Jezus idzie i płacze

ZMARTWYCHWSTANIE JEZUSA JAKO KLUCZ DO INTERPRETACJI DZIEJÓW ŚWIATA (AP 5,6-10)

HOMILIA 1

  1. Czytamy w tych dniach, że Jezus idzie do Jerozolimy. Mija Jerycho, gdzie spotyka Zacheusza.
  2. Dziś z daleka widzi miasto. Płacze na jego widok i zapowiada zniszczenie. Dlaczego? Jeruzalem = Jeruszalaim = Miasto Pokoju
  3. To miasto zniszczą Rzymianie w dużej części za 40 lat, a następnie prawie za 100 lat po lokalnym powstaniu.
  4. Ale nie nad murami płacze Jezus. Przywódcy narodu nie rozpoznają przyjścia Tego, na którego czekają… Jezus nie spełnia ich oczekiwań…
  5. Daj nam, Panie, rozpoznać Twoje znaki w życiu. Abyśmy szukali Ciebie. Nie starali się dopasowywać Ciebie do naszych oczekiwań…

Gidle, 22 listopada 2018, Ap 5,1-10; Ps 149; Łk 19,41-44

HOMILIA 2

1. Księga zapisana ze wszystkich stron i opieczętowana od zawsze intrygowała teologów. Podawali różne opinie i odpowiedzi na pytanie: co w niej jest!?

2. Czy opisuje Boże plany dotyczące przyszłości? Czy jest to „księga życia” z imionami świętych i zbawionych? A może zawiera spis wszystkich grzechów ludzi na ziemi? Czy to może księga Prawa Starego Testamentu zrozumiała wreszcie w kontekście zmartwychwstania Jezusa?

3. Pewność ostateczną będziemy mieli w niebie. Dzisiaj najwięcej teologów twierdzi, że to kompletny plan Boga opisujący to, co ma nadejść.

4. A skoro tak, to i my tam jesteśmy! Jesteśmy w księdze, którą otworzył Baranek zabity, zmartwychwstały Chrystus Pan, On nas uczynił królestwem i kapłanami dla naszego Boga.

5. Wielbijmy Go zatem i śpiewajmy pieśń nową, głośmy Jego chwałę w zgromadzeniu świętych!

Radonie, 17 listopada 2022, Ap 5,1-10; Ps 149; Łk 19,41-44