25 niedziela zwykła, rok C
Znaczenie rozsądku i umiaru w życiu jednostki i społeczeństwa
HOMILIA
1. Szkoda, że zarządca z przypowieści Pana Jezusa jest postacią fikcyjną. Gdyby żył naprawdę, poszedł za Jezusem – kto wie, może dzisiaj byłby patronem administratorów, zarządców, menedżerów?…
2. Przypowieść w tekście nosi tytuł „Przypowieść o nieuczciwym zarządcy”. Ale to bzdura! Tytuł powinien brzmieć: „Przypowieść o roztropnym zarządcy fałszywie oskarżonym o nadużycia”.
3. Bogaty człowiek zwraca się do swego zarządcy: „Cóż to słyszę o tobie?” Czyli ktoś wcześniej przyszedł dl właściciela z informacjami na temat rzekomej nieuczciwości zarządcy. Nie wiemy z tekstu, czy zarzuty są prawdziwe. To tylko opowieść. Nie wiemy, czy mógłby się dopuścić przekroczenia jakichś kompetencji, czy był rozrzutny, może niewłaściwie prowadziłby dokumentację. Oskarżenie musiało być mocne, bo właściciel już podjął decyzję: „Nie będziesz mógł zarządzać”.
4. Pojawia się problem, nagła i kryzysowa sytuacja i w niej – właśnie w środku tej dramatycznej chwili – rozbłyska roztropność zarządcy. Za tę roztropność po chwalił go po chwili właściciel majątku.
5. Roztropność, czyli co właściwie?
- zdolność do oceny każdej sytuacji, która zaleca ostrożność lub śmiałość, ma tez zdolność pobudzenia woli do czynów, przekonując, że ten właśnie czyn doprowadzi do pożądanego dobra,
- człowiek roztropny umiejętnie wybiera sposób postępowania,
- umiejętności, które składają się na cnotę roztropności to min.: pamięć, spostrzegawczość, zapobiegliwość, przezorność, bystrość, zdrowy rozsądek, staranność… – To widzimy w sposobie wyjścia z sytuacji przez zarządcę majątku.
6. Po pewnym zastanowieniu mówi: „Wiem, co uczynię, żeby mnie ludzie przyjęli”. Jego przyszłość właśnie się rozstrzyga, a on wpadł na pomysł, aby wybrnąć z kryzysowej sytuacji.
7. Grunt mu się pali pod stopami, a on na spokojnie wzywa dłużników, sam nie rusza zobowiązań, poleca im samym dokonywać zmian w umowach: „Weź swoje zobowiązanie i napisz…”.
8. Powiedzielibyśmy dzisiaj – cwaniak. Lecz przecież za to „cwaniactwo”, za szybki sposób wyjścia z trudnej sytuacji: pochwalił go właściciel majątku.
9. A Jezus mówi na dodatek: „Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby przyjęto was do wiecznych przybytków”. Spryt, roztropność, nawet cwaniactwo jest ogromną wartością, np. na Bliskim Wschodzie (wspomnienie kupna chałwy w palestyńskiej części Izraela).
10. Jaka nauka płynie z tej przypowieści?
- każdy z nas musi mieć w sobie takiego „wewnętrznego cwaniaka”; on musi być moim najlepszym przyjacielem,
- kryzysy, oskarżenia, trudne chwile, awarie pojawiają się nagle – musi być ktoś, kto nie spanikuje i ugasi pożar,
- tak dzieje się między ludźmi, ale przede wszystkim w życiu duchowym,
- niech ten cwaniak pomoże ustalić rzeczywiste rozmiary kryzysu,
- niech podpowie, że to może być kryzys wzrostu duchowego, że dotychczasowy stan jest niewystarczający,
- niech podsunie przykłady z życia innych, rozwiązanie podobnych kryzysów,
- niech przypomni o bliskości Boga,
- niech rzuci na kolana i zmusi do ufnej modlitwy.
11. Ten „wewnętrzny cwaniak” i spryciarz, a tak naprawdę cnota roztropności pomoże nam przejść przez różne oskarżenia, kryzysy i rozliczenia.
12. „Pan pochwalił nieuczciwego rządcę”. Może rządca z wcześniejszego doświadczenia wiedział, że jego pan lubi, gdy jego ludzie radzą sobie z problemami. Może wiedział, że pan potrafi docenić spryt, sposób wyjścia z sytuacji? Może pan sam nauczył tego swojego rządcę?…
Radonie, 18 września 2022, 25 niedziela zwykła, rok C, Am 8, 4-7; Ps 113; 1 Tm 2, 1-8; Łk 16, 1-13
Pomysł
Rozmowa z dziećmi i rodzicami na temat obowiązków domowych. Janie macie obowiązki do zrobienia w swoich domach? W szkole? W czasie innych zajęć w ciągu dnia albo tygodnia? Chętnie je spełniacie? Czy są bardzo trudne? Co nam pomaga w naszych obowiązkach? Jak podchodzą do naszych obowiązków nasi rodzice? Czy oni też mają swoje obowiązki? Czego nauczyli nas nasi rodzice? Co się dzieje, kiedy naszych obowiązków nie spełniamy? Kiedy możemy powiedzieć – ech, to tylko drobiazg… W jakich sytuacjach wykonywanie DROBNYCH obowiązków jest naprawdę ważne???
W niedzielnej Ewangelii usłyszymy bardzo ciekawe słowa: Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie.
Jezus zachęca nas do dzielnego wykonywania naszych obowiązków, a także do nadziei, że one w przyszłości przyniosą dobre owoce.
Z małego ziarenka może wyrosnąć wielkie drzewo… jeden mały uczynek może bardzo komuś pomóc… jeden mały uśmiech czy dobre słowo może wesprzeć kogoś w smutku i podnieść na duchu… Do jakich wielkich rzeczy prowadzą nas małe, dziecięce obowiązki?
Małe uczynki, niewielki obowiązki, ale wiernie spełniane na co dzień mogą sprawić, że… w dorosłym życiu dojdziemy do czegoś naprawdę wielkiego…
Am 8, 4-7; Ps 113; 1 Tm 2, 1-8; Łk 16, 1-13