Chleb ucisku i woda utrapienia

HOMILIA 1

1. Prorok Izajasz opowiada/głosi dzisiaj obraz jak z przepięknej bajki: szybkie spełnienie życzeń, bezbłędna droga, deszcz, pokarm, pasza pożywna, strumienie, światło…

2. Z tym, że bajkowe krainy wymyślają bajkopisarze, a prorok jest Bożym posłańcem i przepowiada Boże dzieła.

3. Dzieła prawdziwe, realne. Bo nie omija i „chleba ucisku i wody utrapienia”. Mówi o opatrywaniu ran i leczeniu sińców po razach.

4. Ty, który leczysz złamanych na duchu… Ty, który nadajesz gwiazdom imiona – nie daj nam nigdy zwątpić w Twoją realną obecność między nami.

Radonie, 4 grudnia 2021, Iz 30,19-21.23-26; Ps 147; Mt 9,35 – 10,1.5a.6-8

HOMILIA 2

1. Izraelici byli ludem ziemi. Plony, zwierzyna, woda, pasza, zdrowie i siły – to było spełnienie ich marzeń. Tak wyobrażali sobie także czasy ostateczne.

2. Lecz wiedzieli, że to nie wszystko. Dary nie mogły przesłonić Dawcy.

3. Dzisiaj pewnie inaczej opisywalibyśmy, wyobrażalibyśmy sobie czasy ostateczne. Ale i nam nie wolno zapominać o Bogu hojnym, sprawiedliwym i miłosiernym.

4. Choćbyśmy tryskali zdrowiem, choćby paliwo było po 1 zł za litr, a podatki wynosiły 3%, choćby wszędzie panował pokój i zgoda, to jednak wszystko, co najważniejsze, jest za darmo: nasze oczy wpatrzone w Mistrza, wysławianie Pana, moc udzielona uczniom i nam przez Jezusa.

5. Darmo otrzymujemy – darmo dawajmy. I Panu śpiewajmy psalmy!

Radonie, 3 grudnia 2022, Iz 30,19-21.23-26; Ps 147; Mt 9,35-10,1.5a.6-8