Wielki Piątek

1. To nie zdrada Judasza, ani nawet nie wrogość przywódców ludu i możnych, ani nawet wyrok Piłata, nie zaprowadziły Cię, Jezus na krzyż.

2. To grzechy każdego z nas sprawiły męki, które cierpiałeś. To nasza wina i nasza odpowiedzialność. To my mieliśmy Cię za nic. To naszym cierpieniem Ty się obarczyłeś, naszymi winami… nasze grzechy wziąłeś na siebie.

3. Iz: „On był przebity za nasze grzechy, zdruzgotany za nasze winy. Spadła na Niego chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie”.

4. Hbr: „A gdy wszystko wykonał…” Rzeczywiście. Św. Jan napisze, że chwilę przed skonaniem Jezus był świadom, że „już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo…” Pismo zawiera w sobie plan, tajemniczy zamysł Boga, plan odkupienia wszystkich ludzi, których grzechy biorą w niewolę. Ostatnie słowo brzmiało: „Dokonało się”!

5. W tym planie nikt nie był biernym uczestnikiem! Bóg, dla którego wszystkie chwile czasu są teraźniejszością, wplótł decyzję Syna, czyny zaślepionych prześladowców w ten plan, w „zamysł życzliwości”, gdy Chrystus oddaje swoje życie za wszystkie grzechy i całe zło świata. I w ten sposób Bóg nam okazuje miłość.

6. Ta miłość nie zna wyjątków, nie ma na świecie człowieka, za którego Chrystus by nie cierpiał. W swojej ofierze zjednoczył się z każdym z nas, w sposób znany tylko Bogu. Dlatego to właśnie i modlitwa „Boże mój, Boże, czemuś mnie opuścił: jest zanoszona w imieniu każdego z nas i każdej chwili, gdy tak myślimy lub wołaliśmy do Niego!

7. Na krzyżu powiedziałeś: PRAGNĘ! Naucz nas stale Ciebie pragnąć, Twojego miłosierdzia, miłości przez krzyż ku zmartwychwstaniu!

Radonie, Wielki Piątek, 7 kwietnia 2023, Iz 52,13-53,12; Ps 31; Hbr 4,4-16; 5,7-9; J 18,1-19,42, Homilia zapasowa, niewygłoszona.