34 niedziela zwykła, Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, rok B

HOMILIA 1

1. W naszym życiu królowie są obecni w zasadzie od dziecka: słuchamy bajek o królach, widzimy Trzech króli w szopce, uczymy się o władcach naszej ojczyzny i ziemi polskiej, kibicujemy królom strzelców w piłce nożnej, nadal panuje królowa brytyjska oraz inne osoby z rodzin królewskich, powstała inicjatywa, aby Jezusa Chrystusa ogłosić Królem Polski.

2, Jaka jest różnica między wszystkimi władcami świata z Jezusem? Godność tamtych jest albo odziedziczona, albo wypracowana, ja mogę ją uznać lub nie… Jezusa – Króla mam osobiście wybrać, uznać, pokochać.

3. Po co?

• życie nabiera stałości (I czyt.), „panowanie nie przeminie, królestwo nie ulegnie zagładzie” – tak żyj, aby było widać w Twojej codzienności tę trwałość Chrystusowego panowania… stałość w wierze, wartościach, wierności, miłości…
• Król Jezus nie zabiera, ale daje; dał życie za mnie, daje przebaczenie, uwolnienie od grzechów, nadzieję,
• wzywa, abym dał świadectwo prawdziwe, nie zatrzymam się na poglądach, narracjach… najciekawsza jest zawsze prawda, tym bardziej prawda o Bogu i człowieku.

4. „Królestwo moje nie jest z tego świata”. Jezu, daj nam pragnienie nieba, twoje królowanie Tu i TAM. Przyjdź królestwo Twoje…

Niedziela Chrystusa Króla, rok B, 22 listopada 2015, Dn 7, 13-13; Ps 93; Ap 1, 5-8; J 18,33b-37

HOMILIA 2

1. Jezus Chrystus, Król Wszechświata, stoi upokorzony przed Piłatem. Syn Boży stoi przed człowiekiem, który Go przepytuje, pogardza Nim, i Go osądza.

2. Jezus mówi: „Królestwo moje nie jest z tego świata”. Skoro tak, to dlaczego „ten świat” osądza, przesłuchuje Pana innego świata? Co w ogóle TEN świat ma wspólnego z TAMTYM światem?

3. Otóż jest coś wspólnego. Pomostem je łączącym jest Prawda. Bóg po to wyszedł ku człowiekowi, aby przez Jezusa Chrystusa objawić nam swoją prawdę o Sobie, o świecie, o nas samych także.

4. Ta prawda nie jest kwestią definicji, ustaleń, dyskusji i sporów. Ta prawda dociera do nas przede wszystkim przez Przymierze z Bogiem. Więź na zawsze, więź niezniszczalnej miłości, na zawsze, bezwarunkowo. Bóg pierwszy – Pan tego świata – wyciągnął rękę do nas jako pierwszy.

5. Jesteśmy ochrzczeni – to jest właśnie więź, którą Bóg z nami się związał. będzie jej wierny. To jest Przymierze na zawsze. Po co? Po to, abyśmy byli świadkami Bożej prawdy wobec innych ludzi.

6. Dziś Piłat mówi do Jezusa: „A więc jesteś Królem?” Żyjmy tak, aby inni widzieli, że nasz Pan, Jezus Chrystus, jest KRÓLEM.

Gidle, 34 niedziela, rok B, uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, 25 listopada 2018, Dn 7, 13-13; Ps 93; Ap 1, 5-8; J 18,33b-37

HOMILIA 3

1. Jezus Chrystus jest Królem Wszechświata. Czyli konkretnie czego? Wszechświat = Kosmos = układ wszystkich obiektów astronomicznych, materii rozproszonej i pól fizycznych wraz z czasoprzestrzenią, którą wypełniają. Nie jestem pewien, czy taki Wszechświat potrzebuje króla? Zresztą Jezus mówi dzisiaj Piłatowi: „Królestwo moje nie jest z tego świata”.

2. A przecież prawdziwie przyszedł na świat, chodził po nim, rósł, głosił, nauczał, czynił cuda – z tego powodu chcieli Go porwać i obwołać królem.

3. Przyznał, że jest Królem stojąc jako oskarżony przed Piłatem. Potem wystawiony na pośmiewisko – ubiczowany, w koronie cierniowej, z trzciną zamiast berła oraz w przesiąkniętym krwią płaszczu żołnierskim narzuconym na skatowane plecy. I w końcu – wisząc na krzyżu, do którego przybito tabliczkę z dowodem winy: Jezus Nazarejczyk Król Żydowski.

4. Chrystusie! Na czym polega Twoja królewska godność?

• na tym, że jesteś wolny! masz absolutną władzę nad sobą!
• w wolności oddajesz swoje życie, aby człowiek był wolny, miał władzę nad samym sobą,
• dajesz świadectwo prawdzie o wielkiej potędze i miłości Boga wobec człowieka; ta prawda jest najciekawsza; prawdziwe jest to, co w Tobie osiąga swoją Pełnię,
• przez Krew swoją uwolniłeś nas od grzechów – i stale czynisz to w sakramencie pokuty i pojednania,
• uczyniłeś nas królestwem – przez chrzest dajesz nam udział w swoim królowaniu, byciu wolnym człowiekiem – panowaniu nad grzechem, codziennej miłości wobec drugiego człowieka, przemienianiu tego świata, aby stawał się bardziej Boży.

5. Maanam śpiewał kiedyś w balladzie „Szał niebieskich ciał”, że „planety szaleją”… Niech sobie szaleją, kierowane prawami fizyki. A my bądźmy Bożymi szaleńcami, wolnymi, kochającymi, przemieniającymi ten świat!

Radonie, 34 niedziela zwykła, Rok B, Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, 21 listopada 2021. Dn 7, 13-13; Ps 93; Ap 1, 5-8; J 18,33b-37

POMYSŁ NA HOMILIĘ NA MSZY RODZINNEJ

Rozmowa z dziećmi i rodzicami: W ciągu roku obchodzimy różne uroczystości święta. Co świętujemy w naszym życiu? Jakie święta i jakie uroczyste dni? Oczywiście mamy urodziny i imieniny, rocznice, i święta kościelne… W najbliższą niedzielę obchodzimy uroczystość Chrystusa Króla! Wierzymy, że Pan Jezus jest królem całego świata, wierzymy, że także nasze serca są Jego królestwem i ON chce, aby w nich mieszkać… Czy Pan Jezus – Król Wszechświata zasługuje na to, aby Mu zrobić piękną koronę?

Poszukujemy odpowiedzi na pytanie: dlaczego i za co Panu Jezusowi należy się najpiękniejsza królewska korona? Czy podoba nam się królowanie Pana Jezusa? Co dla nas jest w tym najcenniejsze? Dobrze jest być poddanym takiego Króla? Kto chciałby Panu Jezusowi pomóc w Jego królowaniu? Kto chciałby być wice-królem?

Jezus nie chce, żebyśmy byli tylko jego sługami, ale także pomagali Mu w tym, żeby na świecie było coraz piękniej. Jezus chce, żebyśmy rządzili razem z Nim. Ale nie chce, abyśmy się rządzili…

Korona najpiękniejszych cech Jezusa może się zamienić w coś bardzo przykrego, gdy człowiek, zamiast z Nim rządzić, zaczyna sam się rządzić… Czym się różni rządzenie przez mądrego króla od rządzenia się w państwie?

Co się dzieje, gdy człowiek zaczyna się rządzić w domu, czy w szkole, czy w innym miejscu? Jak się wiedzie człowiekowi, który się rządzi w jakimś miejscu? Co przeżywają jego bliscy?

W niedzielę obchodzimy uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata.

Kiedy Jezus żył na ziemi, nikt nie uważał Go za króla. Nikt też nie podejrzewał, że może być królem. On sam, gdy kilkakrotnie próbowano obwołać Go królem, nie zgodził się na to. Nigdy też za czasów swej publicznej działalności nie powiedział o sobie, że jest królem. Tak więc oskarżenie ze strony faryzeuszów, że Jezus czyni siebie królem, było równie kłamliwe jak wszystkie inne.

Owszem, Jezus bardzo wiele mówił o Królestwie Bożym, ale zawsze podkreślał, że jest to zupełnie inne królestwo niż to, o którym myśleli Jego słuchacze. Jezus, owszem, wyznaje w końcu, że jest królem, ale czyni to w takiej chwili, że nikt już nie może mieć wątpliwości co do absolutnej odmienności jego Królestwa od wszystkich innych królestw. Dokonuje tego w najgorszym po ludzku momencie, wtedy, kiedy Jego sprawa jest już przegrana, a zguba postanowiona – w czasie procesu prowadzonego przez Piłata.

W tamtych okolicznościach Jego wyznanie mogło być tylko przedmiotem kpin i szyderstwa i tak też się stało. Jezus nie zgodził się na to, aby Mu nałożono prawdziwą, złotą koronę królewską i dano do ręki złote berło, żeby Go odziano prawdziwym królewskim płaszczem purpurowym, ale przyjął bez protestu koronę z ciernia, trzcinę zamiast berła i strzęp czerwonego żołnierskiego płaszcza. Zamiast korony chwały, przyjął koronę hańby.

Królestwo Jezusa jest Królestwem Prawdy, a więc usunięcia wszelkiego fałszu, całego oszustwa szatana, w którym od grzechu pierworodnego pogrążony jest świat. Jezus objawia prawdę o Bogu i prawdę o człowieku. On sam jest tą prawdą. To w Nim najpełniej objawia się natura Boga, którą jest miłość, i na Nim też najwyraźniej objawia się natura ludzkiego grzechu, którą jest śmierć – dwie strony prawdy, wydawać by się mogło, nie do pogodzenia.

A jednak w Nim, w Jego krzyżu i zmartwychwstaniu staje otworem wyjście z tej sytuacji bez wyjścia: Bóg kocha grzesznika i nie pozostawia go w śmierci. To największa i najpiękniejsza prawda.

Z Ewangelii wg św. Jana

Piłat powiedział do Jezusa: „Czy Ty jesteś Królem żydowskim?” Jezus odpowiedział: „Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?” Piłat odparł: „Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?” Odpowiedział Jezus: „Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd.” Piłat zatem powiedział do Niego: „A więc jesteś królem?” Odpowiedział Jezus: „Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu.” (J 18,33b-37)