2-3 dni

Grupa docelowa: Dorośli Rodzaj nauki: Homilia Tagi: Faryzeusz i celnik, Łk 18, Oz 6, Ozeasz, Przebaczenie, Ps 51

PDF Druk

HOMILIA 1

1. Ostrzeżenie i żal ze strony Boga – Izraelici są przekonani o Jego miłosierdziu dają Mu 2-3 dni na wybaczenie. Przecież Go znają! Tak przecież robi!

2. My też jesteśmy przekonani, że Bóg przebacza – zawsze w czasie spowiedzi. Niech to przekonanie się umacnia, jak i wdzięczność wobec Boga.

Wiktorówki, Oz 6,1-6; Ps 51; Łk 18,9-14

HOMILIA 2

1. Okazuje się, że przymierze to nie tylko relacja między Bogiem a ludem wybranym. Tak też nazywa się współpraca między terapeutą a pacjentem.

2. Ale w jednym i drugim przypadku podobna jest perspektywa: określone do realizacji cele!

3. Dziś pięknie i prosto pisze o nich Ozeasz: „Chodźcie, powróćmy do Pana!”

Radonie, 26 marca 2022, Oz 6,1-6; Ps 51; Łk 18,9-14

HOMILIA 3

1. Dzięki mszalnym czytaniom mogliśmy przeżywać w tym tygodniu „rekolekcje na raty” o modlitwie:

historia Naamana pokazuje, że Bóg czasem spełnia nasze prośby inaczej niże tego oczekujemy,
Azariasz modli się w płomieniach i wcale nie prosi o ich ugaszenie,
Mojżesz przypomina, aby w sercu strzec Prawa Pańskiego i uczyć go nowe pokolenia,
Jeremiasz mówi: nie zacinaj się w uporze, słuchaj głosu Pana z sercem, nie podejrzliwością,
wczorajszy psalm zachęca do śpiewania „Słuchaj mój ludu!”,
słyszymy zatem dzisiaj o Bożym pragnieniu miłości z naszej strony.

2. Kształtuj nas, Boże, aby ta nasza miłość do Ciebie nie była podoba do chmur o świtaniu albo do rosy, co prędko znika…

Radonie, 18 marca 2023, Oz 6,1-6; Ps 51; Łk 18,9-14

HOMILIA 4

1. Święty Jan Chryzostom, święty biskup i doktor Kościoła z III wieku, tak pisze komentując tę przypowieść: „Ponieważ tak jak pokora przezwycięża ciężar grzechu i wychodząc z siebie idzie aż do Boga, tak pycha, przez jej ciężar, zatapia sprawiedliwość. Dlatego, chociaż robiłbyś bardzo dużo dobrych rzeczy, jeśli myślisz, że możesz się tym chwalić, utracisz owoc swojej modlitwy. Przeciwnie, kiedy masz na sumieniu ciężar tysiąca win, jeżeli uważasz się za najmniejszego ze wszystkich, osiągniesz wielkie zaufanie do Boga” (Serm. de fariseo et de publicano).

Radonie, 9 marca 2024, Oz 6,1-6; Ps 51; Łk 18,9-14

LEKTURA DODATKOWA

Doskonałość faryzeuszy i uczonych w Piśmie jest przeszkodą w życiu duchowym, ponieważ – jak pokazuje przypowieść – człowiek, który uważa się za sprawiedliwego, doskonałego, jest nieświadomy swoich grzechów (czyli ma zafałszowany obraz siebie, bo nie ma ludzi idealnych) i nie widzi potrzeby, aby Boga prosić o zbawienie. W oryginale (j. grecki) zdanie: „i tak w duszy się modlił” brzmi dosłownie: „i tak mówił sobie”. Modlitwa faryzeusza jest tak naprawdę spotkaniem z samym sobą, a nie z Bogiem. Doskonałość faryzeusza zamyka go na zbawienie. On Boga po prostu nie potrzebuje. Sam sobie wystarcza. Na tym właśnie polega pycha, a ona najbardziej zamyka człowieka na Boga.

Źródło tekstu: michalici.pl, dostęp: marzec 2024.