Wzrost
1. Miarka
WSTĘP
EDE, 21. Sobór Watykański II przypomniał, że Ofiara eucharystyczna tkwi w centrum procesu wzrastania Kościoła. Stwierdziwszy bowiem, że «Kościół, czyli królestwo Chrystusa już teraz obecne w misterium, z mocy Boga rośnie w sposób widzialny w świecie», i chcąc niejako odpowiedzieć na pytanie: «W jaki sposób wzrasta?»…
AKTYWIZACJA
Praca w grupach. Metoda – miarka. Zadanie jest następujące: wykonujemy miarkę z papieru podobną do tej, której używają rodzice i małe dzieci, aby zaznaczyć swój wzrost. Na niej umieszczamy wpisy, które będą odpowiedzią na pytanie: jak w widzialny sposób wzrasta Kościół w dzisiejszym świecie? Prezentacja na forum. Czas na chwilę dyskusji i wymianę wrażeń po wykonanej pracy.
PUENTA
EDE, 21. …Chcąc niejako odpowiedzieć na pytanie: «W jaki sposób wzrasta?», dodaje: «Ilekroć sprawowana jest na ołtarzu ofiara krzyża, w której „Chrystus został złożony w ofierze jako nasza Pascha” (1Kor 5, 7), dokonuje się dzieło naszego Odkupienia. Jednocześnie w sakramencie Chleba eucharystycznego przedstawiana jest i dokonuje się jedność wiernych, którzy stanowią jedno ciało w Chrystusie (por. 1Kor 10, 17)». (…)
Apostołowie przyjmując w Wieczerniku zaproszenie Jezusa: «Bierzcie i jedzcie… Bierzcie i pijcie z niego wszyscy…» (Mt 26, 26-27), weszli z Nim po raz pierwszy w Komunię sakramentalną. Od tej chwili aż do końca czasów Kościół buduje się przez tę Komunię sakramentalną z Synem Bożym, który się za nas wydał: «To czyńcie na moją pamiątkę… Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę» (1Kor 11, 24-25; por. Łk22, 19).
2. Gesty i słowa
WSTĘP
EDE, 21. Istnieje związek przyczynowy pomiędzy Eucharystią a samym początkiem Kościoła. Ewangeliści precyzują, iż na Ostatniej Wieczerzy wokół Jezusa zgromadziło się dwunastu Apostołów (por. Mt 26, 26; Mk 14, 17; Łk 22, 14). Jest to szczegół o dużym znaczeniu, ponieważ Apostołowie «stali się zalążkami nowego Izraela, a równocześnie początkiem świętej hierarchii».
Ofiarując im jako pokarm swoje Ciało i swoją Krew, Chrystus wprowadził ich w tajemniczy sposób w Ofiarę, w której wkrótce na Kalwarii miał złożyć samego siebie. Analogicznie, jak Przymierze na Synaju, przypieczętowane ofiarą i pokropieniem krwią, podobnie gesty i słowa Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy kładły fundamenty nowej wspólnoty mesjańskiej, Ludu Nowego Przymierza.
AKTYWIZACJA
Praca w grupach. Metoda – praca z tekstem. Zadanie jest następujące: odnajdujemy w Ewangelii opis Ostatniej Wieczerzy oraz poszukujemy odpowiedzi na pytania: jakie słowa i gesty Jezusa stanowią fundament wspólnoty Kościoła? Do jakich słów i gestów możemy się dzisiaj odwoływać? Prezentacja na forum. Czas na chwilę dyskusji i wymianę wrażeń po wykonanej pracy.
PUENTA
KKK 1337 Chrystus umiłowawszy swoich, do końca ich umiłował. Wiedząc, że nadeszła godzina przejścia z tego świata do Ojca, podczas wieczerzy umył uczniom nogi i dał im przykazanie miłości. Zostawiając im dowód tej miłości, nie chcąc oddalić się nigdy od swoich oraz czyniąc ich uczestnikami swojej Paschy, Jezus ustanowił Eucharystię jako pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania, którą polecił Apostołom celebrować aż do swego powtórnego przyjścia. „Ustanowił ich wówczas kapłanami Nowego Przymierza”
KKK 1340 Celebrując Ostatnią Wieczerzę z Apostołami podczas uczty paschalnej, Jezus wypełnił w sposób ostateczny Paschę żydowską. Istotnie, przejście Jezusa do Ojca przez śmierć i zmartwychwstanie jest uprzedzane podczas Ostatniej Wieczerzy i celebrowane w Eucharystii, która wypełnia Paschę żydowską i uprzedza ostateczną Paschę Kościoła w chwale Królestwa.
3. Traktat o przyjaźni
WSTĘP
EDE, 22. Włączenie w Chrystusa, jakie dokonuje się w Chrzcie św., odnawia się i nieustannie umacnia przez uczestnictwo w Ofierze eucharystycznej, przede wszystkim gdy jest to uczestnictwo pełne przez udział w Komunii sakramentalnej. Możemy powiedzieć, że nie tylko każdy z nas przyjmuje Chrystusa, lecz także Chrystus przyjmuje każdego z nas. Zacieśnia więzy przyjaźni z nami: «Wy jesteście przyjaciółmi moimi» (J 15, 14).
AKTYWIZACJA
Praca w grupach. Metoda – praca z tekstem J 15. Zadanie jest następujące: sięgamy po tekst 15 rozdziału Ewangelii wg św. Jana i traktujemy go tak, jakby był „traktatem” o przyjaźni między Bogiem i człowiekiem. Poszukujemy odpowiedzi na pytanie: co dowiemy się o przyjaźni z tego tekstu? Prezentacja na forum. Czas na chwilę dyskusji i wymianę wrażeń po wykonanej pracy.
PUENTA
EDE, 22. My właśnie żyjemy dzięki Niemu: «Ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie» (J 6, 57). W Komunii eucharystycznej realizuje się w podniosły sposób wspólne, wewnętrzne «zamieszkiwanie» Chrystusa i ucznia: «Trwajcie we Mnie, a Ja w was [będę trwać]» (por. J 15, 4).
4. Plecak
WSTĘP
EDE, 22. Jednocząc się z Chrystusem, Lud Nowego Przymierza daleki jest od zamykania się w sobie, staje się «sakramentem» dla całego rodzaju ludzkiego, znakiem i narzędziem zbawienia dokonanego przez Chrystusa, światłem świata i solą ziemi (por. Mt 5, 13-16) dla odkupienia wszystkich.
AKTYWIZACJA
Praca w grupach. Zadanie jest następujące: pakujemy plecak „misjonarza miłości”, który będzie „światłem świata i solą ziemi”. Rysujemy plecak i zastanawiamy się, czego „misjonarz miłości” potrzebuje, aby pomyślnie spełnić swoją misję? Prezentacja na forum. Czas na chwilę dyskusji i wymianę wrażeń po wykonanej pracy.
PUENTA
EDE, 22. Misja Kościoła jest przedłużeniem misji Chrystusa: «Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam» (J 20, 21). Dlatego też Kościół czerpie duchową moc dla wypełniania swojej misji z nieustannego uobecniania w Eucharystii ofiary Krzyża i z Komunii z Ciałem i Krwią Chrystusa. Tak więc Eucharystia jawi się jako źródło i jednocześnie szczyt całej ewangelizacji, ponieważ jej celem jest zjednoczenie ludzi z Chrystusem, a w Nim z Ojcem i z Duchem Świętym.