Uzdrowienie kobiety zgiętej chorobą

Grupa docelowa: Dorośli Rodzaj nauki: Homilia Tagi: Duch niemocy, Ef 4, Kobieta zgięta chorobą, Łk 13, Ofiara i dar, Ps 1, Uzdrowienie, Uzdrowienie kobiety

HOMILIA 1

  1. Ciekawe, że przyczyną zgiętej sylwetki kobiety był tajemniczy duch niemocy. Można tak chodzić z powodu wielu lat ciężkiej pracy na wsi, z przyczyn medycznych, od garbienia się.
  2. Coś się musiało stać 18 lat wcześniej, że ta kobieta nie mogła się wyprostować. Co? Nie wiemy. Czym był ten duch niemocy? Czy ona zgodziła się jakoś na jego obecność?…
  3. Ciekawe, że to sam Jezus ją woła, od razu ją uwalnia, a ona od razu chwali Pana Boga. Dla św. Łukasza – lekarza – to znakomity przykład medyczny i duchowy.
  4. Możemy symbolicznie potraktować tę postać jako przykład osoby nie mogącej się oderwać od tego, co przyziemne, doczesne. Wtedy uwolnienie i prosta sylwetka byłaby znakiem chwalenia Pana. Przykładem jest tu modlitwa chwalenia ludzi młodych, wyprostowanych, wyciągających ręce ku górze z uwielbieniem…
  5. To dlaczego czasami dzisiaj lekarze, którzy są wierzący, nie mogą znaleźć przyczyny choroby mówią do pacjenta – proszę może iść do spowiedzi najpierw?…
  6. Módlmy się o piękne spowiedzi, wolność chwalenia Pana Boga, za zgiętych w pół przez smutek, przywiązanie do doczesności i zniewolonych przez ducha niemocy…

Poznań, Msza św. południowa 29 października 2012, Ef 4, 32- 5, 8; Łk 13, 10-17

HOMILIA 2

1. Ofiara i dar miły Bogu. To jest coś, co tracę. Nie mam tego więcej… Świeca w kościele się spali, kwiaty zwiędną, kadziło się wypali…

2. Na co dzień – czas, siły, uczucia poświęcone komuś…

3. Czy to ma sens? Chrystus jako pierwszy za nas się ofiarował. Złożył ofiarę, aby jej owoce i dary nam rozdać…

Wiktorówki, 26 października 2020, Ef 4, 32 – 5,8; Ps 1; Łk 13, 10-17

HOMILIA 3

1. Naśladować Boga, postępować drogą miłości – to właśnie jest sensem bycia światłością.

2. Ta światłość jest z Boga samego, z Jego ofiary złożonej na nas, za nasze grzechy.

3. Być światłością w Panu to odbijać Jego światło w życiu jak Księżyc, który świeci światłem odbitym Słońca.

4. Panie, i na nas połóż swoje ręce, abyśmy prostowali życie i chwalili Ciebie.

Radonie, 24 października 2022, Ef 4, 32- 5, 8; Ps 1; Łk 13, 10-17