Joel i sądny dzień
HOMILIA 1
1. Wśród dramatycznie wyglądającego wołania proroka Joela jest nuta nadziei i jakieś małe światełko. Bo przecież wszyscy mają się zebrać w świątyni, w domu Boga, na poście i modlitwie. Bo tam przyjdzie Pan, aby przywrócić ustanowiony przez siebie porządek.
4. Tak, będziemy drżeć i płakać z powodu naszych grzechów, będziemy błagać o przebaczenie… I dzięki Twemu miłosierdziu zawołamy: „Chwalić Cię będę, Panie, całym sercem moim…”
Radonie, 8 października 2021, Jl 1,13-15; 2,1-2; Ps 9; Łk 11,15-26
HOMILIA 2
1. Prorok Joel to postać, o której prawie niczego nie wiemy. Zostawił po sobie tylko naukę o czasie sądu i czasie odrodzenia, który ma nadejść.
2. A że głosił słowo Pana tuż po klęsce szarańczy, która nawiedziła ziemie Izraela, więc wspomina i o głodzie, wzywa do modlitwy i zapowiada dzień Pański.
3. Trudno oprzeć się wrażeniu, że te słowa spełniły się tydzień temu… Tysiące pocisków jak szarańcza lecących na Izrael ze Strefy Gazy, płacz, trwoga, zniszczenie. Zorza poranna przyniosła strach i rozpacz nad zabitymi i porwanymi. A także grad pocisków w drugą stronę ze zdwojoną siłą.
4. Rzeczywiście – od dziesięcioleci Twoje królestwo w ziemi Izraela pustoszeje, i dom na dom się wali.
5. Czy przyjdzie taki czas, kiedy każdy, kto tam żyje, zawoła „Cieszyć się będę i radować Tobą, zaśpiewam psalm na cześć Twego imienia, Najwyższy”???
Radonie, 13 października 2023, Jl 1,13-15; 2,1-2; Ps 9; Łk 11,15-26
HOMILIA 3
1. W piątki wg zwyczaju wędlinkę zostawiamy w spokoju, ale dylemat kanapki wróci jutro. Ser na wędlinę czy wędlina na ser? Oto jest pytanie!
2. Prorok Joel może być tu przewodnikiem – jego księga ma dwa wymiary: historyczny i apokaliptyczny. Historia to głód i szarańcza pustosząca pola. Apokalipsa to wezwanie do pokoty, zapowiedź przyjścia Pana, który ocali wiernych, wybranych, ukarze wrogów, nie przyjaciół.
3. „Dzień Pański” to zapowiedź sądu. Psalm: „Pan przygotował swój tron, by sądzić”. Sądzić będzie ludzi. Nie za niewłaściwe robienie kanapek, ale za niesprawiedliwość. Bo wspomniane: głód i szarańcza, to symbole, metafory niesprawiedliwości społecznej, zachłanności jednych i biedy innych.
4. Dbajmy o dusze – wewnętrzne królestwo wolności, aby wypełniała je Boża obecność, a nie pustka zła.
Gdańsk, 10 października 2025, Jl 1,13-15; 2,1-2; Ps 9; Łk 11,15-26
