Co wolno?

Grupa docelowa: Dorośli Rodzaj nauki: Homilia Tagi: 1 Sm 17, Jezus Panem szabatu, Mk 3, Ps 144, Szabat, Uzdrowienie

HOMILIA 1

1. Z przekazów rodziców lub dziadków do dzisiaj możemy pamiętać, jak Żydzi świętowali szabat. Niczego wtedy nie robili, nawet do palenia w piecu najmowali sobie pomoc. W naszych czasach spotkać można windy, które nie wymagają wciskania guzika i inne nowoczesne udogodnienia, które współczesnym Żydom pozwalają zachować szabat. Od nich przejęliśmy też poniekąd zwyczaj świętowania niedzieli jako dnia powstrzymywania się od niekoniecznych prac. Stąd też wynikają nasze dylematy, czy można w niedzielę nastawić pralkę, która w zasadzie sama wypierze ciuchy czy nie? A jeśli już nastawię, czy powinienem mieć z tego powodu wyrzuty sumienia, czy nie?

2. W Ewangelii Żydzi śledzą Jezusa… W dzień szabatu Jezus wszedł do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschłą rękę. A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. Jezus oczywiście uzdrawia człowieka. Co jest dla nas ważne w tej dzisiejszej Ewangelii?

3. Żydzi sprawdzają, czy Jezus robi coś, czego nie wolno robić w szabat. I im, i nam dzisiaj Jezus swoim czynem stawia pytanie – co dobrego robisz w dzień święty, aby przeżyć go ku chwale Boga i pożytkowi swojemu i innych? Nie chodzi już o nic nie robienie, ale czynienie tego, co ma chwalić Boga w tym szczególnym dniu…

4. Jego pytanie: Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie ocalić czy zabić? jest w ten sposób wciąż aktualne… cały czas działa Jego łaska uzdrawiania, wskrzeszania, przywracania nadziei… I kiedy wyciągamy nasze ręce do modlitwy, możemy być pewni, że nie pozostanie ona bez odzewu…

Poznań, 18 stycznia 2012, 1 Sm 17,32-33.37.40-51; Ps 144; Mk 3,1-6

HOMILIA 2

1. „Co wolno w szabat?” Otóż była kilka czynności, które można było wykonywać w szabat: uratować życie, iść z pomocą w zagrożeniu życia, pomóc kobiecie rodzącej, leczyć zakażenie gardła, odgrzebać człowieka spod gruzu, aby sprawdzić, czy jeszcze żyje…

2. Zatem dobro człowieka w potrzebie jest tu decydujące.

3. Uzdrowienie ręki człowieka w synagodze w oczach faryzeuszy i w oczach zwolenników człowieka było niedopuszczalne, ale śledzenie już TAK!

4. To właśnie jest jeden z motywów, jeden z przykładów zbytniej ciasnoty pojmowania Starego Przymierza. Śledzić wolno, naradzać się nad zgładzeniem człowieka – wolno, ale czynić dobro… już nie!

5. Panie Jezu, Ty jesteś Panem szabatu. Tobie chcemy śpiewać pieśń nową, grać Ci na harfie o dziecięciu strunach…

Radonie, 17 stycznia 2024, 1 Sm 17,32-33.37.40-51; Ps 144; Mk 3,1-6