Znowu jednak was zobaczę
WSTĘP
Św. Rita żyła na przełomie XIV i XV . Z woli rodziców poślubiła człowieka o trudnym charakterze. Swoją dobrocią potrafiła jednak pozyskać go dla Chrystusa. Podczas szalejącej dżumy śmierć zabrała także jej dzieci. W takim osamotnieniu odżyło w niej pragnienie zrealizowania powołania zakonnego. Pokonawszy trudności, została przyjęta do klasztoru Sióstr Augustianek. 15 lat przed śmiercią otrzymała na czole stygmat z korony cierniowej Chrystusa. Jest wzorem dla kobiet różnego stanu: świeckich i dla sióstr zakonnych, a także patronką od spraw trudnych i beznadziejnych. Ciało świętej, zachowane od rozkładu, jest wystawione do publicznej czci w szklanym sarkofagu.
HOMILIA 1
1. W Nowym Testamencie często używa się zwrotu imię Jezusa – łącznie ponad 100 razy. Ponadto występuje on w bardzo ważnych, teologicznie niezwykle doniosłych tekstach.
2. Na zawsze dla nas imię JEZUS będzie wyjątkowe. Tak jest w polskiej kulturze, gdzie jest ono wyłączone ze świeckiego użytku. W innych krajach imię to nadaje się dzieciom na chrzcie św.
3. Natomiast w czasach biblijnych imię Jezus było jednym z powszechnie używanych imion hebr.
4. Tak więc nie samo imię Jezus jest kluczem do dzisiejszej Ewangelii. O co więc chodzi?
5. Pierwszy klucz pochodzi z Listu św. Pawła do Filipian – Chrystus… uniżył samego siebie, stał się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM – ku chwale Boga Ojca (Flp 2, 8-11).
6. Drugi tekst objawiający „imię Jezusa” pochodzi z Księgi Apokalipsy: Potem ujrzałem niebo otwarte: i oto – biały koń, a Ten, co na nim siedzi, zwany Wiernym i Prawdziwym, oto ze sprawiedliwością sądzi i walczy. Oczy Jego jak płomień ognia, a wiele diademów na Jego głowie. Ma wypisane imię, którego nikt nie zna prócz Niego. (…) A na szacie i na biodrze swym ma wypisane imię: KRÓL KRÓLÓW i PAN PANÓW (Ap 19, 11n.16).
7. Tak więc NIE tyle imię Jezus – określające tylko historyczną postać Syna Bożego – jest gwarantem mocy, błogosławieństwa i zbawienia wiecznego, ale akt uznania, że ten Jezus, Syn Maryi i Józefa, jest Panem i Królem całego stworzenia: Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie (Rz 10,9).
8. Uznanie to, jeśli jest prawdziwe, pociąga za sobą radykalne zmiany w życiu osobistym.
9. To dlatego ten człowiek w imię Jezusa mógł czynić wielkie rzeczy, ponieważ w Niego uwierzył. Uczniowie CHYBA raczej jeszcze nie…
Poznań, Msza św. popołudniowa, środa 22 maja 2013, Dz 18,9-18; Ps 47; J 16,20-23a
HOMILIA 2
1. Św. Paweł przebywał w Koryncie ok. 1,5 roku. Miasto było brama na świat. Mieszały się w nim języki, kultury, zwyczaje, religie.
2. Opór Żydów blokował ich przed przyjęciem Ewangelii oraz uznaniem Jezusa jako zapowiadanego Mesjasza. Ale otworzyli swe serca poganie „bojący się Boga”. Po nawróceniu przyciągali swoich bliskich do wiary i Jezusa.
3. Prośmy za tych, którzy publicznie nie są wierzący, nie wychowani do wiary, odeszli z różnych powodów. Ale może w sercu tli się jakieś pragnienie Boga.
4. Patronką dnia jest dzisiaj św. Rita, wydana z woli rodziców za człowieka o trudnym charakterze. Ale swoją dobrocią pozyskała męża dla Chrystusa.
5. Św. Ritę nazywamy patronką spraw trudnych i beznadziejnych. Niech wstawia się za nami!
HOMILIA 3
1. To prosta prawda, że człowiek potrafi tak odnosić się do drugiego człowieka, jak sam był traktowany. Człowiek z poczuciem bycia kochanym jest wobec innych jak słońce…
2. Widzę te prawdę w dzisiejszej Ewangelii – Jezus kocha nas bowiem taką miłością, jaką Bóg Ojciec Jego obdarzył…
3. Wieść to nieprawdopodobna, ale zupełnie prawdziwa. Módlmy się zatem o wytrwałość, abyśmy byli na tę Bożą miłość otwarci…
Poznań, 22 maja 2014, Dz 18,9-18; Ps 47; J 16,20-23a
HOMILIA 4
- „Przestań się lękać!” To nie było tak, że Bóg prowadzi św. Pawła i wszystko się udaje! Paweł się boi i prawdopodobnie chce wyjechać z Koryntu.
- Poza tym przeciwnicy wykorzystali moment, gdy nowy namiestnik rozpoczął rządu i wykorzystując jego niewiedzę – chcieli oskarżyć św. Pawła.
- On jednak z dość ogólnego zarzutu zorientował się, że to dęta sprawa. Wyrzucił wszystkich.
- Kościół może się spokojnie rozwijać przez najbliższe miesiące („dłuższy czas”).
- Potem Paweł rusza w drogę powrotną do Antiochii – swojej bazy.
- Prośmy o pokój i rozwój dla Kościoła – zwłaszcza na Bliskim Wschodzie. Aby się rozwijał i odbudował wspólnotę. Maryjo Matko Kościoła, módl się za nami.
HOMILIA 5
1. Jezus dotrzymał słowa. Po tej rozmowie w czasie Ostatniej Wieczerzy oddali się na chwilę modlitwy w Ogrodzie Oliwnym. Potem pojmany ukaże się ludziom, następnie przejdzie drogę męki, śmierci, aż do pranka zmartwychwstania.
2. Przychodzi teraz tutaj do nas w Eucharystii. Prosimy Cię, Panie, o radość spotkania z Tobą!
Gidle, 30 maja 2019, Dz 18,9-18; Ps 47; J 16,20-23a
HOMILIA 6
1. „On nam poddaje narody i ludy rzuca pod nasze stopy”… Czyżby? Niezupełnie…
2. Św. Paweł z zapałem głosi Ewangelię rodakom w Koryncie, a ci nie dość, że ją odrzucają, to jeszcze stawiają go przed sądem.
3. A jednak nawrócenie i wiara to dzieło Pana, a nie choćby i najlepszego misjonarza.
4. Jemu śpiewajcie psalmy!…
Radonie, 27 maja 2022, Dz 18,9-18; Ps 47; J 16,20-23a
HOMILIA 7
1. Istnieje pewna czcigodna reguła zakonna, która mówi, że „bezczynność jest wrogiem duszy”.
2. A tymczasem Jezus mówi o najpiękniejszej chwili wypełnienia serca Bożą obecnością, w której „o nic nie będziemy Go pytać”.
3. I nie trzeba na nią czekać aż do końca świata. Ona jest teraz, tutaj. To ta chwila!
Radonie, homilia niewygłoszona, 19 maja 2023, Dz 18,9-18; Ps 47; J 16,20-23a.