Czwartek Wielkanocny

Grupa docelowa: Dorośli Rodzaj nauki: Homilia Tagi: Archegos Chrystus, Chrystus archegos, Czwartek wielkanocny, Dni ochłody, Dz 3, Dz 5, Grzech różne znaczenia, Łk 24, Oktawa Wielkanocy, Ps 8

PDF Druk

CHRYSTUS – ARCHÈGOS W ZMARTWYCHWSTANIU NA PODSTAWIE DZ 3,15; 5,31

STRUKTURA LITERACKA DRUGIEJ MOWY PIOTRA (DZ 3, 12-26)

HOMILIA 1

1. Jezus mówi: „Musi się wypełnić, co jest napisane…” Czyżby los Jezusa był Mu po prostu „pisany”? Czy to ślepy los? Ślepy wyrok kiedyś spisany w dalekiej przeszłości?

2. NIE! Bóg obiecał uwolnienie nas do zła i grzechów, ten plan był w Jego Sercu, został w Jezusie ukazany ludziom. Bóg dotrzymał słowa!

Gidle, Czwartek Wielkanocny, 20 kwietnia 2017, Dz 3,11-26; Ps 8; Łk 24,35-48

HOMILIA 2

1. I my czekamy na „dni ochłody”, gdy będziemy mogli odetchnąć od zagrożenia epidemicznego.

2. W imię Jezusa prośmy dziś o wiarę – żywą więź z Bogiem, o zdrowie dla chorych i siłę dla opiekunów.

3. Bądźmy świadkami Boga żywego.

Gidle, czwartek wielkanocny, 16 kwietnia 2020, Dz 3,11-26; Ps 8; Łk 24,35-48

HOMILIA 3

1. Chromy uzdrowiony łaską Chrystusa dostał nowe życie! Mógł zupełnie inaczej funkcjonować.

2. To „nowe życie” jest sensem przepowiadania paschalnego. Jezus wypełnił zapowiedzi proroków i Pism, aby każdy człowiek doświadczył nowego życia, czyli aby:

odwrócił się od grzechów,
przylgnął do Boga,
otrzymał nowe serce,
mocno wierzył w Boże działanie w jego życiu,
był świadkiem Bożej mocy.

3. Psalmista pyta dzisiaj: „czym jest człowiek, że o nim pamiętasz?”.

4. Dla Izraelity „pamiętać” = „wierzyć”. Bóg pamięta o ludzie = troszczy się o człowieka, nawiedza, przybliża się, przychodzi jak Jezus do uczniów.

Radonie, Czwartek Wielkanocny, 21 kwietnia 2022, Dz 3,11-26; Ps 8; Łk 24,35-48

HOMILIA 4

1. W starożytności istniało na temat grzechu spore pomieszanie pojęć. Grzech mógł być określany np. jako pobłądzenie, zgubienie celu, wynik działania losu, wykroczenie rytualne, złamanie przepisów zawartych w kodeksach, jako choroba lub głupota.

2. Żydzi w czasach św. Łukasza uznawali grzech za przekroczenie przepisów Prawa i żydowskiej tradycji. Grzech czynił człowieka nieczystym. Był jak dług do spłacenia.

3. Św. Łukasz używał podobnych odniesień w Ewangelii. Gdy pisze mowę św. Piotra, wskazuje właśnie na pobłądzenie, nieświadome decyzje, na grzech jako brud, który należy zmyć.

4. Aby to uczynić, konieczny jest jednak nie rytuał czy złożenie ofiary, ale przemiana serca: żal, nawrócenie i pokuta, obmycie jednoznacznie kojarzące się ze chrztem św.

5. Bądźmy świadkami pojednania przez chrzest i wiarę, zanurzenie w Chrystusie. Obmycie dające życie!

Radonie, Czwartek Wielkanocny, 13 kwietnia 2023, Dz 3,11-26; Ps 8; Łk 24,35-48