Jedność z Bogiem

Czytania: Jr 31, 31-34 lub Hbr 10, 11-18; Mk 14, 22-25

HOMILIA

1. Lubię sobie wyobrażać ewangeliczne sceny… Jezusa, który idzie, rozmawia z ludźmi, naucza, uzdrawia, karmi, modli się… lubię sobie wyobrażać miasta, wioski tamtejsze, dźwięki, smaki, zapachy, miejsca… ale wiem, że z jednej strony może to pomagać, z drugiej zaś także przeszkadzać…
2. Psychologiczne podejście do Ewangelii i Jezusa może podnieść mnie na duchu, zmienić nastrój, a z drugiej strony przesłonić czasami przesłanie Ewangelii…
3. Zrozumiałem to dzisiaj, gdy rozważałem Ewangelię… trzeba powiedzieć, że modlitwa Jezusa o jedność wśród nas kompletnie się nie udała i nie przyniosła dobrych owoców…
4. Podziały historyczne, zaszłości, ale i współczesne różnice zdań w Kościele, rysujące się czasami dość ostro, wcale nie pomagają ani nam, ani innym uwierzyć w Jezusa…
5. Czy to znaczy, że Jezus modlił się o jedność na darmo?
6. Sądzę, że nie do końca… bo każda jedność między ludźmi zbudowana jest przede wszystkim na jedności z Panem Bogiem, tu jest jej źródło…
7. Może ta dzisiejsze Ewangelia jest dobrym impulsem, aby nad tą MOJĄ jednością z Bogiem się namyślić… może nawet trochę głębiej niż w sensie psychologicznym, bo przecież nie zawsze ją „czujemy”, co wcale nie oznacza, że jej nie ma…
8. Boże pragnienia sięgają dużo głębiej… jedność między nami także… na szczęście… być może jest to jeden z owoców modlitwy Jezusa…

Homilia wygłoszona: dominikanie, Poznań, Przeniesienie Relikwii św. Dominika 24 maja 2012