14 niedziela zwykła, rok B

14 niedziela zwykła, rok B, Mk 6,1-6

HOMILIA 1

1. PATOS. Czasem używamy tego słowa. Mówimy z patosem. Coś jest pełne patosu, patetyczne – wzniosłe, egzaltowane, nadęte, przesadne, zmanierowane.
2. Kazanie można powiedzieć z patosem, deklamować wiersz, grać w sztuce. Celem patosu jest obudzić uczucia w odbiorcy, wzbudzić napięcie emocjonalne.
3. Czytając Pismo św. można dojść do wniosku, że jest pełne patosu. Prorok przemawia natchnionym, patetycznym głosem, apostołowie piszą egzaltowane listy. Nie mówiąc już o Panu Jezusie, który chyba z nikim normalnie nie rozmawiał, a tylko „zaprawdę… zaprawdę…” Nie rozmawiał. Nie mówił. Raczej PRZEMAWIAŁ. Patos w sztuce – tak. Patos w Biblii – też, ale inny.
4. Czym jest patos w Biblii? Opisuje go dzisiejsza liturgia słowa.
   • duch wstępuje w proroka – on idzie do ludzi o zatwardziałych sercach – i to jest patos w Biblii,
   • św. Paweł pisze do ukochanych Koryntian, wielki Apostoł i misjonarz opowiada o czymś, co było jego wadą, słabością, udręką – prosił Boga bezskutecznie o zabranie tej słabości – przekuł słabość na siłę,
   • Jezus przychodzi do rodzinnego miasta, gdzie Jego misja ponosi absolutną klęskę.
   • gdzie tu jest patos??

5. To nie będą wzniosłe słowa, ale poczucie zjednoczenia z Bogiem, wejścia w Jego serce, jedności z Nim, współodczuwania.

6. Nawet jeśli misja Bożego Syna, misja człowieka posłanego przez Boga jest ograniczona zewnętrznym czynnikiem, to moc Boża działa.

7. Nasza bezradność nie może przerodzić się w zwątpienie. Boże, wspieraj nas w bezradności, nie pozwól wpaść w zwątpienie.

Gidle, 8 lipca 2018, 14 niedziela zwykła, rok B

HOMILIA 2

14. Sonntag im Jahreskreis B, 4. Juli 2021. Predigt.

1. Gott schenkt uns Glauben, der gleich wie eine Brücke ist, die zwei Ufer verbindet. Ein Ufer ist Gott und seine Herrlichkeit. Auf der anderen Seite gibt es menschliche Schwäche und Gleichgültigkeit. Darüber lesen wir heute in den Lesungen.

2. In der Lesung aus dem Buch Ezechiel - einerseits ist es der Geist des Herrn, der sich offenbart, andererseits ist es die Gleichgültigkeit des Volkes Israel. Und in der Mitte steht der Glaube des Propheten Ezechiel.

 3. Im 2. Brief an die Korinther – ein Ufer ist eine Offenbarung, die der heilige Paulus bekommen hat, die andere Seite - ist ein Stachel „ins Fleisch gestoßen“. Und die Brücke ist der Glaube des heiligen Apostel Paulus.

 4. Im Evangelium kommt Jesus zu uns, Menschen. Auf der einen Seite kommt er, um seine Macht zu zeigen und sie den Menschen zu schenken. Auf der anderen Seite sehen wir menschliche Undankbarkeit und Gleichgültigkeit. Wir sehen auch Jesus – ein Grund unseres Glaubens - wie eine Brücke zwischen Gott und Menschen.

 5. Gott schenkt uns Glauben, der gleich wie eine Brücke ist, die zwei Ufer verbindet. So funktioniert es auch in uns selber. Wir bitten Gott um seine Gnade und wir geben Ihm unsere Ungläubigkeit. Als ich letzte Tage beim Wienfluß-Weg gewandert war, ganz tief unten, habe ich gerne darüber nachgedacht.

 6. Herr Jesus Christus, ich danke Dir für den Glauben. Ich weiß, dass Du immer mitten unter uns Menschen bist, als Herr und Erlöser. Stärke unseren Glauben zwischen den vielen Ufern unseres Lebens. Amen.

14. niedziela zwykła, rok B, 4 lipca 2021, Ez 2,2-5; Ps 123; 2 Kor12, 7-10; Mk 6,1-6