Paweł vs. Apollos

Kapłani Kościoła jako słudzy Chrystusa i szafarze tajemnic Bożych

HOMILIA 1

1. Konflikt między tym, co nowe i tym, co stare będzie trwał zawsze. To jest nieuniknione.

2. W gminie korynckiej jedni trzymali się prostego nauczania Pawła, inni poszli za porywającym i elokwentnym Apollosem.

3. W czasach Pana Jezusa jedni gorliwie przestrzegali Prawa, inni dali się ponieść duchowi Ewangelii.

4. Jedni lubią młode wino, inni stare, jeszcze inni piwo lub wodę.

5. Przychodź, Panie, i swoją mocą rozjaśniaj zamysły naszych serc. Ty jesteś naszą ucieCzką!

Radonie, 2 września 2022, 1 Kor 4,1-5; Ps 37; Łk 5,33-39

HOMILIA 2

1. Św. Paweł nakazuje Koryntianom, aby i jego, i Apollosa uważali za „sługi Chrystusa” i „szafarzy tajemnic Bożych”. Dla nas słowa: sługa i szafarza są zrozumiałe. Po grecku jednak mają swój wyjątkowy koloryt.

2. Sługa to dosłownie: HYPERETAS = wioślarz! W świecie marynarzy i portów dobrze znana była ciężka praca niewolników przy wiosłowaniu oraz przeładunku towarów. Do tego porównuje św. Paweł misję głosicieli – do wysiłku dla Chrystusa i „łodzi Kościoła”.

3. Szafarz to po grecku OIKONOMOS = ekonom, zarządca dóbr swojego pana, gospodarz, zaufany człowiek. Podobnie ma być w Kościele traktowany i Paweł, i Apollos.

4. Obaj służyli Chrystusowi oraz Kościołowi. To misja dla każdego, dla wielkich i małych. Wg miary daru Chrystusa.

Gdańsk, 6 września 2024, 1 Kor 4,1-5; Ps 37; Łk 5,33-39