Życie pisane podwójną literą “M”

Wprowadzenie: Dziś jesteś młodym człowiekiem. Przed tobą perspektywa samodzielnego dorosłego życia. Prawdopodobnie więc zadajesz sobie pytania: “Co z nim zrobić?”, “Jak go przeżyć?”, “Na co je poświęcić?”

Czy na to, aby budzić się każdego ranka, zjadać śniadanie, biec do pracy, wracać do domu, jeść, myć się i kłaść spać?

A może chcesz nadać swemu życiu jakiś specjalny wymiar? Możesz w dużym stopniu wpłynąć na przebieg swego życia i nadawać mu określony sens. Stąd snujesz plany na przyszłość. Dotyczą one przyszłości tej najbliższej, czasami jednak są bardziej perspektywiczne.

Aktywizacja: Napisz w jednym zdaniu swój plan życiowy. Może on dotyczyć tylko jednej z dziedzin twojego życia, a może być także bardziej ogólny.

Uczestnikom zajęć rozdaję kartki A5 i mazaki. Każdy próbuje /bez konsultacji z innymi/ ułożyć swój plan. W tym czasie włączam spokojną, medytacyjną muzykę.

Po napisaniu proszę, aby uczestnicy jeszcze raz przeczytali swój “życiowy projekt – marzenie” i na razie schowali go do kieszeni lub odłożyli na bok.

Narracja: Chciałabym zwrócić waszą uwagę na postać niedawno ogłoszonej świętej – Królowej Polski – św. Jadwigi.

• Jadwiga, córka króla Węgier i Polski, była wychowywana w głęboko religijnej atmosferze w oparciu o zasady chrześcijańskie. Jej ojciec zwany był przez papieży” chrystianissimus princeps” (najbardziej chrześcijański wśród panujących.
• W 1378 roku odbył się ślub dziecięcy 4- letniej królowej Jadwigi z 8-letnim Wilchelmem Habsburgskim. Wg ówczesnych zwyczajów, aby taki ślub był ważny, wystarczyło gdy dzieci dojdą do pełnoletności, oświadczyć publicznie, że pragną być małżeństwem.
• W 1384 roku Jadwiga przybyła na Wawel i została ukoronowana. Oczekiwała teraz na przyjazd Wilchelma, którego bardzo kochała. Tymczasem możnowładcy małopolscy powzięli śmiały plan. Gdyby Wielki Książę Litewski – Jagiełło przyjął chrzest i ożenił się z Jadwigą, mógłby zasiąść na polskim tronie. Skończyłyby się wojny z Litwą, a wspólnymi siłami można by pokonać Krzyżaków.

Jak sami widzicie stanowiło to całkowite zburzenie planów życiowych młodziutkiej królowej. Jednak, aby plany zostały zburzone potrzebna była zgoda samej Jadwigi.

Aktywizacja: Jak przekonalibyście Jadwigę, będąc na miejscu możnowładców małopolskich? Jakich należałoby użyć argumentów?

Uczestników zajęć podzieliłam na 4 osobowe grupy. Każda z grup miała za zadanie stworzyć schemat rozmowy, która mogła mieć miejsce. Następnie uczestnicy mieli przedstawić taką sytuację w postaci słuchowiska radiowego, scenki pantomimicznej itp.  Każda scenka miała się zakończyć konkretną decyzją królowej.

 Narracja: Czy jednak Jadwiga zgodziła się na propozycję możnowładców?

• Stanowczo się sprzeciwiła tym planom. Miała już swoje – piękne i pomyślne dla swojego szczęścia osobistego. Nie chciał słyszeć o małżeństwie z nieokrzesanym Litwinem. Panom polskim szczerze było żal młodziutkiej władzyni, lecz ważniejsza była sprawa unii z Litwą. Na kolanach błagano Jadwigę, aby zrezygnowała ze swego uczucia.
• Jadwiga zwróciła się ze swym cierpieniem do Boga. Poszła do katedry i upadła na kolana przed figurą Ukrzyżowanego. Długo się modliła…

Aktywizacja: Gdybyś był/a/ na miejscu Jadwigi, z jaką modlitwą zwróciłabyś się do Pana Boga? Jakie byłyby słowa Waszej modlitwy? Napisz swoją modlitwę – list.

Proszę, aby uczestnicy zajęć dobrali się parami, następnie rozdaję im kartki i mazaki i proszę, aby wspólnie ułożyli modlitwę.

Narracja:

• W czasie długiej modlitwy zaczęła pojmować jak wiele zależy od jej decyzji. Jak postąpić? Co wybrać? Szczęście osobiste czy dobro narodów? Straszna walka rozpętała się w jej duszy. Wówczas jak podaje tradycja, do zalanej łzami królowej przemówił z Krzyża Zbawiciel: “Ratuj Litwę”.
• Jadwiga zrozumiała swoją apostolską misję. Złożyła ofiarę z osobistego szczęścia i oddała Wilchelmowi pierścień. W jej życiu nastąpił przełom i ogień innej miłości zapłonął w sercu.
• Ideałem Królowej stało się łączenie życia czynnego z modlitewnym uwielbieniem Boga. Będąc żoną Jagiełły zachowała prawo do tytułu króla polskiego. Prowadziła ożywioną działalność polityczną, charytatywną i oświatową, ale od czasu do czasu odosabniała się od światowego życia dworu, aby się skupić. W godzinach czy dniach poświęconych na modlitwę zdobywała siłę ducha. Nie zrywają z życiem czynnym, pragnęła osiągnąć szczyty pobożności. Chciał być jednocześnie Marią i Martą z Ewangelii. Symbolem jej dążeń były dwie splecione ze sobą litery “M”. Nasuwają nam one na myśl dobrze znaną z Ewangelii scenę, w której Maria klęczy u stóp Pana Jezusa słuchają Jego słów, a Marta uwija się około różnorodnych posług w kuchni, troszcząc się o potrzeby innych.

Aktywizacja: Co uczyniłe/a/ś  symbolem swych dążeń? Spróbuj je określić. Jak w sposób plastyczny wyraził/a/byś istotę Twych dążeń, ideał którym się kierujesz? Namaluj symbol swych dążeń.

Każdy z uczestników otrzymuje kartkę A4. Kredki zostają położone w centralnym miejscu, aby każdy miał łatwy dostęp. Refleksyjnej pracy uczestników towarzyszy refleksyjna muzyka.

Proszę, aby uczestnicy zajęć usiedli w kręgu i w kilku słowach pokazali i przedstawili symbol swoich dążeń, a więc to czym się kierują w dążeniu do realizacji życiowych planów.

Po zakończonym przedstawianiu symboli, proszę, aby uczestnicy wyjęli swoje kartki z planem życiowym i jeszcze raz przeczytali. Czy teraz chciałabyś nanieść jakąś zmianę? Teraz jest czas na zamieszczenie w Twym planie aneksu.

Odpowiedz sobie : co odnajduję ważnego dla siebie w życiu Jadwigi?

Uczestnicy piszą na małych kartkach i przyklejają do arkuszu szarego papieru.

 Na zakończenie zapraszam uczestników do tańca: Yah Ribbon. Tworzymy koło i trzymamy się za ręce – św. Jadwiga wywodziła się z królewskiej bardzo religijnej rodziny

Dwa kroki – w kierunku tańca – życie jest piękne gdy idzie się prosto;

Wahnięcie – pomimo codziennego trudu podejmowania wielu odpowiedzialnych decyzji;

Dwa kroki – tyłem – w kierunku tańca – i częstego kroczenia naprzód  pomimo ciężarów, które przyjmujemy na siebie.  

Anuarita Ewa Tutka OSB