Wspomnienie św. Barnaby, Apostoła

HOMILIA 1

1. Szaweł prześladował chrześcijan. Po swoim nawróceniu u bram Damaszku, po pojednaniu z Kościołem zaczął głosić, że Jezus jest Synem Bożym i obiecanym Mesjaszem. Dawni sojusznicy próbowali go zgładzić, więc chrześcijanie odesłali Pawła/Szawła do jego rodzinnego Tarsu.

2. Słuch  nim zaginął na wiele lat. Pracował po prostu na swoje utrzymanie, prawdopodobnie przy wyrobie namiotów.

3. Po kilku latach, gdy wiara w Jezusa Mesjasza rozprzestrzeniała się po świecie, Barnaba postanowił odszukać Pawła. Już wcześniej uratował mu tyłek, gdy uczniowie stronili od Pawła, bali się go, ale Barnaba wstawił się za nim i w końcu uczniowie uwierzyli w jego nawrócenie.

4. To odszukanie Pawła jest pierwszym krokiem do wielkiego dzieła trzech podróży misyjnych Pawła. To wielkie zadanie będzie się rodzić właśnie w Tarsie, w ukryciu przez wiele lat. Często właśnie wielkie rzeczy rodzą się w ukryciu…

Gidle, 5 maja 2020, Dz 11,19-26; Ps 87; J 10,22-30

HOMILIA 2

1. Od lat istnieje w polskim Kościele przekonanie, że lekkie prześladowanie dobrze robi Kościołowi i pomaga mu się rozwijać.

2. Dzięki wybuchowi prześladowania w Jerozolimie chrześcijanie docierają do Antiochii. To ogromne miasto, centrum, handlu, polityki i mieszanka różnych kultur i języków. Miasto kosmopolityczne, wyluzowane, bogate. Miało nawet oświetlenie na głównej ulicy.

3. Wydawałoby się, że grupka uciekinierów z prowincji wtopi się w tłum ze swoimi sprawami i wiarą. Lecz „ręka Pańska była z nimi”!

4. Pan nawraca ludzkie serca. Przybywa Barnaba, żeby zorientować się w sytuacji lokalnej. Potem rusza do Tarsu, aby odszukać Szawła. Od kilku lat mieszka on w rodzinnym mieście i w zasadzie słuch o nim zaginął.

5. 200 km między Tarsem a Antiochią do przebycia nie było problemem. Ci dwaj przewędrują razem jeszcze wiele kilometrów głosząc Ewangelię.

6. „Umiłował Pan bramy Syjonu”, ale i bramy i ulice innych miast też. Także Antiochii, której obywatele słynęli z ciętego języka i żartów. Dzięki nim nazywamy się dzisiaj chrześcijanami.

Radonie, 10 maja 2022, Dz 11,19-26; Ps 87; J 10,22-30

HOMILIA 3

1. Syjon, święta góra, dom wybrany przez Boga. Jego cudowna obecność, Jego mieszkanie… Miejsce pokoju i wspólnoty…

2. Barnaba i Paweł zyskują w Antiochii wyznawców? Tak!

3. Bóg chce więcej – oto odwieczni wrogowie Izraela: Egipcjanie, Babilończycy, Filistyni, Tyreńczycy, Etiopczycy – oni będą domownikami Boga!

4. Idziemy za Tobą, Panie. Obdarz nasz życiem wiecznym. Obdarz nas Twoim pokojem.

Radonie, 2 maja 2023, Dz 11,19-26; Ps 87; J 10,22-30

HOMILIA 4

1. Około roku 40. chrześcijanie uciekali z Jerozolimy i Judei, bo rozpoczęło się prześladowanie. Przybyli i do Antiochii, na północ, tam głosili Jezusową Ewangelię.

2. Nowa wiara spotkała się z zainteresowaniem Żydów, przychylnością i ciekawością pogan. Zatem przyjmując wiarę w Chrystusa, nie trzeba było być Żydem wg ciała.

3. Aby zorientować się w sytuacji, przybywa Barnaba, „człowiek dobry i pełen Ducha Świętego i wiary”. Cieszy się owocami głoszenia i świadectwa.

4. Potem rusza, aby odszukać Pawła z jego rodzinnym Tarsie. Pozostaje tam dłuższy czas, razem z Pawłem głosi Ewangelię.

5. Obaj głoszą ja wśród Żydów i wśród pogan. Otwierają drzwi wiary na tych, którzy otwartym sercem przyjmują Chrystusa.

6. Trzeba jednak zaznaczyć, że w pewnym momencie pokłócili się o skład 2 wyprawy misyjnej. Poszli dwiema drogami. Zjednoczeni w Ewangelii, poróżnieni w osobistych opiniach, nadal głosili Chrystusa.

Radonie, 11 czerwca 2024, wspomnienie św. Barnaby, Dz 11,19-26; Ps 87; J 10,22-30