15 niedziela zwykła, rok B

HOMILIA

1. Słowo „królestwo” czy pojęcie „królestwo niebieskie” pojawia się w Ewangelii, w liturgii Kościoła i w naszej modlitwie dość często. Wystarczy przypomnieć, że modlimy się „przyjdź królestwo Twoje”.
2. A jeśli ktoś zapyta: o co się właściwie modlisz, to były-by prawdopodobnie spore problemy z odpowiedzią…
3. W NT ten sam wyraz „Basileia” można tłumaczyć jako „królewskość” (rzeczownik abstrakcyjny), „królestwo” (rzeczownik konkretny) oraz „królowanie” (rzeczownik wyrażający działanie).
4. Tym królestwem dla nas sam Jezus Chrystus – to ON w nas przez wiarę można powiedzieć w nas wzrasta… to znaczy nabiera znaczenia w naszym życiu… nawet jeśli u małego dziecka będzie tylko Jezuskiem lub Bozią, to potem, w miarę rozwoju mojej wiary, więź z nim nie ma już przypominać małego ziarenka, ale wielki krzew.
5. Królestwo niebieskie przychodzi do nas w Eucharystii. To tutaj mówię – Jezu, Tobie oddaję moje życie, Ty bądź Panem, Tobie zawierzam mój los, Jezu, ufam Tobie… wtedy okazuje się to drugie znaczenie słowa BASILEIA – królowanie! Chcę, pragnę, aby JEGO królowanie ukazało się w moim życiu!…
6. Wierzymy w Chrystusa i oddajemy Mu część zawsze jako wspólnota Kościoła… ta nasza wspólnota jest także zapowiedzią i już teraz miejscem królowania Chrystusa – wierzymy w Jego obecność, działanie, doświadczamy Jego miłości, szczególnie w sakramentach, a także czekamy na Jego przyjście, marzymy, aby stał się wreszcie i definitywnie Panem wszystkiego… tak będzie na końcu czasów, gdy przyjdzie jako zwycięzca… tak staje się na co dzień, gdy Jego mocą zwyciężamy w naszym życiu…
7. Dzisiejsza Ewangelia pokazuje, że obecność Chrystusa przypomina rozwój rośliny… od ziarna do kłosa oraz od ziarna do wielkiego krzewu…
8. A to oznacza dla biblijnego żniwiarza PLON, a dla nas samych? SCHRON!

Poznań, 17 czerwca 2012, 15 niedziela zwykła, rok B, Msza św. dla młodzieży,

Am 7,12-15; Ef 1,3-4; Mk 6,7-13