33 niedziela zwykła, rok C
Czytania
Ml 3,19-20
Pomysł – słońce sprawiedliwości
Na początek bajka o słońcu i wietrze. „Kłócili się ze sobą o to, kto jest silniejszy. Wiatr powiedział: „Widzisz tego starego człowieka w płaszczu? Założę się, że potrafię zedrzeć z niego ten płaszcz szybciej niż ty”. Słońce schowało się więc za chmurami, a wiatr zaczął wiać mocniej i mocniej, aż wreszcie przybrał siłę huraganu. Jednak im mocniej wiał, tym pieczołowiciej starzec otulał się płaszczem… Wreszcie wiatr zrezygnował i ucichł. Wtedy słońce wyszło zza chmur i uśmiechnęło się przyjaźnie do człowieka. Natychmiast otarł czoło i zdjął płaszcz. Słońce pokazało wiatrowi, że delikatność i przyjazne podejście są zawsze silniejsze niż furia i siła.”
Rozmowa z dziećmi i rodzicami. Pytania:
- Czy podobieństwo między naszym zachowaniem a zachowaniem słońca i deszczu jest duża, czy raczej niewielka?
- Czy warto być gwałtownym i upartym jak wiatr? Kiedy warto być takim?
- Kiedy najbardziej jest potrzebne zachowanie i postępowanie słonka?
- Jakie są konsekwencje zachowania jak słonko i jak wiatr w naszym życiu?
- Czy to są dobre drogi do osiągnięcia celu?
- Chmury przesłaniają czasami słońce i wtedy zrywa się wiatr… co zrobić, aby na co dzień słońca było więcej w naszym postępowaniu?
W dzisiejszych czytaniach będziemy słuchać o trochę strasznych rzeczach, że na końcu świata będą bardzo groźne znaki na niebie i ziemi. Nie chodzi jednak o to, że Bóg chce nas straszyć, ale o to, żebyśmy po tych różnych tajemniczych znakach poznali, że chce się nami opiekować i być z nami. Pan Bóg nie ma zamiaru być jak wiatr, ale jak słoneczko, dlatego nam powie jutro:
Für euch aber, die ihr meinen Namen fürchtet,
wird die Sonne der Gerechtigkeit aufgehen,
und ihre Flügel bringen Heilung.
A dla was, czczących moje imię,
wzejdzie słońce sprawiedliwości
i uzdrowienie w jego promieniach.
Homilia na podstawie katechezy w SPK.