Słowo Boże i młodzi

1. Problem z lekturami

WSTĘP

W szkole był problem chyba od zawsze – lektury szkolne. Za długie, za trudne, za nudne… Przyczyn ich nieczytania, omijania, nielubienia jest zresztą sporo… Oto niektóre z nich: nastawienie ucznia, że lektura jest nudna, zmanierowany sposób myślenia o książkach, treść nie jest do niczego potrzebna, szybko ją zapominamy, po co to czytać? wystarczy streszczenie, mam inne zajęcia, inne książki, ogólny brak czasu, słaba umiejętność czytania, brak kultury czytelniczej, różne zaburzenia czytania, brak książek w domu, bez stałego miejsca dla nich, przymus czytania, brak akcji, przygód w lekturach, brak wpływu uczniów na dobór lektur, brak przygotowania uczniów na odbiór lektury, nie ma mody na czytanie, bohaterowie nie imponują, niezrozumiały język i styl, brak pozytywnego obrazu lektur… Wśród lektur szkolnych są też fragmenty Biblii. Koro do nowszych tekstów uczniowie potrafią podchodzić z takim nastawieniem i „zapałem”, jak powyżej, to co powiedzieć o fragmentach Pisma świętego sprzed tysięcy lat?

AKTYWIZACJA

Praca na forum klasy. Dyskusja. Pytanie otwierające: czy Biblia (wybrane jej fragmenty) to dobry pomysł na lekturę szkolną?

PYTANIA DO DYSKUSJI

  1. Czy tam są interesujące młodzież fragmenty?
  2. A może wypada znać jej niektóre części?
  3. Bohaterowie mają ciekawe przygody?
  4. Postaci imponują czy nie bardzo?
  5. Po co właściwie czytać Biblię?

PUENTA

Po co Biblia?

Filipińska legenda opowiada, jak to pewien król miał dwóch synów i przeczuwając swój bliski koniec, chciał ustanowić jednego z królewiczów następcą tronu. W tym też celu przywołał ich pewnego ranka do siebie i wręczył każdemu z nich po pięć srebrników. Powiedział przy tym: „Waszym zadaniem jest zapełnić za te pieniądze szopę w zamku. Do wieczora macie czas! Czym ją zapełnicie, to jest wasza sprawa!

Starszy brat zabrał się do dzieła od razu: przechodząc koło pola, gdzie robotnicy zbierali akurat trzcinę cukrową i zwozili ją do prasy, wpadł na pomysł, że można przecież (tanim kosztem) ojcowską szopę „nafaszerować” ową bezużyteczną wyciśniętą trzciną cukrową. Pogadał z kierownikiem robót i późnym popołudniem szopa była już pełna „cukrowej słomy”.

Wkrótce zjawił się też młodszy syn. Poprosił tylko, aby opróżniono szopę. Tak też się stało. Wtedy postawił na środku szopy świecę i zapalił ją. Jej blask wypełnił całe pomieszczenie, aż do ostatniego kąta. Stary monarcha zwrócił się do młodszego syna:

Ty będziesz moim następcą. Twój brat wydał pięć srebrników, aby wypełnić szopę bezużytecznym materiałem. Ty nie wydałeś srebrnika, a szopa jest pełna światła. Napełniłeś ją tym, czego ludzie potrzebują.

Podobnie jest z Biblią, ona właśnie daje światło ludzkiemu życiu i wypełnia je po najmroczniejszy kąt. Odpowiada na wszystkie ludzkie problemy, wątpliwości i pytania. Jest tym, czego ludzie naprawdę potrzebują.

Źródło tekstu: opoka.org.pl

2. Bohaterowie papieża Franciszka

WSTĘP

W adhortacji papież wspomina o kilku postaciach młodych ludzi… Pisze: „Przejdźmy do zebrania pewnych skarbów Pisma Świętego: fragmentów, w których wielokrotnie jest mowa o ludziach młodych i o tym, jak Pan wychodzi im na spotkanie” (CV, 5). Ci młodzi ludzie, to: Józef (sny), Gedeon (szczerość), Samuel (słuchanie), Saul (królowanie), Dawid (młodość), Salomon (mądrość), służąca (wiara), Rut (wielkoduszność) CV 6-11:

W STARYM TESTAMENCIE

6. Pewne teksty biblijne odnoszące się do czasów, w których ludzie młodzi znaczyli niewiele, ukazują, że Bóg patrzy na nich inaczej. Na przykład widzimy, że Józef był prawie najmłodszy z rodziny (por. Rdz 37, 2-3). Jednak to jemu Bóg przekazał  w snach wielkie rzeczy i to on przewyższał wszystkich swych braci w ważnych zadaniach, gdy miał około dwudziestu lat (por. Rdz 37-47).

7. W Gedeonie dostrzegamy szczerość tych młodych, którzy nie mają w zwyczaju lukrowania rzeczywistości. Kiedy powiedziano mu, że Pan jest z nim, odpowiedział: „Jeżeli Pan jest z nami, skąd pochodzi to wszystko, co się nam przydarza?” (Sdz 6, 13). Jednak Bóg nie zdenerwował się jego wyrzutem i podwoił stawkę: „Idź z tą siłą, jaką posiadasz, i wybaw Izraela” (Sdz 6, 14).

8. Samuel był młodzieńcem zagubionym, ale Pan z nim rozmawiał. Dzięki radom człowieka dorosłego otworzył swoje serce, by usłyszeć wezwanie Boga: „Mów, Panie, bo sługa Twój słucha” (1 Sm 3, 9-10). Dlatego był wielkim prorokiem, który interweniował w chwilach ważnych dla swej ojczyzny. Także król Saul był człowiekiem młodym, gdy Pan powołał go do wypełnienia swej misji (por. 1 Sm 9, 2).

9. Król Dawid został wybrany jako chłopiec. Kiedy prorok Samuel szukał przyszłego króla Izraela, pewien człowiek przedstawił mu jako kandydatów swoich starszych i bardziej doświadczonych synów. Prorok jednak powiedział, że wybrańcem był młody Dawid, który wypasał owce (por. 1 Sm 16, 6-13), ponieważ „człowiek widzi to, co dostępne dla oczu, a Pan widzi serce” (w. 7). Chwała młodości wyraża się bardziej w sercu niż w sile fizycznej lub we wrażeniu, jakie ktoś wywiera na innych.

10. Salomon, gdy musiał zastąpić swego ojca, poczuł się zagubiony i powiedział Bogu: „Jestem bardzo młody i nie umiem rządzić” (1 Krl 3, 7). Jednak młodzieńcza śmiałość  skłoniła go, by prosić Boga o mądrość i oddał się swojej misji. Coś podobnego przydarzyło się prorokowi Jeremiaszowi, powołanemu, gdy był bardzo młody, by przebudzić swój lud. Lękając się, powiedział: „Ach, Panie Boże, przecież nie umiem mówić, bo jestem młodzieńcem!” (Jr 1, 6). Ale Pan zażądał od niego, by tak nie mówił (por. Jr 1, 7) i dodał: „Nie lękaj się ich, bo jestem z tobą, by cię chronić” (Jr 1, 8). Poświęcenie proroka Jeremiasza w podejmowaniu swojej misji ukazuje, jak wiele staje się możliwe, jeśli połączą się świeżość ludzi młodych i moc Boga.

11. Młoda żydowska dziewczyna, która była na służbie u obcego dowódcy wojskowego Naamana, zaangażowała się pełna wiary, aby pomóc mu w wyleczeniu się z choroby (por. 2 Krl 5, 2-6). Z kolei młoda Rut była wzorem wielkoduszności, pozostając z teściową, która popadła w niełaskę (por. Rt 1, 1-18). Ukazała także swą śmiałość, by iść w życiu naprzód (por. Rt 4, 1-17).

AKTYWIZACJA

Praca w grupach. Metoda: przygotowanie do wywiadu. Zadanie: wymyślić pytania do wywiadu z wybraną postacią biblijną.

PYTANIA DO DYSKUSJI

  1. Czy młodzi ludzie w Biblii mają nam coś do przekazania?
  2. Czego ważnego dla nas i naszych czasów chcielibyśmy się od nich dowiedzieć?
  3. Czy oni mają może jakieś rozwiązania współczesnych nam problemów?
  4. Na czym polegają podobieństwa i różnice między nami a nimi?
  5. Czym jest Boży plan zbawienia wobec nich i nas?

PUENTA

Historie życia innych ludzi mogą być dla nas inspiracją, ostrzeżeniem, wzorem szlachetności… Ich życie było włączone w Boży plan zbawienia, zapowiedzi Mesjasza. Na ile moje życie jest świadectwem wiary w Jezusa Chrystusa?