Wielki Piątek Męki Pańskiej

HOMILIA 1

1. To nie zdrada Judasza, ani nawet nie wrogość przywódców ludu i możnych, ani nawet wyrok Piłata, nie zaprowadziły Cię, Jezus na krzyż.

2. To grzechy każdego z nas sprawiły męki, które cierpiałeś. To nasza wina i nasza odpowiedzialność. To my mieliśmy Cię za nic. To naszym cierpieniem Ty się obarczyłeś, naszymi winami… nasze grzechy wziąłeś na siebie.

3. Iz: „On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła na Niego chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie”.

4. Hbr: „A gdy wszystko wykonał…” Rzeczywiście. Św. Jan napisze, że chwilę przed skonaniem Jezus był świadom, że „już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo…” Pismo zawiera w sobie plan, tajemniczy zamysł Boga, plan odkupienia wszystkich ludzi, których grzechy biorą w niewolę. Ostatnie słowo brzmiało: „Dokonało się”!

5. W tym planie nikt nie był biernym uczestnikiem! Bóg, dla którego wszystkie chwile czasu są teraźniejszością, wplótł decyzję Syna, czyny zaślepionych prześladowców w ten plan, w „zamysł życzliwości”, gdy Chrystus oddaje swoje życie za wszystkie grzechy i całe zło świata. I w ten sposób Bóg nam okazuje miłość.

6. Ta miłość nie zna wyjątków, nie ma na świecie człowieka, za którego Chrystus by nie cierpiał. W swojej ofierze zjednoczył się z każdym z nas, w sposób znany tylko Bogu. Dlatego to właśnie i modlitwa „Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił: jest zanoszona w imieniu każdego z nas i każdej chwili, gdy tak myślimy lub wołaliśmy do Niego!

7. Na krzyżu powiedziałeś: PRAGNĘ! Naucz nas stale Ciebie pragnąć, Twojego miłosierdzia, miłości przez krzyż ku zmartwychwstaniu!

Radonie, Wielki Piątek, 7 kwietnia 2023, Iz 52,13-53,12; Ps 31; Hbr 4,4-16; 5,7-9; J 18,1-19,42, Homilia zapasowa, niewygłoszona.

HOMILIA 2

1. Wielki Wtorek przyniósł ze sobą informację o katastrofie w Baltimore. Kontenerowiec z jakiegoś powodu zszedł z kursu, uderzył w podporę mostu, most runął do wody. System bezpieczeństwa i ostrzegania w pewnym stopniu zadziałał, dlatego ofiar było niewiele.

2. Za jakiś czas most będzie odbudowany. Architekci, konstruktorzy wymyślą go na nowo, powstanie nowa, imponująca konstrukcja. Twórcy będą mieli swoje pięć minut w historii kultury zachodniej. Może nieco więcej niż pięć minut…

3. Zupełnie jak arcykapłani funkcjonujący przy świątyni jerozolimskiej. Początki godności swojego urzędu widzieli w Aaronie – współpracowniku Mojżesza, jego starszym bracie, z pokolenia Lewiego. Służba w Przybytku była dziedziczona z ojca na syna, gdy powstała funkcja arcykapłana – także. Poza tym ta godność była dożywotnia. W czasach Pana Jezusa – zdeprecjonowana, nawet do kupienia.

4. Architekci i kapłani mają podobne zadanie – budowanie mostów. Kapłan to po łac. PONTIFEX. Budowniczy mostów między dwoma brzegami: Bogiem i człowiekiem. Kapłani składali ofiary, przekazywali wyrocznie, ustalali i uczyli Bożego prawa, cieszyli się mirem „świętych”, innych, bliższych Bogu.

5. Urzędujący ARCYKAPŁAN miał jedno wyjątkowe zadanie: w |Dniu Pojednania odprawiał skomplikowane rytuały, spowiadał się, składał ręce na kozła i zrzucał na niego wszystkie grzechy Izraela. Wypędzano potem zwierzę na pustynię, aby tam zginęło i zabrało ze sobą ludzkie grzechy.

6. Drugie zwierzę zabijano i arcykapłan wchodził z jego krwią i kadzidłem do świątyni za zasłonę – do Miejsca Najświętszego. 600 lat przed Jezusem była tam Arka Przymierza, teraz to miejsce było puste! Ale mimo tego tam właśnie arcykapłan modlił się do Boga o przebaczenie grzechów swoich, rodziny, rodu i całego ludu.

7. W dzisiejszym fragmencie z Listu do Hebrajczyków czytamy, że „mamy arcykapłana” wielkiego – Jezusa Chrystusa:

• On swojej godności nie odziedziczył, ale otrzymał ją od Ojca niebieskiego,
• jest od tej pory jedynym pośrednikiem między Ojcem a światem,
• o tej jedyności stanowi wyjątkowa więź relacji synostwa i ojcostwa Ojca i Syna,
• nic nie zastąpi Jego kapłaństwa,
• to kapłaństwo nigdy się nie skońćzy,
• Jezus – Arcykapłan na zawsze będzie mocą swojej jednej, jedynej ofiary zbawiać i uświęcać wierzących,
• rytuały i ofiary dawały ulgę, natomiast ofiara Chrystusa zwycięża i gładzi nasze grzechy.

8. Arcykapłan urzędowy raz w roku wchodził za zasłonę w świątyni jerozolimskiej. Jezus Chrystus, Prawdziwy i Jedyny Arcykapłan Nowego Przymierza przez swoją śmierć i zmartwychwstanie zerwał tę zasłonę raz na zawsze, dlatego każdy człowiek na teraz wolny dostęp do Ojca! Do Bożego życia!

9. Nie ma przeszkody, nie ma dystansu, nie ma już jednego wybranego narodu. Chrystus powierza siebie każdemu człowiekowi, zwyciężył dla każdego z nas.

10. Jego mostu, Jego krzyża, Jego zmartwychwstania już nigdy nic nie zwycięży!

Radonie, Wielki Piątek Męki Pańskiej, 29 marca 2024.