Wbrew nadziei uwierzył nadziei

1. Historycy przyjmują, że Abraham żył dobrych 500 lat przed Mojżeszem. I jednego, i drugiego Izraelici kochają i szanują. Abrahama, ponieważ jest ojcem wiary i zaufania Bogu. Mojżesza, bo przez niego Bóg dał Izraelowi Prawo.

2. Natomiast Izraelici twierdzili, że Abraham dlatego zaufał Bogu, bo On objawił mu Prawo już w czasie jego życia. I de facto Abraham żył w Prawa Mojżeszowego, i DLATEGO właśnie uwierzył Bogu.

3. Natomiast św. Paweł cały czas tłumaczy: wiara, zawierzenie, zaufanie, jakie Abraham pokładał w Bogu, było czystą łaską, którą Bóg mu ofiarował.

4. Pójście za tą łaską wzbudziło w Abrahamie wiarę, wiara stała się źródłem usprawiedliwienia, czyli absolutnego zaufania Bogu.

5. „Wbrew nadziei uwierzył nadziei” nie dlatego, że Prawo tak mówiło, lecz dlatego, że bezwarunkowo zaufał słowom i obietnicom Boga.

6. On „na wieki pamięta o swoim przymierzu, obietnicy danej tysiącu pokoleń”.

Radonie, 21 października 2023, Rz 4,13.16-18; Ps 105; Łk 12,8-12