Fos – zoe
Pierwszy List św. Jana Apostoła w ujęciu wybranych pisarzy łacińskich okresu patrystycznego
HOMILIA 1
1. Kto chodził „na oazę”, ten w pewnym momencie dostawał „foskę” – słynny znak FOS – ZOE, czyli światło – życie.
2. Zoe – życie – to słowo używane przez św. Jana, gdy pisze o życiu Boga, którego On sam udziela człowiekowi. Jest to inne życie niż „bios” – fizyczne życie ciała, oraz „psyche” – umysł, uczucia, wola – czyli życie psychiczne.
3. „Życie wieczne, które było w Ojcu, a nam zostało objawione…” – jego celem jest więź, relacja z Bogiem. „Współuczstenictwo” – jak pisze św. Jan.
4. Napełniaj więc stale, Panie, nasze życie Twoim życiem.
Radonie, święto św. Jana, rok C, 1 J 1,1-4; Ps 97; J 20,2-8
HOMILIA 2
1. Gdy św. Jan pisze swoje listy, jest już seniorem. Inni Apostołowie już dawno nie żyją, opowieści Jana są zatem na wagę złota.
2. Nie tylko w tym celu wspomina swoją młodość w gronie uczniów Jezusa, aby chrześcijanie dowiedzieli się, jak to kiedyś było. Pisze listy, wspomina dawne czasy, aby współcześni mu ludzie uwierzyli.
3. Na tym polega i jego misja, i nasza także. Zatem głosząc Ewangelię, starajmy się w życiu być świadkami Jezusa. Tylu ludzi nie zna Go jeszcze – niech Pan kiedyś zakróluje w ich sercach!
Gdańsk, święto św. Jana, rok C, 1 J 1,1-4; Ps 97; J 20,2-8