebie.

Poznań, Msza św. popołudniowa, czwartek 7 listopada 2013, Wszystkich Świętych OP, Syr 44, 1-15 lub 2 Kor 6, 4-10; Mk 10, 28-30

HOMILIA 2

1. A ja zostawiłem kasety z muzyką i walkmana. I długo bolałem nad tym, że w nowicjacie nie mogłem słuchać ulubionej muzyki. Aż zobaczyłem, że można przez pewien czas bez niej żyć.

2. I otrzymałem stokroć więcej w tym życiu, i mam nadzieję na życie wieczne razem ze świętymi naszego zakonu.

3. Oni uczą nas w tradycji dominikańskiej nie tyle zostawiania, ile wybierania.

4. Pomagajcie nam wybierać ideały i być sługami Boga.

Radonie, 7 listopada 2022, Wszystkich Świętych OP, Syr 44, 1-15 lub 2 Kor 6, 4-10; Mk 10, 28-30

HOMILIA 3

1. Zaglądamy dzisiaj do katalogu utrapień i przeciwności, które przeżył św. Paweł w czasie swojej apostolskiej działalności.

2. Takie spisy i katalogi doświadczeń znane były w starożytności. Szczególnie wśród stoików i cyników, którzy pokazywali swoją niewzruszoność, ideał opanowania dzięki ascezie i ćwiczeniom.

3. Taka postawa i św. Pawłowi i świętym dominikańskim jest zupełnie obca. Wybawienie przychodzi od Pana.

Radonie, Wszystkich Świętych OP, 7 listopada 2023, Syr 44, 1-15 lub 2 Kor 6, 4-10; Mk 10, 28-30

CZYTANIA

Syr 44, 1-15: Wychwalajmy mężów sławnych i ojców naszych według następstwa ich pochodzenia. Pan sprawił [w nich] wielką chwałę, wspaniałą swą wielkość od wieków. Jedni panowali w swoich królestwach, byli mężami sławnymi z potęgi, doradcami dzięki swemu rozumowi, którzy się wypowiedzieli w  proroctwach. Byli panującymi nad krajami dzięki rozstrzygnięciom i władcami dzięki swej przenikliwości, mądrymi myślicielami przez swoją uczoność, a w służbie swej rządcami. Byli twórcami melodii muzycznych i pisali poezje; mężami bogatymi, obdarzonymi potęgą, zażywającymi pokoju w swych domach. Wszyscy  i przez pokolenia byli wychwalani i stali się dumą swych czasów. Niektórzy spomiędzy nich zostawili imię, tak że opowiada się ich chwałę; ale są i tacy, o których nie pozostała pamięć: zginęli, jakby wcale nie  istnieli, byli, ale jak gdyby nie byli, a dzieci ich po nich. Lecz ci są mężowie pobożni, których cnoty nie  zostały zapomniane, pozostały one z ich potomstwem, dobrym dziedzictwem są ich następcy. Potomstwo ich trzyma się przymierzy, a dzięki nim – ich dzieci. Potomstwo ich trwa zawsze, a chwała ich nie będzie  wymazana. Ciała ich w pokoju pogrzebano, a imię ich żyje w pokoleniach. Narody opowiadają ich mądrość, a zgromadzenie głosi chwałę.

2 Kor 6, 4-10: Okazujemy się sługami Boga przez wszystko: przez wielką cierpliwość, wśród utrapień, przeciwności i ucisków, w chłostach , więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, nocnych czuwaniach i w postach, przez czystość i umiejętność, przez wielkoduszność i łagodność, przez [objawy] Ducha Świętego i miłość nieobłudną, przez głoszenie prawdy i moc Bożą, przez oręż sprawiedliwości zaczepny i obronny, wśród czci i pohańbienia, przez dobrą sławę i zniesławienie. Uchodzący za oszustów, a przecież prawdomówni, niby nieznani, a przecież dobrze znani, niby umierający, a oto żyjemy, jakby karceni, lecz nie uśmiercani, jakby smutni, lecz zawsze radośni, jakby ubodzy, a jednak wzbogacający wielu, jako ci, którzy nic nie mają, a posiadają wszystko.

Mk 10, 28-30: Wtedy Piotr zaczął mówić do Niego: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą». Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci i pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym.