Śmierć Saula i Jonatana

Lament Dawida nad śmiercią Saula i Jonatana

HOMILIA 1

1. Żegnamy dzisiaj Saula i jego syna Jonatana, którzy polegli w bitwie z Filistynami. Żegna ich i opłakuje Dawid. Robi to najpiękniej jak potrafi, czyli pieśnią zawartą w dzisiejszym czytaniu.

2. To pełna bólu elegia, która podkreśla dobre cechy wojowników, oddaje im cześć.

3. Ginie król – namaszczony przez Boga, ginie jego syn – przyjaciel Dawida. Jednak największym dramatem jest przegrana samego Boga Jahwe, którą Filistyni będą głosić w świątyniach poświęconych ich bożkom. A potem przyjdą i zamieszkają w ziemi, którą Pan dał ludowi wybranemu.

4. Taki jest Boży plan, dzięki któremu Dawid zdobędzie władzę w Izraelu. Szaty rozdarte zszyją kobiety. Bóg odpowie na wołanie i prośbę: „Wzbudź swą potęgę i przyjdź nam z pomocą”.

Radonie, 22 stycznia 2022, 2 Sm 1, 1-27 (wyrywki); Ps 80; Mk 3, 20-21

HOMILIA 2

1. Ojciec Jan Andrzej Kłoczowski OP napisał wiele lat temu książkę – wstęp do filozofii religii pt. „Między samotnością a wspólnotą”. Pan Jezus – dla odmiany – filozofem religii nie jest. Ma małą wspólnotę uczniów i wielki tłum czekających na pomoc.

2. Jest także w pewnym sensie samotny – odchodzi od rodziny, głosi Ewangelię, zamiast opiekować się Matką. Obserwowany, niezrozumiany, atakowany – Jezus będzie musiał wiele razy odpierać zarzuty.

3. No i w oczach ludzi rzecz najbardziej kontrowersyjna: nie uczy jak rabini, nauczyciele, lecz jak mający władzę, wchodzi w przestrzeń samego Boga, w Jego prerogatywy. O Jego uczniach i naśladowcach niejeden pomyśli: odeszli od zmysłów.. Prowadź nas, Panie, w tym „Chrystusowym obłąkaniu”.

Radonie, 20 stycznia 2024, 2 Sm 1, 1-27 (wyrywki); Ps 80; Mk 3, 20-21