Góry i pagórki
HOMILIA 1
1. Groźba Ozeasza spełniła się w 722 roku, gdy Asyria zdobyła królestwo Izraela. Naród poszedł w niewolę, zabrakło króla. Za to Asyryjczycy zabrali na deportację z Izraelitami… złotego cielca!
2. Wstyd! Oddawać cześć Baalowi i razem z nim iść do niewoli, gdy tymczasem Bóg ogłasza czas siania sprawiedliwości, zbierania miłości.
3. Człowiek ze wstydu się chowa. Stąd wołanie do gór i pagórków, aby przysypały i ukryły wstyd Izraela.
4. Te słowa św. Łukasz włoży później w usta Jezusa w czasie drogi krzyżowej, gdy Pan spotyka płaczące niewiasty. Napomina, aby nie użalały się nad Nim, lecz nas sobą i narodem, który Zbawiciela prowadzi na śmierć.
5. Ty zwyciężasz grzech i śmierć. Spraw, aby weseliło się serce każdego, kto Cię szuka.
Radonie, 6 lipca 2022, Oz 10,1-12; Ps 105; Mt 10,1-7
HOMILIA 2
1. Izrael ze wstydu najchętniej schowałby się pod ziemię. Stąd to wołanie: „Przykryjcie nas!”, „Padnijcie na nas!”. Dopiero kiedy przyjdzie niewola asyryjska, kiedy królestwem Izraela będzie władać nieprzyjaciel, przyjdzie w końcu opamiętanie i wołanie do Pana
2. „Muszą pokutować!” Te słowa żywe i aktualne pozostaną na zawsze. Zwłaszcza wtedy, gdy człowiek w czasie pomyślności zapomina o Bogu – Fundamencie!
3. „Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze!”
Gdańsk, 10 lipca 2024, Oz 10,1-12; Ps 105; Mt 10,1-7